Impossible Love ❀N.H.❀

Part 15

Ella Point Of View ❀

Heel de nacht draaien, draaien, draaien, maar gelukkig is het nu ochtend. 7 uur dan wel. Maar mijn moeder is wakker.

"Hey liefje, lekker geslapen?" Vraagt ze zacht. Ik schud mijn hoofd en breek meteen in tranen uit. Heel de nacht heb ik na kunnen denken en ik mis Niall zo erg, zelfs nog meer dan toen hij op vakantie was en ik alleen thuis zat toen ik 10 was. "Wat is er dan?"

"Ik heb helemaal niet geslapen en ik mis Niall zo erg." huil ik en ik leg mijn handen over mijn gezicht.

"Het is niet erg, hij komt zo weer." Ze wrijft over mijn arm en probeert me te kalmeren maar ik huil door met grote halen.

"Ik wacht al 7 en een half uur op hem." Ik kijk mijn moeder aan en ze kijkt bezorgd.

"Hoe laat komt hij?"

"Ik weet het niet." ik haal mijn neus op en kijk mijn moeder aan. Ze veegt mijn tranen weg, niet dat het wat helpt. "Ik kan hem wel whatsappen?" Ze knikt en geeft mijn telefoon aan. Ik ga naar whatsapp en dan naar Niall. Online, gelukkig.

"Ni." stuur ik.

"Princess." stuurt hij terug.

"Kan je alsjeblieft komen, je hebt geen idee hoeveel ik je mis."

"Ik mis jou ook super erg."

"Ik jou meer, geloof me."

"Nou.. weet je dat zeker princess?"

"Ja dat weet ik zeker."

"Maak je maar geen zorgen, ik kom eraan. Xxx" Ik leg mijn telefoon weg en kijk naar mijn moeder.

"En?" Vraagt ze en ze veegt de tranen weg.

"Hij was al wakker en komt eraan." Ze knikt en staat op.

"Ik wacht wel even op hem op de gang." Ik knik en priel aan mijn deken, iets wat ik de afgelopen uren ook heb gedaan. Na een tijdje hoor ik mijn moeder praten op de hal, alles kan ik horen maar van 1 zin schrik ik echt: "Ik waarschuw je, ze ziet er heel erg slecht uit."

Ik bijt op mijn lip en kruip helemaal onder de deken, zelfs met mijn hoofd. Ik ga hier niet meer onderuit voordat ik uit het ziekenhuis mag.

"Ella." zegt Niall. Ik knijp mijn ogen dicht en kom dan toch meteen uit de deken.

"Niall, ik.. ik.." hij spreidt zijn armen en ik ga er huilend in liggen. "Ik heb heel de nacht niet geslapen." snik ik. Hij klemt me strak in zijn armen en zet zijn kin op mijn hoofd. "Ik had zo veel pijn, lichamelijk maar ook fysiek, ik miste je zo Niall."

"Ik ben hier nu, er kan niks gebeuren." ik verberg mijn hoofd in zijn nek en snuif zijn geur op. Nog steeds schok ik nog heel erg en tril ik.

"Kunnen we een stukje gaan lopen Ni?" Vraag ik zacht, ik kijk hem aan en hij veegt mijn tranen weg.

"Maar wat als je het niet haalt? Je ligt hier nu al weer bijna een week he?"

"Ik haal het wel." hij knikt.

"En anders til ik je het laatste stukje wel." ik knik en glimlach. "Gaat het beter?"

Ik bijt op mijn lip en knik maar, ookal gaat het niet beter. Ik ben blij dat hij er is maar ik heb nog steeds pijn en hij kan me altijd laten huilen.

"Kom, dan gaan we je eerst wat warms aandoen." ik knik en hij tilt me van het bed. "Gaat het zo?" Voorzichtig zet ik een paar stappen en knik ik. Hij houdt mijn hand stevig vast als we naar mijn koffer lopen. "Joggingbroek denk ik he?"

Ik knik weer en hij geeft me mijn kleren. Hij helpt me met aankleden en zet me dan nog even op het bed.

"Doe eerst nog maar even uitrusten, dan kunnen we zometeen gaan." ik knik en ga onder de dekens liggen.

"Ik wil een kus Ni." sinds dat hij hier is, heb ik alleen een paar kusjes op mijn hoofd gehad, ik mis de smaak van die van hem tegen die van mij. Hij likt zijn lippen met een glimlach en geeft me dan een lange kus. Ik zucht opgelucht en sluit mijn ogen. Het lijkt net ofdat hij er niet is.

"Heb je nog veel pijn?" Vraagt hij en ik kijk hem nog even aan.

"Het gaat wel." hij knikt en kriebelt met zijn vingers over mijn arm, gelukkig. Ik sluit mijn ogen opnieuw en val bijna meteen in slaap.

❀~❀~❀~❀~❀

"Sorry, maar we kunnen je niet beter maken." zegt een zuster tegen me. Ik kijk naar Niall en hij kijkt mij ook aan.

"Nee.." fluister ik.

"Nee babe.." fluistert hij terug en hij breekt meteen in tranen uit. Ik trek hem mijn armen in en hij legt zijn armen ook om mij heen. Ik ga dood, ik leef straks niet meer, ik kan nooit meer met Niall zijn.

"Ella." huilt hij waardoor ik nog harder moet huilen. "Ella, ik kan je niet kwijtraken." Zijn schouders schokken hard. "Dit kan niet."

"Ik wil het ook niet." huil ik ook hard. Alles giert door mijn lichaam, angst, verdriet, medelijden, liefde, boosheid, opluchting, letterlijk alles, behalve vreugde. Niall moet verder zonder mij, mijn moeder moet verder, mijn vader, broertje, vrienden.

"Je kan niet dood gaan, je lichaam is zo mooi, je bent zo sterk." huilt Niall als hij mijn hoofd cupt.

"Ik kan er niks aandoen Niall." ik bijt op mijn lip en haal mijn neus op.

"Ella!" Schreeuwt mijn moeder.

"Mama!" Roep ik terug, ze knuffelt me ook en huilt ook.

"Hoe wil ik ooit mijn leven doorkomen zonder mijn lieve meisje om me heen?" Huilt ze ook hard en ik schud mijn hoofd, het besef is er gewoon helemaal niet, niet bij mij.

"Hoe is het gebeurd?" Vraagt ze.

"Uitzaaiing naar de longen, nooit meer kunnen ze dat oplossen, nooit meer word ik beter." ik kijk Niall en mijn moeder aan, ze huilen alleen maar. "Mama, bel je papa en Jim?"

Ze knikt. De zuster had gezegd, dat ik niet lang meer heb, misschien een uurtje. Ik voel mezelf ook steeds zwakker worden.

Niall veegt huilend met zijn duim over mijn wang en ik kijk hem verslagen aan. Hij kust mijn hand en bijt op zijn lip, onze laatste uurtjes samen had ik me anders voorgesteld. Mijn vader en broertje komen ook binnen en geven me een knuffel.

"Geef haar maar een kus, Jim." zegt mijn vader en hij tilt Jim op om me een kus te geven. Ik wrijf over zijn wangetje.

"Blijf sterk kleine mannetje, ik zal je missen." huil ik nog harder.

"Ik jou ook Ella, ik zie je later, daarboven." ik knik vastbesloten. Hij is nog jong en dit snapt hij waarschijnlijk nog helemaal niet. Hij denkt dat hij morgen weer met me kan voetballen, maar het is voorbij, voor altijd.

"Niall.. onthou dat ik van je hou." fluister ik en ik kijk hem met samengeknepen ogen aan. Hij huilt nog harder en knikt.

"Ja Ella, ik hou ook van jou." snottert hij. Hij drukt nog een kus op mijn lippen, dat is het laatste wat ik voel, voordat ik niks meer voel. Vooraltijd niet.

❀~❀~❀~❀~❀~❀~❀~❀

:( sorry..