My loverboy and me 2

Hoofdstuk 7

De volgende dagen praat ik veel met Tobias over Jim, over vroeger, maar ook over het nieuwe plan dat hij voorstelde. Ik weet niet of ik dat wel zou doen, stel je voor dat hij de deur dicht gooit? Waar zou hij eigenlijk nu naar school gaan? Zuchtend draai ik nog een rondje op mijn bureau stoel. Mijn telefoon gaat over, het nieuwe kerstliedje van Ariana Grande. Kerstmis.. Ik heb er meer zin in dan de afgelopen maand. Ik druk op het groene telefoontje en hoor Tobias zijn stem. "En? Klaar voor het plan?" vraagt hij. Meteen komen de kriebels in mijn buik weer, natuurlijk ben ik er niet klaar voor! Het blijft stil tot Tobias kucht en verder begint te praten. "Lizz.... Straks krijg je spijt dat je het niet hebt gedaan. Ik ga mee, oke? Ik kom er nu aan." Met die woorden verbreekt hij de verbinding. Stressend laat ik mijn telefoon uit mijn handen vallen, wat?! Ik bekijk mezelf in de spiegel, omkleden en me haar doen. Ik pak een donkere spijkerbroek met een ivoorkleurige blouse erop. Ik trek het aan en haal de borstel door mijn lange haar. Dat is al beter, denk ik tevreden bij mezelf. Terwijl ik naar beneden loop bedenk ik wat ik kan zeggen. Wat kan ik eigenlijk zeggen? Hallo, je hebt me verkocht, maar hier ben ik weer en ik ben verliefd op je. Zuchtend laat ik me op de bank vallen, ik kan dit helemaal niet! Op dat moment gaat de bel, shit! Langzaam kom ik omhoog en loop naar de voordeur. "Je ziet er mooi uit." zegt Tobias zijn warme stem. Ik glimlach flauwtjes naar hem en loop samen met hem naar de woonkamer. " Ik kan dat echt niet hoor, wat moet ik zeggen?" Hij denkt even na, dat zie ik als hij bijtend op zijn lip naar boven kijken, best schattig om te zien. "Zeg gewoon wat je voelt en denkt, nadat hij je is op komen zoeken." zegt hij dan. Ik knik langzaam en vraag of hij nog wat te drinken lust. "Neen Liz, laten we maar meteen gaan." zegt hij en pakt mijn hand. "Je kan het wel en hij zal je ook nog leuk vinden!" antwoordt hij. Ik knik en volg hem naar buiten, daar gaan we dan..

Koningsstraat 108. Ja, dit is het.. Ik bekijk het huis vanaf een afstand, hier is het allemaal gebeurd.. Bijtend op mijn lip kijk ik naar Tobias die naast me staat, op zijn gezicht staat een flauwe glimlach. Het lijkt wel alsof we daar uren staan, ookal is het maar 5 minuten. "Bel jij aan?" vraagt hij, "Dan wacht ik hier wel, op een afstandje." Ik knik en kijk naar Toias. "Bedankt.. Je helpt me echt. Ik heb nog nooit zo'n goede vriend gehad." fluister ik. Hij geeft me een dikke knuffel en kijkt al iets blijer. "Nou vooruit, je kan het!" Langzaam loop ik naar het huis toe. Even kijk ik nog achterom en glimlach naar Tobias die naast de geparkeerde auto's staat. Ik kijk naar de voordeur die steeds dichterbij komt en dan sta ik ervoor. Bijtend op mijn lip kijk ik naar de voordeur. Langzaam laat ik mijn hand naar de bel gaan. Tringggg Tringgggg.. Ik hoor geen gestoffel, voetstappen of een ander geluid. Ik blijf nog even wachten en draai me dan om naar Tobias. Ik haal mijn schouders op en  kijk anar Tobias die gebaart dat ik nog eens moet bellen, dus doe ik het maar. Weer dat snerpend geluid.. Maar niks.. Me druk gemaakt om niks, hij is gewoon niet thuis! Misschien heeft hij wel een andere vriendin, die die niet verkoopt, misschien wou hij wel gewoon van mij af! Ik wrijf over mijn hoofd omdat ik de hoofdpijn weer voel opkomen. Ik slenter naar Tobias en begin dan te huilen. "Hij is er gewoon niet, misschien zit ie bij zijn nieuwe vriendin" Tobias slaat zijn arm om me heen. "Natuurlijk niet, misschien is hij een weekend weg of bij zijn familie." zegt Tobias met een lieve lach. Ik schud mijn hoofd, natuurlijk niet! "Wacht hier." Zegt hij dan en loopt naar de huizen, maar niet naar Jim zijn huis, dat ernaast. Een oude vrouw doet open en ze praten en praten. Ik sla mijn armen over elkaar en bekijk de geparkeerde auto's, geen auto van Jim. Op dat moment zie ik Tobias weer voor me. "Hij zit in de gevangenis.." zegt hij, voordat ik iets kan zeggen.