ေခ်ာကလပ္ကိတ္မုန္႔ေလးကို ေပပြေနေအာင္စားေနသည့္ KristအားKongpobတစ္ေယာက္မမွိတ္မသုံစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ တယုတယသုတ္ေပးလိုက္ဖို႔စိတ္ကူးမရွိသလို ထိုေပပြပြႏွင့္ စားေသာက္ေနသည့္ပံုေလးသည္ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ အရသာရွိရွိသာထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"P'K ေရာမစားဘူးလား? "
"အင္း"
စကားလည္းမေျပာ စိုက္ပဲၾကည့္ေနသည္ေၾကာင့္ Kristတစ္ေယာက္စိတ္အိုက္လာရသည္။ ကိုယ့္ဘက္ကလည္းဘာေျပာရမွန္းမသိ။ ၿငိမ္သက္ေနသည့္အေျခအေနတြင္ ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိသည့္ Kristအားၾကည့္ရင္း Kongpobတစ္ခ်က္ျပံဳးေယာင္သန္းသြားသည္။ ထိုအခါ အႏွီေကာင္ေလးကမ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ၾကည့္လာသည္။
"ဒီေန႔ဘယ္သြားခ်င္လဲ? သြားခ်င္တဲ့ေနရာရွိလား? လိုက္ပို႔မယ္"
တကယ္ပင္ Kristတစ္ေယာက္ေလွ်ာက္လည္ခ်င္ပါသည္။ အလုပ္ႏွင့္အိမ္ကလြဲ၍အျပင္ထြက္လည္ခဲေသာသူ႔ဘဝႀကီးအတြက္ ျပင္ပေလာကသို႔ေလွ်ာက္လည္ရျခင္းသည္ ဆုလာဘ္ႀကီးတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။
"တကယ္? P'Kလိုက္ပို႔မလို႔? အားလို႔လား?"
"အင္း"
"မသိဘူး သြားေတာ့သြားခ်င္တယ္ ဘယ္သြားရမလဲမသိဘူး အျပင္ထြက္မလည္ျဖစ္ေတာ့ဘယ္သြားရမလဲလည္းမသိဘူး ဟီးဟီး"
"အင္း "
Kongpobကစဥ္းစားသလိုေလးတစ္ခ်က္ျပဳၿပီး တစ္ရႈးတစ္ရြက္ယူကာေပပြေနသည့္ Krist၏နႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ႏူးညံ့စြာလွမ္းသုတ္ေပးလာသည္။ Kristကေတာ့ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးသာေငးၾကည့္မိသည္။ မ်က္ႏွာထားသည္လည္း တင္းမာသည့္အေျခအေနမဟုတ္သည့္အတြက္ ႏူးညံ့သည့္Kongpob၏အျပဳအမူသည္ Kristအားမရင္းႏွီးေစ။ P'Kongpobဆိုသူမွာ အၿမဲသူလုပ္ခ်င္တာလုပ္သည့္သူမ်ိဳး။ ေပၚတင္ႀကီးအသားသိပ္ယူတာပဲ။
"ဒါဆို ကိုယ္နဲ႔တစ္ေနရာလိုက္ခဲ့"
မုန္႔ဆိုင္ေလးထဲမွ လက္ဆြဲကာကားဆီသို႔ေခၚလာသျဖင့္ Kristမွာေနာက္မွတရြတ္တိုက္ေလးပါသြားျပန္သည္။
ကားေပၚတက္ခါနီး Kristဖက္သို႔လွည့္ကာ Kristမ်က္လံုးေတြအားစူးစိုက္ၾကည့္ရင္း
YOU ARE READING
Who Are You ? || Hiatus ||
Fanfictionမင္းကိုခ်စ္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိရင္ရွိမယ္ ဒါေပမဲ့ မင္းခ်စ္တဲ့သူက ငါတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနရမယ္ ..... မင္းခ်စ္တဲ့သူေတြ ရွိရင္ရွိခဲ့မယ္ ဒါေပမဲ့ ငါကမင္းရဲ႕အခ်စ္ဦးဆိုတာေတာ့ မင္းမွတ္မိရမယ္....
