My loverboy and me 2

Hoofdstuk 11

Hoe ik thuis ben gekomen? Ik heb werkelijk geen idee. Ik gooi mijn hakken die ik in mijn handen droeg in de hoek van mijn kamer en bekijk mijn gezicht, de uitgelopen mascara maakt het niet beter. De tranen prikken in mijn ogen als ik denk aan wat er net is gebeurd. Ik ben ook zo stom! Jim verliefd op mij, natuurlijk niet! Ze hadden allemaal gelijk.. Hij is een jongen met slechte bedoelingen. Maar wat heb ik daar nu aan ? Ik voel me net zo verdrietig als toen Jim me verkocht had. Het laatste deeltje wat van mijn hart nog over was, is gevallen in stukjes. Ik loop naar de badkamer en laat het water warm worden. Ik trek mijn kleren uit en ga onder de douche staan. Ik denk aan wat er de afgelopen maanden gebeurd is, teveel om op te noemen. Na zo'n 15 minuten draai ik de kraan dicht en pak ik een schone handdoek die ik om me heen sla. Op mijn kamer trek ik mijn lingerie aan en mijn te grote joggingbroek met een dikke trui. Ik borstel mijn haar en doe het in een losse knot. Ik voel me waardeloos en uitgeput. Dat ik morgen naar school moet maakt het ook niet beter. Een korte piep zorgt ervoor dat mijn Iphone wordt opgelicht. Ik pak mijn telefoon en zie dat Anouk een verzoek stuurt voor Facetime. Zal ze merken dat ik heb gehuild? Ik bekijk mezelf nog even snel in de spiegel en klik dan op 'accepteren' Wanneer ik haar gezicht zie zet ik de grootste glimlach op. "Alles goed?" Ik knik langzaam en kijk naar Anouk's gezicht. Haar lange blonde haar heeft ze in een vissengraat vlecht zitten. "En met Jim?" vraagt ze als ok niks meer zeg. "Goed.." piep ik. "Wat is er ?" vraagt Anouk weer. "Niks" zeg ik kortaf. Ze schudt haar hoofd en sluit Facetime af. Raar blijf ik enkele seconde naar mijn telefoon staren, heeft ze me nu gewoon weggedaan? Boos gooi ik mijn telefoon op bed en dan hoor ik de bel door het huis. Wanneer ik de deur opentrek kijk ik recht in het gezicht van Anouk. "Ik zet chocomelk, ik heb chocolade bij. Je gaat mij mooi vertellen wat er is. Ga maar alvast naar boven." zegt Anouk meteen, net alsof ze hier woont. Ik moet even lachen om hoe ze doet maar loop dan zwijgend naar boven. Zal ik het wel zeggen ? Of ik verzin gewoon iets, maar wat ? Dan zie ik Anouk met dienblad met 2 mokken en 2 chocolademuffins, ze weet precies waar ik van hou! Nadat we zwijgend onze muffins opeten begin ik langzaam te praten. Hoe ik me voelde toen ik erheen ging, hoe hij keek, hoe hij aan me begon te zitten en die woorden die me zo hebben geraakt. Warme tranen glijden over mijn wangen en belanden op mijn joggingbroek. "Wat een hufter!" snauwt Anouk. "Dat vieze oversekste mannetje, ik hoop dat hij voor altijd in de cel zit!" Wanneer ze ziet dat ok begin te huilen slaat ze haar armen om me heen. "Kom hier, ik ben er voor je." fluistert haar zachte stem en dan kan ik mijn tranen helemaal niet binnen houden.

De volgende ochtend word ik wakker gemaakt door mijn 'lieve' wekker. Ik bekijk Anouk die op het luchtbed zachtjes zit te snurken. Ik besluit haar nog even te laten liggen en sluip naar de badkamer. Ik neem nog een vlugge douche, trek mijn kleren aan en doe mijn haar in een schuine vlecht. Als ik de badkamer kom uitlopen is Anouk niet meer in mijn kamer, dus loop ik naar beneden waar ik haar aantref in de keuken. Ik bekijk de tafel die vol staat met geroosterde boterhammen, eieren en croissants. Ik sla mijn armen dankbaar om maar heen. "Je bent echt geweldig!" roep ik uit met een dankbare glimlach. We eten samen ons ontbijt op en wanneer ook Anouk zich heeft aangekleed vertrekken we naar school. Als ik het grote gebouw zie rem ik opeens. "Ik wil helemaal niet, Anouk.." zeg ik met een diepe zucht. Anouk kijkt me met een zielig gezicht aan. Dan stort ik in.. "Ik kan er niet meer tegen!Ik haat Jim, maar ik kan hem niet vergeten. En .. En.. Tobias haat me en ik weet niet eens waarom, net nu ik zo'n goeie vriend had ben ik hem weer kwijt." Anouk is stil en wrijft haar hand over mijn rug. "Het is ook niet makkelijk voor je.." fluistert Anouk terwijl ze me een knuffel geeft. Op dat moment zie ik Tobias aankomen op zijn scooter, maar hij ziet me niet. "We moeten nu echt naar binnen gaan." zegt Anouk als ze me loslaat. Ik veeg mijn tranen weg en loop langzaam met de fiets in mijn hand naar school. Dit kan nog wel eens een lange dag worden.. Op het schoolplein gaan ik en Anouk op onze vaste plek bij de boom zitten. Ik bekijk tobias en zijn vriendengroep en dan heb je ook nog alle meiden die zich op  staan te dringen bij hem, wat kansloos. Als onze blikken elkaar kruisen kijk ik weg. Waarom zegt hij niks tegen me ? De bel gaat, wat betekend dat we beginnen met gym, fantastisch. Samen met Anouk loop ik naar de kleedkamer, gezamelijke kleedkamer.. Ik trek mijn sweater uit en dan zie ik Rosanne. "Je weet nu ondertussen wel hoe jr je moet uitkleden he." kirt Rosanne. Er ontstaat gegrinnik in de kleedkamer, het voelt wel dat iedereen me uitlacht. Ik draai me om en trek snel mijn gym shirt aan. "Ga je voor ons ook strippen?" gaat Rosanne verder wanneer ik mijn broek heb uitgedaan, weer dat gelach. "Doe toch normaal." snauwt een stem naast me, Anouk. Terwijl de trsnen in mijn ogen prikken trek ik de joggingbroek aan en verdwijn uit de kleedkamers. Anouk volgt me meteen en wanneer ze haar arm om me heen slaat glijden de tranen over mijn wangen. "Iedereen haat me, zelfs Tobias!" fluister ik. "Ze zijn gewoon domme meiden!" antwoordt Anouk, gek genoeg zegt ze weer niks over Tobias. De leraar duwt ons de gymzaal in en als iedereen er is begint hij met zijn uitleg. Gaan we nog trefbal doen ook nog, wat betekend dat we groepjes moeten kiezen. "Tobias en Rosanne, jullie mogen kiezen." roept meneer Smulders. Tobias zou me toch wel kiezen ? We zijn tenslotte vrienden. "Anouk" zegt een bekende stem, maar het is niet Rosanne. Het is Tobias! Hij kiest hasr als eerste.. 100 gedachtes komen op me af en het lijkt wel alsof iemand gewoon een mes in mijn lichaam duwt, steeds een stukje verder. Ik voel me duizelig worden en begin te trillen. "Gaat het wel?" zegt een stem naast me en ik voel de leraar zijn hand op mijn schouder. Ik doe een stap achteruit en opeens komt alles op me af. Alle mannen, alle opmerkingen, alle aanrakingen, Jim, Tobias, Anouk.. De hele gymzaal begint te draaien. Ik wil net weglopen als ik achterover val en met mijn hoofd tegen de bank stoot, vanaf dan wordt mijn beeld zwart...