اضاءت قلبى بعد ظلمته
بقلمى رباب احمد
الفصل ١٩
رعد بعد اما دفعها على السرير وقفل الباب بالمفتاح فضل يقرب منها وبكل غضب ضربها بالقلم
فيروز دموعها نزلت وحست القلم ده وجعها فى قلبها عشان من حبيبها
حاولت تستجمع شجاعتها وتبين ليه انها مش ضعيفه زقته ووقفت قصاده
انت مجنون ازاى تعمل كده انت ملكش حكم عليا
رعد بغضب جامح
مليش حكم عليكى ازاى يا هانم انتى مراتى فاهمه ولا لا
فيروز
لا مش فاهمه ومش هنضحك على بعض احنا جوزنا على الورق ولعبه وبس ومن حقى اشوف حياتى
رعد شدها من ايديها
حياتك ال هيا ايه تلفى على حل شعرك وانتى على ذمت راجل
فيروز بعصبيه
احترم نفسك والزم حدوك انا معملتش حاجه غلط واحد عرض عليا الجواز وقلتله افكر
رعد
انتى هتجننى هتفكرى فى ايه وانتى على ذمتى
فيروز بخبث
قلتلك جوزتنا لعبه واحنا اتفقنا عليها وكلها شهر وتخلص ليه ما فكرش فى انسان محترم وبيحبينى وشرينى
رعد فقد السيطره على نفسه تماما وعلى صوته
تبقى عوزه موتك لو بتفكرى فى واحد او تتكلمى معاه وانتى على ذمتى اقتلك مش رعد الريدى ال وحده وزيك تعمل فيه كده
فيروز وحست ان قلبها وجعها يعنى ده كل ال همك بس خايف على شكلك
رعد بتوتر
اه هو ده ال يهمنى
فيروز بكبرياء تمام بعد الفرح الوهمى ده وماما تسافر هطلقتى عشان ابقى حره اكلم ال انا عوزاه وسبته وارحه تفتح الباب لفت ليه تانى
واه انا هقبل حسام وهتجوزه لانه انسان بيحبينى وشايفنى احسن واحده فى الدنيا
فى الوقت ده وصل عدى وسيف والبنات وسمعوا صوت رعد عالى وجاى من جناحه وطلعوا يجروا على صوت رعد وكلامه
رعد بكل صوته على جثتنى انتى فاهمه محدش ياخد حاجه من رعد انا لما بزهق من الحاجه برميها
فيروز
لا والله قلتلى
رعد حس فى نبرتها بستهزاء
تقصدى ايه
كل ده وعدى وسيف بيخبطوا على الباب ورعد مش راضى يفتح ليهم
فيروز
مقصدش عدينى اخرج
رعد شدها من خصرها ليه وهيا اتخصت وفضلوا باصين ل بعض دقيقه وميل رعد على شفايفها اقتحم عذريه شفايفها وباسه بوسه طويله حس انو امتلك ادنيا كلها وبعد عنها وهيا وشها كله احمر ومكسوفه جدا ابتسم وميل عليها وهمس فى ودنها اموت انا فى الخدود الامريكانى ال عوزين يتكلوا دول
فيروز انتى ملكى ملك الرعد وبعد عنها وبصلها وبعدين باسها من جبنها بكل حنيه
كل ده وسيف وعدى بيصوتوا بره ههههههه
رعد
انا هروح افتح للبهايم ال بره دى ولينا كلام بكره بعد الفرح
فيروز كأنها فى عالم تانى متكلمتش وهزت راسها بالموافقه
رعد مسكها من خدها
شطوره فيروزتى وغمزلها وسابها تايهه
فتح رعد الباب وطلع وقفله واره عشان سيف وعدى مايشفوش حالت فيروز
رعد
فى ايه
سيف بعصبيه
عملت ايه فى فيروز
رعد
وده يخصك دى مراتى ملكش دعوه
جورى
يعنى ايه عدينى اشوف اختى
رعد
ادخلى انتى وجومانا بس
ودخلوا ليها الاوضه
عدى بهدوء
اهدى يا سيف وتعالوا نتكلم تحت
نزلوا يتكلموا تحت
عدى
عملتلها ايه
رعد بعصبيه
هعملها ايه انتم مفكرين ان ممكن أذى مراتى
سيف وعدى بصوا لبعض وابتسموا
سيف بلؤم
مش قلت ده جواز عشان خاطر عمتك وبس وبعد كده هتنهى الموضوع
رعد بصله بصه ارخسته
لا
عدى بلؤم
هو ايه ال لأ
رعد
فيروز مراتى وهتفضل مراتى
سيف بضحك
قولتلى ده انت بتحبها بقا
عدى
هههههه شكله كده وبيغمز ل رعد
رعد
انتم هتتسلوا عليا انا بحبها ومش بحبها بس لا بعشقها ارتحتوا
عدى وسيف بيبصوا ل بعض اخيرا
رعد
مش عاوز اسمع نفس حد فيكم
سيف
قولتلها
رعد
لسه بكره ان شاء الله لازم نتكلم
اما فوق فيروز كانت فى عالم تانى وجورى وجومانا بيبصولها وبيضحكوا وهيا هيمانه
جورى
فيروز لسعت
جومانا
شكل رعد جننها
جورى بصوت عالى
فيروز فيروز
فيروز بخضه
ايه فى ايه
جومانا
مالك سرحانه ليه كده ده احنا قولنا هنرجع تلقيكى مضروبه علقه ومتكسره
فيروز بابتسامه
لا قالى يا فيروزتى
جورى
الله الله هو نطق
فيروز
قالى بكره هنتكلم
جومانا
الله يسهلوا خضتونا وخلاص طب يلا بينا ننزل عشان نروح نجيب الفتساتين
نزلوا البنات وفيروز مكسوفه ومش قادره ترفع وشها وتبصله وهو مبسوط من رقتها وكسوفها
سيف
يلا عشان نرجع قبل ما بابا وعمتى يرجعوا
كل واحد اخد مراته فى عربيته وطلعوا على الاتليه
صاحبت الاتليه
نورت يا رعد بيه
رعد
كل حاجه تمام عاوز احدث حاجه عندك
كله موجود يا فندم والمحل فاضى عشان خاطركم زى ما طلب عثمان بيه عشان تختاروا براحتكم
رعد
تمام شكرا
كل بنت اختارت فستان ودخلت تقيسه جومانا والبنت ال بتساعدها خرجت تاندى على سيف عشان يشوف الفستان ويقول رأيه
اول ما دخل سيف اتصدم من جمال جومانا واول مره يشوف شعرها الدهبى لانها خلعت الحجاب وهيا بتقيس الفستان
سيف
هو القمر ده ملكى
جومانا بكسوف
الفستان حلو
سيف قرب منها وحضنها
ال لبسه الفستان ال تجنن
جومانا
بجد عجبتك
سيف
انتى جننتنى خلاص مبروك عليا وجودك فى حياتى وميل باسها من شفايفها بوسه رقيقه وبعد عنها وهمس لها هتبقى احلى عروسه فى الدنيا
جومانا ربنا يخليك ليا
اما جورى وجننها اختارت فستان غريب وقصه غريبه وبتوريه ل عدى ايه رايك
عدى
ايه ده هو ده فستان فرح حرام عليكى يا شيخه ارحمينى
جورى بضحك
انا بهز معاك ايه رايك فى ده
عدى
هو ده ادخلى قسيه
دخلت لبسته ودخل عدى يشوفها وانبهر بجمالها وفصل ساكت
جورى بشقاوه
هتفصل متتح كده كتير
عدى
متنح فى وحده تقول ل عريسها متنح
جورى بتغمزله
بهزر يا برنس
عدى
ههههههه برنس وقرب منها هتجننى اكتر ما انتى مجننانى بحبك وشقوتك هتجننى
جورى بدلع
بجد يا ديدو بتحبنى
عدى
يالهوى صبرنى يارب لحد بكره لانى خلاص هكلك
جورى
هههههههه بحبك
عدى قولتى ايه والنبى
جورى بدلع هيجنن عدى
ب ح ب ك
عدى مقدرش يصبر وباسها بكل العشق والحب ال فى قلبه ليها وشقوتها ال هتجننه ومطيره عقله
بعد عنها وانا بعشقك يا قلب وعقل وروح عدى
انا عند الكنج الكبير رعد اليل اختارت فيروز فستان هادى ورقيق زيها ودخلت تقيسه
ودخل رعد يشوفه عليها واول مره يشوف شعرها ال فكته وهيا بتقيس الفستان كان اسود وحرير ومغطى ظهرها كله
رعد بانبهار
القمر ده بتاعى
فيروز مكسوفه وموطيه وشها فى الارض
رعد قرب منها ورفع وشها تجننى يا فيروزى
فيروز بابتسامه جذابه ظهرت غمزاتها
بجد
رعد
ايه الغمزات ال تجنن دى اول مره اخد بالى منها
فيروز
انت مش واخد بالك من حاجات كتير
صدقينى بكره هنتكلم كتير اوى وهقلك كل ال جوه هنا ومسك اديها وحطها على قلبه هتبقى اجمل عروسه بكره وميل بوسه رقيقه يلا يا فيروزى غيرى عشان نمشى
فيروز بابتسامه
حاضر
خلصوا وبعدين روحوا على الفيلا لقوا مامتهم رجعوا سلموا عليها وفضلو مع بعض وعثمان لقى رعد متغير وبيبص كل شويه على فيروز
عثمان بهمس ل عدى
حصل ايه
عدى
وقع من اول موقف واعترف بعشقها الغيره جننته
عثمان
قالها
عدى
لسه بكره هيتكلم معاها
عثمان الحمدالله
وعدى اليوم وجه تانى يوم الصبح يوم الفرح و٠٠٠٠٠
يتبع
ياترى ايه ال هيحصل وياترى رعد وفيروز هيعترفوا ل بعضهم بعشقهم وال الظروف هيبقى ليها رأى تانى ويرجعوا لنقطه الصفر تانى
فاضل ناوى على ايه
كل ده واكتر فى الحلقه الجايه
