Impossible Love ❀N.H.❀

Part 20

Ella Point Of View ❀

"Let's go!" Zegt Niall vrolijk, we gaan nu het dorpje bekijken waar hij is opgegroeid dus dan zou ik ook blij zijn. Hij pakt mijn hand en loopt naar buiten met mij naast hem.

"Okay Ni, wat gaan we eerst doen?" Vraag ik en ik kijk op naar hem.

"Nou, we komen langs een paar plekken, ik weet natuurlijk niet super veel van deze stad meer omdat ik 3 was toen ik hier weg ging maar ik weet nog wel veel van toen we bij mijn opa en oma op bezoek gingen." ik knik en kijk om me heen, het is best druk hier al, bij ons hotel loopt echt niemand maar hier wel. "Hier heeft mijn broer nog een paar jaar op school gezeten." zeg hij als hij bij een basisschool stopt. Ik kijk naar de school en knik.

"Jij dus niet?" Hij schudt zijn hoofd.

"Ik heb ook geen idee hoe het er van binnen uitziet." lacht hij en we lopen weer verder. "Hier zat ik vroeger altijd met mijn opa." zegt hij en hij gaat op een bankje zitten in het park. "Dan verzamelde ik daar nootjes en mijn opa zat dan hier, met een plasticzak zodat ik de nootjes daarin kon gooien."

"Ahw, dat is zo schattig." zeg ik en ik leg mijn voorhoofd tegen de zijkant van zijn hoofd. Hij grinnikt en ik kijk hem aan. Hij bijt op zijn lip en kijkt naar zijn vingers. "Het was je opa die al overleden is of niet?"

Hij kijkt op me neer en knikt. "Het is stom dat ik dat soort dingen nu helemaal niet meer kan doen."

"Ik weet het Niall." zucht ik en ik leg mijn arm om zijn heup. "Ik snap je helemaal."

Hij zucht en legt zijn arm om mijn schouders. "Ik denk dat.. als er iemand overlijdt die nog veel dichter bij me staat, zoals mijn moeder, vader of jij dat ik dan helemaal kapot zou zijn, dat zou ik echt niet aankunnen."

"Daar moet je nog niet overna denken." zeg ik zacht en ik druk een kus op zijn wang.

"Ik weet het, maar toch doe ik het heel erg vaak, jullie betekenen zo veel voor me en ik zou echt niet zonder jullie kunnen."

"Ik zou dat ook niet aankunnen, niemand zou dat aankunnen." hij knikt.

"Maar gelukkig is het niet zo." glimlacht hij zwak, maar we weten allebei dat die tijd wel komt. Wanneer weten we niet, maar het komt, ooit.

❀~❀~❀~❀

Niall en ik lopen in de stad, we zijn net in een paar winkeltje geweest en ik heb een nieuw topje van hem gekregen.

"Niall?" Zegt iemand verbaast en hij stopt voor ons. "Niall bro!" Zegt hij dan vrolijk.

"Ey bro!" Zegt Niall lachend en hij geeft de jongen een mannenknuffel. Ik grinnik.

"It's been a long time." zegt de jongen en Niall knikt als hij mijn hand weer pakt.

"Ja, dat zeker, dit is Jordy, een vriend van me, ik ken hem van de kleuterklas en mijn moeder kent zijn moeder." zegt Niall blij, ik knik met een glimlach en geef Jordy een hand.

"Is dit die chick waar je echt altijd al over praatte?" Vraagt Jordy en ik kijk grinnikend op naar Niall waarbij zijn wangen een diepe kleur roze kleuren.

"Ja." zegt hij zacht en hij kijkt op me neer. Ik lach en prik in zijn wang.

"Blush, blush." zeg ik bij elke keer als ik prik en hij slaat mijn hand weg.

"Wat doe je hier?" Vraagt Jordy aan Niall.

"Ik kom haar hier even Mullingar laten zien, want dat wilde ze zien." zegt Niall en hij legt zijn arm om mijn schouders. Jordy lacht.

"Wie wil hier nou weer komen?" Lacht hij en Niall lacht mee.

"Ikke, Niall heeft hier een deel van zijn leven gewoond dus dan wil ik wel weten waar." zeg ik verlegen en ik hou me wat steviger aan zijn arm vast. Hij kijkt op me neer en glimlacht. "En ik vind het best mooi." zeg ik tevreden, Jordy knikt.