[Zawgyi]
လေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ျဖာက်ေနေသာ အခန္းက်ယ္ထဲ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆးဝါးနံ႔တို႔အျပည့္..
တတီတီျမည္ေနၾကေသာ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာကုသေရး စက္ကိရိယာမ်ိဳးစံုက ကုတင္ပတ္ပတ္လည္မွာ ေအးစက္စြာရွိေနၾကသည္။ ကုတင္ထက္မွ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေကာင္ေလးကေတာ့ ေဆးနံျပင္းျပင္းကိုလည္း မွဳေတာ့ပံုမေပၚ..
ဒီေနရာမွာအၾကာႀကီးေနခဲ့သူမို႔ သူဟာ ထိုေဆးနံ႔နဲ႔ ယွဥ္ပါးေနၿပီမို႔လား..
အေၾကာေဆးပိုက္အျပည့္နဲ႔ ျဖဴေဖ်ာ့ေသာ လက္ေခ်ာင္ရွည္ေတြက ေရႊဝါေရာင္ က်ဴးလစ္တစ္ပြင့္နဲ႔ ေဆာ့ကစားေနသည္။ ပြင့္ဖက္အိအိေတြကို ထိေတြ႕ရင္း သူစကားစလာခဲ့သည္။
"အဝါေရာင္က်ဴးလစ္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို သိလား?"
ေျဖသူမရွိ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ေမးခြန္းေနာက္ သူတစ္ခ်က္ျပံဳးရင္း က်ဴးလစ္ဝါကို ေဘးဘက္စားပြဲျဖဴျဖဴထက္ အသာတင္လိုက္သည္။
ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းနက္နက္ေတြဟာ ခုအခ်ိန္မွာ ပံုမွန္လိုေတာက္ပ,မေနေတာ့ဘဲ ဝမ္းနည္းရိပ္တစြန္းတစနဲ႔..
ဘာေမၽွာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုမွ မျမင္ရတဲ့သူလို မ်က္ဝန္းေတြဟာ ဗလာျဖစ္ၿပီး ေမွးမွိန္က်ေနသည္။
"....."
အသက္ဖြဖြရွဴရင္း သူတိုးတိတ္စြာရွင္းျပလာသည္။
"သူ႔အဓိပၸါယ္ကေလ တစ္ဖက္သတ္.. အခ်စ္ တဲ့.."
စကားအဆံုး သူကိုယ့္ကိုယ္ကို တစ္ခ်က္ ခပ္တိုးတိုးေလွာင္ရယ္မိျပန္တယ္
"ေနာက္အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးဆို
(ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရႏိုင္တဲ့ အခ်စ္) လို႔ေျပာရမွာေပါ့.."
အခန္းက်ယ္ဟာ တိတ္ဆိတ္ေနဆဲ..
ကုတင္ေဘးမွ သူနာျပဳေလးမွာ ဘာမွေျပာမထြက္ႏိုင္ဘဲ ပါးစပ္ကိုအုပ္ရင္း မ်က္ရည္ေတြသာက်ေနသည္။ တီဗြီဖန္သားျပင္ထက္မွ ေအးစက္ေသာမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ လူႀကီးကို တစ္ခ်က္ ကုတင္ထက္မွ ၿငိမ္သက္စြာထိုင္ေနေသာ ေကာင္ေလးကိုတစ္ခ်က္ သူမတိတ္ဆိတ္စြာၾကည့္ေနမိသည္။
ဖန္သားျပင္တစ္ဖက္ျခမ္းက ထိုလူႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း ဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္ ေသြးေအးတတ္ရတာလဲ သူမေအာ္ေမးပစ္ခ်င္မိသည္။
YOU ARE READING
Dearest, you said
Romanceဒီေန႔ crush ေလး ကၽြန္ေတာ့္ကို စၿပီးႏႈတ္ဆက္လာတယ္.. သိလား.. အဲ့ကေန တစ္ေနကုန္ ကၽြန္ေတာ္ အရူးတစ္ေယာက္လို ျပံဳးေနမိတုန္းပဲ (n˘v˘•)¬ [Uni & Zawgyi] (I don't own the cover. Found it from pinterest desu OwO)
