MY BESTFRIEND CHOOSE HIM

CHAPTER 4

Tapos malalaman kopa doon pa sa taong sasaktan kalang. hilig magpafall ng tao tapos iiwan kadin pala sa ere. Sabay ang bagsak ng ulan. "bes wag kana naman na umiyak oh. makikinig napo ako sayo at ipinapangako kopo yan sayo." Sabay punas nya sa luha na dumadaloy sa mukha ko. "Alam mo bes? Ang swerte, swerte ko sayo. kase kahit ano mangyare nanjan ka padin. Kahit nasasaktan na kita nanjan ka padin di moko nilalayuan. At Ikaw yung lalaking di ako pinagsawaan kahit ganito ako kasamang kaibigan para sayo." Sagot ko agad.
〰
bes hindi ka naging masamang bestfriend sakin, okay? Wag ka masyado mag isip ng kung ano-ano sakin. Dahil walang araw na gustuhin kita hanggang dulo bilang mahal kong kaibigan. Sabay yakap nya sakin ng mahigpit sobrang dama ko yung saya na naayos ko yung ganitong bagay ulit dahil sa tagal tagal din nyang hindi nakakapag open sakin ng problema.
〰
Okay na bes' tama na sobrang drama na naten. Sabay ngiti sa kanya ng walang halong lungkot para ko na siya makita umiyak. Panget kase umiyak eh badtrip. Di biro lang. Normal nayon mahal kitang kaibigan eh. Pero sana naman wag naman palagi. "Opo bes susunod napo ako inyo at babawe ako sayo at salamat dahil gumaan na ulit yung pakiramdam ko."
〰
Wait deimber anong oras na? Mga 11am na lerry bakit?. "Hala bes kailangan kona umuwi. may kasunduan kami ni mommy!? Salitang may kaba.
〰
Oh saglit bes, bago ka umuwi pwede bang dito kana lang kumain samin. Tutal gabi na oras na ng hapag kaninan. "Bes sorry talaga, i need to go. Di nadin talaga ako kaseng lakas ng dati sa kanya. Kase dati isang yaya ko lang. Pumapayag agad siya.
〰
"Nagpa alam naman ako may mom na pupunta ako dito dahil may sasabihin nga ako at sasaglit lang po ako. Kaya bes, di ako pwede magtagal." Agad nagpunas ng unting mga luha sa mukha at inayos ang sarili. Osige bes, halika na ng mahatid na kita sa inyo gabing gabi na. Agad kaming bumaba para makauwi na siya at maihatid ko. At ng makita ni mom si lerry pababa. "Oh anak? Inaway moba iyang si lerry? Sagot ni mama. Ma, sinasabi mojan.
〰
Hindi kopo iniway si lerry sadyang malungkot lang siya ngayon. Sabay senyas sakin ni lerry na tumahimik nalang ako. "Eh bakit parang galing sa iyak?" Sabay titig sakin ng masama ni mama. Agad si lerry nagsalita. "Ay tita mali po kayo ng inaakala, hindi po ako inaway ni deimber at di po ako sinaktan ni deimber puyat lang po talaga ako ng ilang araw kaya ho ako ganito." Agad lakad nila palabas ng pinto. "ahm pauwi nadin po kase ako."