Impossible Love ❀N.H.❀

Part 45

Ella Point Of View ❀

"Ik heb nog 1 ding voor je." zegt Niall zacht en hij pakt mijn ene hand als hij met zijn andere hand een witte envelop uit zijn kontzak haalt.

"En wit betekent?'' vraag ik een beetje lachend en hij denkt na.

"Een verrassing." hij geeft het aan mij en ik pak het aan. Mijn ogen kijken eerst naar de envelop en dan naar hem voordat ik de envelop voorzichtig open maak. 2 kaartjes zitten erin gestoken. Ik pak ze en bekijk ze. Vliegtickets naar Rome?

"Vliegtickets naar Rome?" zeg ik dan hardop en ik kijk naar hem. Hij bijt op zijn lip en knikt. "G-gaan we naar Rome?" hij knikt opnieuw.

"Toen je ziek was, zei je dat dat nog een ding was wat je wilde doen, toen kon ik het niet betalen en nu wel." ik sla mijn armen om zijn nek en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. Het is niet te beschrijven hoe blij ik hiermee ben.

"Dankje Niall." huil ik bijna. Hij drukt een kusje op mijn wang en wrijft over mijn heupen. Het lijken maar een paar seconden dat we daar zo staan, maar uiteindelijk was het lang, want nu is de zon ondergegaan. Als ik Niall aankijk, is zijn gezicht opgelicht door een lantarenpaal die in dit parkje staat.

Ik ga op mijn tenen staan en druk mijn lippen op die van hem. Een hele dag niet bij hem geweest, hij heeft dit allemaal voor me regeld en we gaan naar Rome. Mijn dag kan echt niet meer stuk.

Mijn lippen glijden over die van hem en hij pakt lichtjes mijn kin vast. Vlinders vliegen door mijn buik. Voorzichtig haalt hij mijn staart los en haalt hij zijn vingers door mijn haar. Ik laat mijn tong over zijn onderlip gaan en hij opent zijn mond zodat mijn tong die van hem kan vinden. Zachtjes zoent hij me en ik zoen hem terug. Nu snap ik hoeveel geluk ik heb, er zijn niet veel jongens die zoiets voor hun vriendin zouden doen.

Ik laat me voorzichtig op mijn voeten zakken, een poging om terug te trekken. Maar hij pakt me bij mijn bovenbenen en klemt ze om zijn middel.

"Stay with me." fluistert hij en hij kijkt me even aan.

"I will." fluister ik terug en ik zoen hem meteen weer. Nu hij zo doet, doe ik mee. Ik wil en moet hem bij me hebben, zo dicht mogelijk. Een dag is lang, maar voor ons al helemaal. Normaal ben ik altijd bij hem en dan lijkt een dag jaren te duren.

Ik leg mijn handen op zijn haar wat me meteen doet denken aan gister avond, toen ik door zijn haar kriebelde en we daar een kwartier hebben gezeten.

Smakjes komen van onze zoen af wat hem doet glimlachen tegen mijn lippen aan.

"I love you." fluistert hij tussen smakjes tegen mijn lippen aan.

"I love you to." fluister ik terug. Hij trekt terug en ik geef hem nog een kusje voordat hij me helemaal aan kan kijken. Zijn blauwe ogen staren in die van mij en ik bijt gefrustreerd op mijn lip. Hij is zo mooi.

Na een tijdje van staren, zet hij me weer terug op mijn voeten en drukt hij een kusje op mijn voorhoofd.

"Wil je hier nog blijven of zullen we naar huis gaan?" Vraagt hij zacht en ik haal mijn schouders op.

"Ik ben moe van al het lopen." hij knikt en pakt mijn tas op.

"Dan gaan we naar huis toe." hij legt zijn hand om mijn heup heen en loopt een kant op. Ik doe nog snel de vliegtickets in mijn tas die hij vastheeft en loop naast hem.

"Ben je te voet?" Vraag ik en ik kijk op naar hem. Hij knikt en kijkt voor zich uit.

"Het was niet super ver lopen." ik knik ook en kijk naar mijn voeten.

"Ik wil je wel dragen hoor als je niet meer kan omdat je moe bent? Of als je het koud hebt, mag je ook wel mijn jasje hebben." ratelt hij en ik schud bij alles mijn hoofd.