İREM 'DEN...
Elimde gebelik testine bakıp duruyorum. Aslın da korkuyorum. Ya hamileysem? Tamam, seviyorum oda seviyor ama ne bileyim ya. "Her neyse! " diyerek gebelik testini yaptım.
Tuvaletin kapısını açıp dışarı çıktığım da Almila dört gözle beni izliyordu. "Ne bakıyorsun kızım?" "Yaptın mı?" "Evet. " "korkma tamam mı? Sonuç ne olursa olsun yanındayım. " Almila'ya teşekkür eder gibi bakıp sımsıkı sarıldım. "Teşekkürler... Her şey için. " sarılmayı bırakıp önümüze döndük. Almila zaten Meriç'ile mesajlaşıyordu. Ağzı gözüne kadar çıkmış belli yani. Bende Bora'ya yazdım.
İrem:
Bora?
Beş veya on saniye sonra mesajıma baktı.
Bora:
Efendim?
İrem:
Sana birşey söyleyeceğim. Ama sakın kızma veya telaşlanma,tamam mı?
Bora:
Tamam. Dinliyorum...
İrem:
Ben...ben sürekli kusuyordum. Almila ve ben şüphelendik gebelik testi aldık. Testi yaptım şuan bekliyorum.
Bora:
Ciddi misin?
İrem:
Kızdın mı?
Bora:
Saçmalama kızım. Bu mükemmel bir haber! Ulan baba olacağım!
Aslın da sevindim. Bırakıp gider sandım veya bebeği aldırmak istemesini... Aksine çok sevindi.
İrem:
Daha belli değil ama... Bekle biraz ben bir lavaboya gidip teste bakayım. Belli olmuştur artık.
Telefonu kapatıp hızla lavaboya koştum. Yanıma almadım çünkü meraktan dayanamazdım. Testi elime aldığım da ne tepki vereceğimi bilemedim. Üzülsem mi, sevinsem mi?
Almila hemen yanıma geldi. "Eee sonuç ne? Anne oluyor musun?" "Ş-şey... B-ben..." Hadisene kızım, meraktan öleceğim!" "Bora... baba oldu." "Ne! Allaaaah şuan benden mutlusu yok! " nedense bende mutlu oldum. Bu mutluluğumu dışa yansıttım. Almila gibi çığlıklar attım ,güldük, sarıldık. Tıpkı deli gibiydik. Kapı birden çalmaya başladı. Hangi camışsa kapıya hayvan gibi vuruyor. Kıvanç olsaydı şüphesiz o aklımıza gelirdi... Onu özlüyorum, hemde çok... Bu mutlu günde kederlenmemeliyim, duygusallığımı bir köşeye atıp şu ana odaklandım... Sinirlenip kapıyı birden açtım. " Sana kapı tıklatmayı öğ..." Bora bana cins cins bakıyordu, sanki ' bu ne yaşıyor? ' der gibi. "Aaa Bora! " "Aaa İrem... kızım ne oldu? Bağırıp duruyorsunuz. " tam ağzımı açacak iken Almila arkadan koşup "Baba oluyosun laan!" Diye bağırdı, Bora sevincinden beni kucağına aldı, öptü.
ALMİLA 'DAN...
"Hop, hop, hop bir dakika... Meriç? O nerede Bora?" "Lan ben onu unuttuum. Al şu kilidi Meriç'i odasına kilitledim aç onu. " Bora varken kaynanaya ihtiyaç duymadık, akşam olduğu an odasına kilitleyip bizi ayrı düşürüyor. Bunu bilerek yapmıyorsa bende Almila değilim. "Hayvan işte." Allah bilir karnı tok mu, yemek de verdi mi? Ayy ya saksıların içine çişini yaptıysa. Pislik Bora! İnşallah bebeğin doğduğun da altını degiştirirken yüzüne çişini yapar! Amin diyoruz. Onları geride bırakıp karşı kapıya geçip kapıyı açtım. Hızla koşup kapının kilidini açtım. " Meriç ben geliyorum bekle!" Kapıyı açıp gözlerim Meriç'i aradı odayı gezip "Meriç!" Diye bağırdım. Kapı hızla kapandı. Yerim de sıçrayıp arkamı döndüm. " S-sen napıyorsun?" Meriç kapıyı kapatıp üzerime üzerime yürümeye başladı. "Gel buraya Almila. " mart ayındaki kedilere benzedi, tek fark... Şuan hiç şirin durmuyor. " Meriç kudurdun mu?" "Tartışılmaya açık bir konu aslında. " "Evlenmeden olmaz! " yüzündeki o istek aniden sönüp gitti, sihirli cümleyi de bulmuş oldum. "Tüm hevesimi kaçırdın." ben gülerken o soluk bir şekil de odadan çıktı. Arkasından " Ha bu arada amca oluyorsun. " birden bana döndü. " Ne! İrem hamile mi!" "Evet! " evime doğru koştu. İrem'i görüp "Ooo İrem hamilesin demek. " dedi...
Günümüz böyle sohbetlerle geçip sona erdi...
