Between Enemy Lines

Chapter 2

"Anong oras ang meeting?" Seryoso kong tanong sa secretary ko na sumalubong sa akin pagkapasok ng building. Nagmadali akong naglakad papunta sa office.

"8:30 pa po miss Sabrina. Kasalukuyan pong nag aayos ang mga presentor sa conference room. Naroon narin po ang ibang head ng departments." Paliwanag nito habang hingal na hingal kasusunod sa akin.

"That's good." Umupo ako sa swivel chair at hinarap ang computer ko para tignan ang nag message sa email ko.

"Is there anything else Hannah?" Tanong ko habang nakatingin parin sa computer.

"A-ah yes miss. Here are the budget plan for the materials na kaylangan sa resort. Approved na po sa finance department, approval nyo nalang po ang kaylangan para makabili na ng mga bagong materials. Nakausap ko rin po si Engineer Natividad tungkol sa mga iba pang kakaylanganin sa resort. Send ko nalang po sa email nyo yung copy ng kontrata kasama yung mga pinapasabi ni Engineer. Eto naman po ang business proposal from the marketing department." Linapag nito sa lamesa ang tatlong makapal na folder.

I just nod at her. After that wala na ulit nagsalita kaya tinignan ko sya na para bang naghihintay kung ano pa ang pakay nya.

"Nothing more miss, we'll just call you after fifteen minutes to start the meeting." Then she left the office. I lean my back on the swivel chair.

Mahahalata kay Hannah na kulang ito sa tulog. Ilang araw ko na kasing pinapaasikaso sa kanya yung ibang paperworks. Kapag may mga bagong business proposal at meetings ay sya ang humaharang dahil iyon ang bilin ko. Gusto ko bago nya ibigay sa akin ang mga iyon ay dapat napag-aralan din nya, para alam nya kung ano ang takbo ng trabaho ko at ng kompanya. Kaya ko ginagawa iyon ay dahil mahilig akong manghingi ng opinyon galing sa iba. Ako yung tipo na kahit nasa pinaka taas ako ay marunong parin akong tumanggap ng mga maliliit na bagay, hindi ako mapagmataas na tao.

Gusto ko na lahat ng empleyado dito ay iisa lang ang tingin sa lahat. Walang lamangan, walang payabangan at higit sa lahat dapat respetuhin kung ano ang opinyon ng bawat isa. Every month kasi ay may board meeting na ginaganap for the business status and other activities. Hanggat maaari ayokong mapahiya sa harap ng board members kaya puspusan ang trabahong inilalaan sa bawat department.

I'm the CEO at hilig ko paring mangealam sa trabaho ng lahat lalo na kung napakalaking trabaho nito.Ilang araw na silang nagpa pass sa akin ng iba't-ibang proposal, but I always reject them kasi hindi ako satisfied sa gawa nila. Pagdating sa mga bagay na may kinalaman ang kompanya gusto ko laging pulido at tama ang pag kakagawa dahil ayokong may mali na kahit maliit lang.

I live my whole life na dapat perfect lahat. Ikaw ba naman maging anak ng isang pinaka mayaman at pinaka kilalang tao sa mundo. I grew up in a family na business is the most important from everything because if you have power you can do everything and anything you want with just a snap of your finger. Tinatak ng Dad ko sa akin na hindi ko daw kayang mabuhay nang hindi ako humihingi ng tulong sa kanya at gumalaw nang wala ang kapangyarihan nya. Akala nya sa kanya lang ako aasa lagi dahil sino ba naman ako sa kanila. I'm the legitimate daughter pero kung ituring nila ako ay mas masahol pa sa anak sa labas.

My Dad once my protector.  A loving and caring man that I have known, but it all changed when my mom died in a car accident. I was eight back then when she died. Weeks passed by, he always got home drunk and even having an affair with other women. Wala akong magawa dahil bata pa ako noon at wala akong mapagsumbungan. He turned himself into a monster. Mula noon ay masamang ama na ang tingin ko sa kanya. Hindi na kami magkasundo sa lahat ng bagay.

Years passed by when I was in highschool, he went home with another woman. Wala na akong pake that time dahil nasanay narin ako na lagi syang nag uuwi ng mga babae nya. Pero gusto kong magwala at saktan ang babae nya nang sabihin nyang ikakasal sila at iba iyon sa mga babaeng nakilala nya. Ilang araw lang din ang nakalipas nang iuwi nito ang tatlong anak nito sa bahay at naghari harian na akala mong anak sila nang ama ko. Walang araw na hindi nila ako inalipin at sinaktan. Maliban sa panganay nitong mabait sa akin.

Tama nga siguro yung mga nakikita ko sa fairytale noon na lahat ng step mother ay masama at ang alam lang nila ay ang angkinin ang lahat ng hindi sa kanila. Mula pa noon ay alam ko nang pera lang ang habol nito pero walang pake ang ama ko. Ilang beses din akong nagtangkang magsumbong sa lahat ng pananakit sa akin ng stepmom ko at ng dalawang anak nito pero hindi ito naniniwala. Kung sino pa ang totoo anak nya ay hindi manlang nya kinampihan samantalang ang anak ng asawa nya ngayon na kahit isang patak ng dugo nya ay wala ang mga ito ay tinanggap at kinampihan nya nang buong puso.

Kaya magmula noon ay nagtanim ako nang sama ng loob sa kanila at hindi ako makakapayag na lahat nang pinaghirapan ng mom ko noon ay mapupunta lang sa kanila.

That's why I am like this. Napaka strikto ko at ang taas ng standards ko pagdating sa mga bagay bagay kasi akala nila ay wala akong mapupuntahan kapag naging independent ako.

Kaya ngayon hindi ko hahayaang makahanap ang mga kalaban ko na kahit maliit na pagkakamali dahil doon nila ako pupuntiryahin para mapabagsak ako. That's why at the young age I left our own house...my own house to be an independent person because I want to prove myself to my step sister and brother most especially my dad that I can do everything without his help, money and power.

Tinignan ko ulit ang computer ko at nagdadalawang isip kung babasahin ko ba o hindi ang e-mail ng step sister ko. Pero napag desisyon kong buksan ito.

FROM:MARGA LEE

It's been years since you've left our house. How many texts and calls I had sent to you but you never answer any of them. Tss! You didn't even bother to call my mom. I hope you read this because Dad wants to see you again and I don't know why. He has something important to tell so be here at 7 O'clock in the evening. Don't be so stubborn.

Napabuntong hininga nalang ako at napahawak sa sentido ko. Gusto kong sabunutan ito dahil sa kagaspangan nang ugali. Kung magsalita akala mong abswelto na to sa kalokohang ginawa nya.

Yeah It's been years since I left our house at ni minsan hindi pa ako dumalaw manlang sa kanila. Hindi ko alam pero ayoko ng bumalik doon kaya iniiwasan ko sila lalo na't hindi ko sila mapapatawad sa mga nagawa nila sa akin. Lahat ng calls at texts nila hindi ko sinasagot. Nakailang palit narin ako ng sim para iwasan sila pero lagi parin nilang nalalaman ang number ko. Kahit anong pag iwas at paglayo ko sa kanila ay natutunton parin nila ako dahil gagawa at gagawa sila ng paraan. Tulad parin ng dati. Tss!

Pinatay ko na ang computer ko kasabay ng pag tunog ng intercom sa tabi ko. Mukang magsisimula nanaman ang laban ko.lumabas ako ng office at dumeretcho sa conference room para simulan na ang meeting.