CHAPTER 2

5 1 0
                                    


hindi na kase siya tulad ng dati kase parati ko siyang nakakasama pero ngayon, hindi na. Dati nga siya pa ang nauuna sa bahay makauwi para lang makipag ayos at dati din palagi nya pa nga ako iniinform sa ano mang bagay na nangyayare sa buhay nya. kahit yung simpleng pagligo at pagtae nya sinasabe pa nya. Napaka siraulo talagang babae.

Napaka simpleng kaibigan koyan at super special talaga sakin yan dahil mahal koyan. Etong si lerry iba siya sa lahat na nakilala ko. Dahil siya ang kauna unahang babaeng nagpatunay na hindi lahat ng babae mahina. Hindi lahat ng babae di kayang lumaban. At lalong hindi lahat ng babae kaya lang ay ang manloko.

Kaya nga ang laki talaga ng pinapasalamat ko kay lerry start ng nakilala ko siya. i said to father god ng nasa church kami.

"FATHER GOD SALAMAT DAHIL BINIGYAN MOKO NG KAIBIGAN NA HINDI LANG KAYA ANG INTINDIHIN ANG UGALI KO. KUNDI RIN TINANGGAP NYA DIN AKO NG BUO."

Last time ng kinagabihan saktong disyembre bente tres dalawangpung libo at tatlong taon. Tumawag si lerry sakin. Its already 11:30 pm. Agad kong nakitang tumatawag si lerry. sinagot ko agad yung call. "Hi bes? Si lerry to meron kabang ginagawa ngayon?" Agad naman akong sumagot dahil na curious ako. Ahm, wala naman bes bakit mo natanong? Naririnig ko ang mahihinang iyak nya. "Ah ganon ba bes? Ayos lang ba na pumunta ako jan sa inyo." Agad kong tanong. Bes naiyak kaba? Ahm, Sige pumunta ka.

Pero kung gusto mo sunduin na kita. anong oras na kase baka mapano kapa sa daan. Tuloy padin yung pagiyak nya habang kinakausap ko siya sa phone. "Sige bes,ako nalang pupunta. Mag iingat ako promise." Pagbaba nya ng phone. Halos di ako mapakali sa kaka isip sa kanya. dahil nga't kauna unahang beses ko palang siya narinig na umiiyak at sobrang nalungkot ng ganon.

Then i check my time its already 11:46 pm wala padin siya. Sabay rinig ko na may dumodorbell sa gate while she calling my name. "Bes deimber?! Are you there." Agad kong pinuntahan dahil baka siya yon.

I saw her malayo palang. Oh bes? Bakit magang maga yang mga mata mo? Umiyak kaba?!. Sino gumawa sayo nyan. Pag aalala ko ng tanong sa kanya. "Bes! Di kona po alam gagawin ko huhu." Biglang yakap sakin habang umiiyak. Bes? tara pumasok tayo sa loob doon natin pagusapan yan. Malaman ko lang talaga sino gumawa sa kanya neto. Sisiguraduhin ko malilintikan sakin yon.

MY BESTFRIEND CHOOSE HIMWhere stories live. Discover now