Telefonumu elime alıp whatsapp a geçtim. Meriç ile olan sohbetime girip yazmaya başladım.
Almila:
Hey!
Baş Belası:
Eyy
'Eyy' ne ya. Buna sesli güldüm.
Almila:
Eyy mi? Hahaha. Sesli güldüm😂
Baş Belası:
Hmm sevindim ;)
Almila:
Özledim...
Baş Belası:
Kay kenara,aç kapıyı...
Hemen ayağa kalkıp koşar adımlarla kapıya ilerledim. Kapıyı açıp Meriç 'e kocaman sarıldım. Bekletmeden içeri alıp odama geçtik. Dediği gibi kenara kaydım. Yanıma geçti. Kafamı göğsüne koydum. "Evlenme tekfili etsem kabul eder misin?" birden bire aklına nereden geldi bu soru acaba? Şaşkınlığımı ifade etmek amacıyla kaşlarımı atıp kafamı göğsünden kaldırdım. Gözlerimi gözlerine çevirip sordum. "Nerden çıktı şimdi bu?" "Ya düşünüyorum falan biz seninle baya zaman geçirdik. Seninle evlenmek istiyorum." Yüzüm hafif kızarır gibi hissettim. "Belki bir gün..." "Belki bir gün. "
*****
MERİÇ'DEN...
Sabah kahvaltımızı yaptık. Almila her zamanki gibi metro ya gitti. Bende İrem ve Bora'yı aradım,Almila'nın evine gelmelerini söyledim.
Yarım saat sonra kapı çaldı. Bora ve İrem gelmiş olmalı. Salona geçip hepimiz koltuklara yerleştik. Ben tekli koltuğa Bora ve İrem de uzun koltuğa geçtiler. "Şimdi sizden bir konu üzerin de yardım isteyeceğim. " dedim. Bora meraklı meraklı bakıp konuştu. "Buyur kardeşim"...
İREM'DEN...
Bora ile birlikte dağ evine gittik. Biraz yalnız kalalım diye. Kanepede oturmuş sohbet ediyoruz, ama ne sohbet ne sohbet. Böyle varya insanın konuştukca konuşası geliyor. "Ee bu kadar sessizlikten sıkılmadın mı?" Dedim. Bora da sanki bunu sormamı bekliyormuş gibi aniden bana döndü. Elleriyle belimi kavradı. Hızlıca beni kendine çekti. Kafasını yavaş yavaş bana yaklaştırdı. Beni ayağa kaldırdı. Bende ellerimi boynuna attım. Yavaş adımlarla yatağa doğru yürüdük. Bora dudakları ile yavaş yavaş boynuma buse konduruyordu. Öyle güzel bir his veriyor ki... Kendimden geçiyorum. Boynumdan dudaklarıma ilerledi. Bu kez bende karşılık verdim. İkimiz de yatağa yattık. Neler olacağını biliyorum. Ama durduramıyorum kendimi...
Başım Bora 'nın göğsün de hafif hafif uykuya daldım. Aniden Bora'nın telefonu çaldı. Birden gözümü açıp "Ne oluyor!" Dedim. Bora gülerek telefonu eline aldı. "Meriç Arıyor. " dedi. Bende onaylarmış edasıyla başımı salladım. Konuştuktan sonra ayağa kalktı. "Hadi kalk Asabi yavrum. " "Nereye?" "Meriç bizi çağırıyor. " ayağa kalktım üstümü giyindim. Bora ve ben araba da giderken beni utandıracak bişey söyledi. "Seninle gece de güzelmiş. " ben hafifçe güldüm. "seninle de. " Ne! Bunu ben mi dedim! Tamam şimdi ölebilirim. Hemen konuyu değiştirmek için şarkı açtım. "B-ben şarkı açayım ya. " Bora sinsi sinsi gülüp yandan bakış attı. " Aç aç. " ben daha da utandım. Allahım şarkıyı bir açtım, direk '...gecelerde lâkabımız kara gergedan' diyordu. Hemen değiştirdim öbüründe ise '...ser beni mindere. Yanına yanına al beni yanına. Yakışırız ama çok çok..' çalıyor du. Ben daha fazla pancar olmadan şarkıyı kapattım. Bora sırıtıp sorusunu bana yöneltti. "Niye kapattın?" "Sevmedim ya ondan. " yalanına sıçayım senin İrem! "He He. Sen ona şarkı sözleri geceyi hatırlattı demiyrosun da. " "Ya sus!" "Hahaha,kıpkırmızı oldun " of ya. Bir an önce Meriç 'in yanına gitmek istiyorum!
1 Saat sonra...
Meriç yapmamız gerektiğini anlattı, heyecanla işe koyulduk...
ALMİLA
2 SAAT SONRA...
Oturmuş öylece geleni gideni izlerken,bir anda telefonum çaldı. Ekranıma baktığım da 'İrem Arıyor...' yazıyor. Açıp kulağıma götürdüm. "Efendim?" İrem acele acele konuşuyordu, telalı beni de germeye başladı. "İrem! Sakin ol! Geliyorum!" Hemen arabama binip evin yolunu tuttum. Arabayı park edip evime koştum. Çok korkuyorum...
Kapımı sertce yumrukladım... Sonun da kapı açıldı! Bora'yı itip "Çekil!" Diye çıkıştım.
