Othello

1. Perde | 1. Sahne

(Venedik'te bir sokak.)

(Roderigo ve Iago girerler.)

RODERIGO

Doğrusu çok gücüme gitti! Yazıklar olsun sana,

Kesemi, hem kendi kesenmiş gibi aç kapa,

Hem de bildiğin halde, söyleme bana.

IAGO

Hey Tanrım, susun da dinleyin beni!

Böyle olduğunu rüyamda görsem

Kahrolayım inanmazdım.

RODERIGO

Hani nefret ediyordun ondan?

IAGO

Etmiyorsam alçağım.

Beni kendine yaver seçsin diye,

Kentin üç büyüğü eğildiler bir de önünde.

Dinim hakkı için değerimi bilirim ben,

Yaverlikten aşağısına layık görülemem.

Ama o, kendini beğenmiş, bildiğini okuyanın teki,

Ağız kalabalığına getirip teknik sözlerle

Savaştan dem vurmuş bizimkilere,

Sonunda bir bahaneyle sepetlemiş hepsini:

"İşin doğrusu," demiş, "çoktan seçtim yaverimi."

Yaveri de kim olsa beğenirsin:

Lafta usta bir hesap uzmanı, bir taktikçi,

Floransalı Michael Cassio adında biri,

Başını derde sokabilir her güzel yosmayla,

Ama bir mangaya bile komuta etmemiştir,

Savaş düzenini ise ancak evde kalmış bir kız kadar bilir,

Yalnız iş kitabi laflara gelince, bak o işi becerir,

Diyeceksin meclisteki senatörler de yapar o kadarını.

Askerlikten nasibi iş görmeden lafazanlık etmektir.

Ama yine de o seçildi en sonunda.

Rodos'ta, Kıbrıs'ta, Hıristiyan ülkeleri, barbar topraklarında

Gözleriyle gördüğü halde bütün başarılarımı,

Bir muhasebeci girip aramıza rüzgârını kesiyor yelkenimin,

Bu tefeci kılıklı herif ortaya çıkıp

Yaveri oluveriyor tam zamanında,

Bense, nazar değmesin, sancak çavuşu Mağripli beyimin.

RODERIGO

Onun celladı olurdum bana kalsa.

IAGO

Elden bir şey gelmez, askerliğin cilvesi

Değer veren yok kıdeme,

Yükselmek ya kayırmaya bakıyor ya tavsiyeye.

Kıdeme bakılsaydı, bir üst makam kalırdı ikinciye.

Şimdi söyle bakalım, bu durumda

Nasıl sevebilirim bu Mağripliyi ben?

RODERIGO

Senin yerinde olsam çıkardım hizmetinden.

IAGO