"Yanındayım miniğim..."
"Yanımdasın gguk"
Oppacı değilim hatta biasım jk bile değil ama daha çok okunduğunu düşündüm. Shipper ım. İlk kitabım hatam olursa kusura bakmayın 💕
Evet artık final yapıyorum çünkü daha fazla uzatırsam bolu çıkacak yani en azından benim için böyle. Sonu mutlu olacaaaaak. __________________________________________ Yıl 2024 O olaydan sonra bebek doğana kadar bütün olayları unutmuştu Y/N. Arkadaşları sayesinde, bebeği doğunca Amerika'ya taşınmıştı. Kendine yeni bir sayfa açmak için. Şimdi kızı Euphoria 7 yaşındaydı. Mükemmel bir hayatları vardı. Güzel bir evde yaşıyorlardı. Kızı öylesine güzeldiki dillere destan olurdu güzelliği. Bazen o olayla ilgili rüyalar görüyordu ama rüyaydı işte. Dalgalı, kahverengi ve uzun saçları vardı. Mükemmel gözler. Dolgun ve kırmızı dudaklar. Bembeyaz bir ten. Asla kendisine benzemiyordu. Bazen keşke diyordu keşke bir kez görebilsem kızımın babasını. Bazen çok düşünüyordu kızının babasını kim olduğunu. Bazense kızı soruyordu. Hayatları öylesine mükemmeldiki asla bozulmayacağını düşünüyordu Y/N. Taa ki o güne kadar. Çarşamda günüydü. Hava öylesine güzeldiki. Sanki bugün dışarı çıkmalısınız diyordu onlara. Y/N sabah uyanıp bütün evin pencerelerini açtı. Sonra biricik kızının yanına gitti. Yatağına çöktü ve ona baktı. Mükemmel diye geçirdi içinden. Peki kimdi? Kimdi ona bu güzelliği veren? Kendi değildi bunu biliyordu. Saçlarını okşadı. Sonra daha da odaklandı kızına. Rüyası. Bu akşamki rüyası girdi birden düşüncelerine. Mükemmel derecede güzel bir adam. Onun yatağında yatıyordu ve Y/N onun yanağını okşuyordu. Fark ettiği şeyle gözleri kocaman açıldı. O adam, o adam kızına benziyordu. Kafasını iki yana salladı.
Bilmiyordu ki o olayı unutmamıştı sadece üzerini örtmüştü.
Kulağına eğildi. "Euphoria, kızım. Miniğim. Kal bakalım hadi." Kızı ilk mızlansada gözlerini açtı. Annesini karşısında görünce o güzel gülüşünü sunmuştu hemen minik kollarını annesine sardı. İkiside kıkırdayarak birbirlerinden ayrıldılar. " Günaydın annem" "Günaydın miniğim." Birlikte el ele odadan çıktılar. "Ne istersin bakalım kahvaltıya?" " ımm, anne bugün bir değişiklik yapıp dışarıda yesek olur mu?" Annesine bakarak "Olur tabii ki. Hadi git ve üzerini giyin bende giyineyim ve en sevdiğin cafe ye gidelim" kızının boyuna inerek. Euphoria mutlulukla zıplayıp annesine sarıldı ve koşarak odasına gitti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sadece kırmızı şeyi ve şapkayı alın
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
