MY BESTFRIEND CHOOSE HIM

CHAPTER 5

"Oh, lerry gabi na. Kung gusto mo dito kana din kumain." Oh sabi ko sayo bes e, haha. Mahinang bulong ko na may pang aasar. "ay tita pasensya napo talaga i need to go,nagpaalam po kase ako kay mom na sasaglit lang ako dito. Sabay balik ang tingin nya sakin na gusto ng umuwi. "Ah ganon, sige lerry ingat ka. Biglang titig sakin ni mama. Oy! Deim hatid moyan mapano pa sa labas yan. Naglakad lang daw siya." Opoo ma, alam kopo. Paglalabas namin agad kong tanong kay lerry.
〰
Lerry?! Naglakad kalang talaga? Bakit di mo ginamit car ng mom mo. "Bes? Ang totoo. Hindi ako nakapag pa alam bes." Anak ng! Oh sige tara na sa kotse." May sama tuloy ako unti kay lerry sa ginawa nya. Huwag muna uulitin ginawa mo ah. Habang nakasakay kame sa kotse. "Opo bes, di napo sorry ulit."pero kala ko magtatagal pa si lerry samin. Gusto kopa naman siya kasama. Agad ko kinuha yung susi ng car para maihatid si lerry.
〰
"Grabe anong oras na pala, yare ako kay mom." Talagang yare ka. Hindi ka nagpa alam e, sigurado nag aalala nayon sayo hays. Hayaan mo ako magsasabe na natagalan ka dahil tinapos pa natin yung proj mo. "Sige po bes." Agad kong pina andar yung kotse. At agad naman kaming nakarating sa bahay nila lerry.
〰
And her mom waiting sa door nila. "Ahm, deimber. Salamat sa paghatid mo ah. And salamat ulit." Hindi kita masisisi jan lerry kaibigan kita. Nadala kalang din sa emosyon ng manlolokong yun. Pagkakasabi ko na may galit don sa lalaki. Sabay tawa ni lerry. "Opo na bes, thanks ulit."
〰
And Lerry walk away papunta sa gate nila. "Bye deimber salamat." Habang kumakaway ito. Ahh, wala yon lerry bye kain kana din haa? Ngiting tugon ko dito. "Opoo bes" agad akong pumasok sa car habang pinagmamasdan ko si lerry makapasok sa bahay nila bago ko umalis. Mommy of lerry saw her son lerry with deimber.
〰
"Lerry my son. Who is he? Si deimber bayon nakita ko kanina? na kaibigan mo sa manila." Agad nagsalita si lerry. "Yes mom it's deim, she help me to my online project" and lerry looks mad na parang di kumain ng tatlong buwan dahi.
〰
"sige pumasok kana sa loob, kumain kana din." Buti nalang di ren nahalata ni mom na paga na yung mata ko kakaiyak ko kay deimb habang kinekwento ko yung panloloko sakin ni railee. Makalipas ang ilang buwan patapos nadin yung highschool namen ni lerry. Saad ko. This is best year ever. Habang nagpapalakpakan ang mga parents and others student habang papa akyat ako sa stage.