De zus van Anna Zwarts

Wemels

Ze had echter wel haar hutkoffer losgelaten waardoor deze met een klap op de vloer terecht was gekomen om de inhoud ervan sierlijk over de keukenvloer te verspreiden.
Een beetje beteuterd keek Anna naar haar kleren. De volledige familie Wemel plus Harry en Hermelien staarde haar aan terwijl Egbert luid krassend om hun hoofden vloog en telkens opnieuw in de schoorsteen verdween alsof hij hoopte dat de groene vlammen hem mee terug zouden nemen naar Remus' huis. Toen de groene vlammen weer oplaaiden en Mare verscheen, schrok Egbert zich een ongeluk en schoot hij snel weg richting de trap. Mare was erin geslaagd haar spullen niet te laten vallen en Dog sprong uit haar armen om zich gezellig bij het haardvuur te leggen. Mevrouw Wemel was de eerste die op sprong.
'Anna! Mare!' Riep ze uit. 'Oh, ik was helemaal vergeten dat jullie zouden komen!'
'Oh,' Zei Anna altijd optimistisch. 'Dus dit hele ontvangstcomité is niet voor ons?'
'Nee, liefje,' zei mevrouw Wemel en ze gaf een zwiep met haar toverstok om Anna's kleren op te ruimen.
'Ze zijn net teruggekeerd van het WK.' Ze wendde zich weer tot haar man en ging verder waar ze gebleven was voor Anna's onderbreking.
'Arthur, dit is je vakantie! Dit heeft niets met jouw afdeling te maken. Dat kunnen ze toch wel zonder jouw hulp af?'
'Ik moet, Molly,' zei meneer Wemel. 'Ik heb de zaak er erger op gemaakt. Ik trek snel m'n gewaad aan en dan vertrek ik...'
'Mevrouw Wemel,' zei Harry, die zich niet langer kon inhouden, 'Hedwig heeft toevallig toch geen brief voor me gebracht, hè?'
'Hedwig?' zei mevrouw Wemel verstrooid. 'Nee.. nee, er is helemaal geen post geweest.'
Ron en Hermelien keken Harry nieuwsgierig aan. Met een veelbetekenende blik zei hij: 'Is het goed als ik m'n spullen even op je kamer dump, Ron?'
'Ja... laat ik dat ook maar even doen.' zei Ron direct.
'Ik ga ook maar mee,' meldde Anna.
'Ik ook!' Zei Mare eerder nieuwsgierig.
'Hermelien?' Vroeg Anna.
'Ja.' Zei ze vlug en ze verlieten de keuken en liepen de trap op.
'Wat is er, Harry?' zei Ron, zodra ze de deur van zijn zolderkamer achter zich dicht
hadden gedaan.
'Iets wat ik nog niet tegen jullie gezegd had,' zei Harry. 'Op zaterdagochtend werd ik wakker omdat m'n litteken weer pijn deed.'
Ron en Hermelien reageerden vrijwel exact zoals Anna zich had voorgesteld. Hermelien snakte naar adem, deed allerlei suggesties, raadde een aantal naslagwerken aan en noemde de namen van een hele hoop mensen, van professor Perkamentus tot madame Plijster, de schoolverpleegster van Zweinstein. Ron leek met stomheid geslagen.
'Maar... maar... Jeweetwel was er toch niet? Ik bedoel... de laatste keer dat je litteken pijn deed was hij op Zweinstein, nietwaar?'
'Ik weet zeker dat hij niet in de Ligusterlaan was,' zei Harry. 'Maar ik had wel over hem gedroomd... over hem en Peter, je weet wel, Wormtail. Ik kan het me niet precies meer herinneren, maar ze smeedden plannen om... om iemand te vermoorden.'
Hij had even op het punt gestaan om "mij" te zeggen, maar Hermelien keek al zo angstig en geschokt dat hij dat niet over zijn hart kon verkrijgen.
'Nou ja, het was maar een droom,' zei Ron opbeurend. 'Gewoon een nachtmerrie.'
'Maar was het dat wel?' zei Harry, die zich omdraaide en uit het raam keek, naar de lichter wordende hemel. 'Het is wel merkwaardig, hè?... m'n litteken doet pijn en drie dagen later zijn de Dooddoeners plotseling op oorlogspad en verschijnt het teken van Voldemort aan de hemel.'
'Zeg. Die. Naam. Niet!' sisten Ron en Mare tussen hun tanden.
'En weten jullie nog wat professor Zwamdrift heeft gezegd?' vervolgde Harry, die Ron en Mare negeerde. 'Aan het eind van vorig schooljaar?'
Professor Zwamdrift was hun lerares Waarzeggerij op Zweinstein.
Hermeliens angstige blik verdween en ze lachte schamper.
'Kom nou toch, Harry! Je laat je toch niet beïnvloeden door die ouwe oplichtster?'
'Je was er niet bij,' zei Harry. 'Je hebt haar niet gehoord. Die keer was anders. Ze raakte in een trance, dat heb ik al gezegd, een echte trance. En ze zei dat de Heer van het Duister zou herrijzen.. machtiger en vreselijker dan ooit tevoren... en dat hij daarin zou slagen omdat zijn dienaar zich weer bij hem zou voegen... en diezelfde nacht
ontsnapte Wormtail.'
'Ze is wel een echte profeet.' zei Anna ineens. 'Profeten zijn meestal vrouwen omdat die gevoeliger zijn en over het algemeen een meer open geest hebben. Professor Zwamdrift stamt af van hele krachtige Zieners. Het is heel goed mogelijk dat ze een echt profetie heeft uitgesproken.'
'Ja, maar Jeweetwel is nog niet herrezen en denk je werkelijk dat Wormtail veel hulp gaat zijn?' Zei Mare.
Er volgde een stilte, waarin Ron verstrooid aan een gat in zijn Cambridge Cannons-sprei pulkte.
'Waarom vroeg je of Hedwig post had gebracht, Harry?' vroeg Hermelien. 'Verwacht je soms een brief?'
'Ik heb Sirius over m'n litteken verteld.' zei Harry schouderophalend. 'Ik wacht op antwoord.'
'Goed idee!' zei Ron, wiens gezicht opklaarde. 'Sirius weet vast wel wat je moet doen!'
'Ik had gehoopt dat hij snel terug zou schrijven,' zei Harry.
'Maar we weten niet waar Sirius is... wie weet zit hij wel ergens in Afrika of zo,' zei Hermelien wijs. 'Zo'n lange reis kan Hedwig nooit in een paar dagen maken.'
'Nee, dat is zo,' zei Harry, maar hij had een zwaar, somber gevoel in zijn maag toen hij naar de Hedwigloze lucht keek.
'De laatste keer dat Sirius ons schreef zat hij ergens in midden Amerika.' vertelde Anna. Verbaasd keken de anderen haar aan.
'Heeft hij je dat verteld?' vroeg Harry.
'Hij verteld ons nooit waar hij is.' Zei Mare.
'Ik heb het geraden. Soort van. Maakt niet uit, hij is ergens ver weg, waarschijnlijk. Laten we het maar eens ergens anders over hebben.' Zei Anna.
'Kom op, dan gaan we een potje Zwerkballen in de boomgaard,' zei Ron. 'Drie tegen drie. Bill, Charlie, Fred en George doen ook mee... dan kan je die Spatski-schijnbeweging uitproberen..'
'Ron,' zei Hermelien op een wat-kunnen-jongens-toch-bot-zijn-toon. 'Harry heeft nu echt geen zin in Zwerkbal..'
'Tuurlijk wel.' zeiden Anna en Mare in koor.
'Nee, hij is moe en ongerust... we horen eigenlijk in bed te liggen...'
'Ja, ik heb best zin in een partijtje,' zei Harry plotseling. 'Wacht even, dan haal ik m'n Vuurflits.'
'Zie?' zei Anna tegen Hermelien.
Hermelien stampte de kamer uit en mompelde iets wat verdacht veel leek op: 'Jongens!'
'Drie tegen drie, past perfect. Anna en ik kijken wel.' Zei Mare niet bijster enthousiast.