Jaouad lachte hard. 'Zo grote praatjes vullen geen gaatjes' hij duwde me op een van de stoelen. 'Weet dat ik nu de oogappel heb' zei hij en keek me met een grijns aan.
Hij liep weg en liet me in deze kelder. Helemaal donker en rare geluiden van water dat drupt. Meteen spring ik in de armen van mijn broers. 'Ik dacht dat jullie dood waren' huilde ik. Ze aaide zacht over mijn rug. 'We zijn hier nu' zeiden ze in koor. Ze zijn een tweeling. Ilias en yassine.
Ik kijk naar de blote dame die op de grond Ligt. Ze staat vermoeiend op en kijkt me recht aan. Ik kan mijn ogen niet geloven als ik der meteen herken. 'OMG KAWTAR !!!' Ik wacht geen minuut en ik spring in der armen. 'Mijn kleine meisje' huilt ze en weigert me los te laten. Ik trek mijn shirt uit en blijf in mijn bh en geef die aan haar. 'Hier het is koud' ze pakt het direct op en trekt het aan. 'Ilias broek uit'
Mijn broer kijkt me raar aan. 'Waarom zou ik dat doen?' Zei hij en keek der vies aan. 'Ze gaat dood van de kou!' Schreeuw ik. Hij stond op Ej knielde naast me. 'Ze is een hoer! Ze verdient dit. Ze heeft ons ten schande gebracht en het is haar eigen schuld dat ze hier is het is haar schuld dat WIJ hier zijn' hij spuugt recht in der gezicht.
Nou wat een familie reünie!
Ik stond op. 'Trek je broek uit' zei ik wat kalmer. Hij zuchtte en trok zijn half versleten joggingsbroek uit en had daaronder zijn short. Ik gaf het aan der. 'Dankje Li' ze aaide over mijn haar zoals ze dat vroeger deed. Ze trok het aan. Ik hielp haar zitten. We zaten allemaal aan tafel en er zat een pakje kaarten in het midden.
Ik moest huilen. Ik wou dat ik wist wat er aan de hand was. 'Niet huilen?' Zei yassine en trok me tegen zijn borst. Hij rook naar zweet en bloed. Ze waren alle 3 bond en blauw. Gaan ze dit ook bij mij doen. Ik ben bang!
'W...waarom zij...n we hier' vroeg ik bang en ik had het koud. Heel koud. Ze zuchtte alle 3. 'Omdat Kawtar der bek niet kan houden!' Zei Ilias boos. Kawtar keek hem ongelovig aan. 'Niet mij aan wijzen dit is allemaal maar dan ook ALLEMAAL jou schuld'
Yassine zuchtte. 'Ruzie heeft geen zin, zien jullie niet wat ze doen Li is maar 15 jaar oud ze spellen spelletjes!' 'Spelletjes ik zweer als ze alles hebben wat ze wouden dat ze ons alle 4 dood begraven alsof we nooit bestonden' zei kawtar. Ik moest huilen bij het idee. Ga ik hier dood. Gaan ze me pijn doen. Ik wil naar mama!
Ik beloof het als ik terug mag ik ga braaf luisteren naar Zohra's dooie lessen!
'HOU JE KANKER HOEREN BEK DICHT OKÉ JE MAAKT HAAR BANG' gilt Ilias boos. Ik doe mijn handen op mijn oren en knijp mijn ogen dicht. Opeens hoor ik gebonk op de deur. 'Als ik nog 1 iemand hoor praten schiet ik een kogel door allemaal jullie koppen. Meteen vormt er een knoop in mijn keel.
'Sshhht ze doen ons echt niks' zei yassine en pakt me hand vast. 'Waarom zijn we hier' vraag ik en kijk hem smekend aan voor antwoord. 'Je bent daar nog te jong voor'
'Ik ben geen 10 jarige meer die jullie achter lieten bij mama en papa' zei ik en deed allebei mijn handen op tafel. 'Ik ben nu al 5 jaar veder! En door jullie hebben mama en papa me het leven zuur gemaakt. Ik kreeg geen telefoon zoals jullie, ik mocht niet zomaar naar buiten zoals kawtar. Ik mocht niet eens naar school! Terwijl jullie wel de kans kregen om baar school te gaan en normale vrienden te maken. En dat is door jullie we dachten dat jullie dood waren. Mama heeft nachten gehuild. En ik moest met de gevolgen leven' zei ik en voelde paar tranen over mijn wangen glijden.
'Ik heb het recht om het te weten!'
Ze keken me allemaal aan met medelijden. 'We zaten in een soort maffia groep in Nederland.' Bekende yassine en pakte me hand vast. 'Ik en Ilias en nog 3 andere hebben geld gepikt heel veel geld. Mama en papa hadden het krap de bedrijf van papa ging slecht. We wouden alleen helpen!' Zei Ilias. Kawtar rolde met der ogen. 'Goed geholpen zeg!' Hij gaf der meteen een klap in der gezicht. 'Nog 1 keer zo tegen mij praten en je Gaat er aan. Niet denken Li is hier ik mag mijn bek open trekken' ze knikte gehoorzaam. Ik schoof weg van ze en knuffelde haar zachtjes.
'Toen we het geld aan pap wouden geven zagen we dat hij het niet meer nodig had. Zijn bedrijf maakte miljoenen' zuchtte yassine. 'We kregen problemen en moesten effe verdwijnen. Kawtar deze kahba wist waar we zaten alleen wisten wij niet dat zij een hoer was.' Ze keek schuldig weg. 'Ze had tegen haar beste klant gezegd waar we waren'
Meteen keek ik haar aan. 'Ik hield van hem' Ilias wou der een klap geven maar ik hield hem tegen. 'Stop hier bereiken we niks mee'
Ze zuchten allemaal. 'Hoeveel willen ze van jullie' '8 miljoen' ik miste een paar hart slagen. 'Euro ?' 'Nee apen' zei kawtar vol sarcasme. Ik keek der scheef aan. 'Waarom zei je het door' ze zuchtte. 'Ik vertrouwde hem , we hadden een band' 'ja een band toen hij je neukte zeker.' Zei yassine boos. 'Yassine! Let op je taalgebruik' zei ik boos.
Hij zuchtte. Ik leunde achterover. 'En wat nu?' Vroeg ik. 'Ze komen soms binnen en vragen waar het geld is?' 'Wacht jullie hebben het geld nog?' Ze knikte. 'Geeef het dan! Dan zijn we verlost!'
'Hun zijn niet de enige die het geld willen' ik keek ze ongelovig aan. 'Als we 1 stap buiten nemen zijn we dood geloof me. We zijn hier veiliger'. Er ging een naar gevoel door me heen. 'Waarom ben ik hier ?' Vroeg ik. 'Om ons zwakker te maken' 'dats niet eerlijk!' Huilde ik van angst.
Ilias buigt voorover. 'Zal ik je wat vertellen Li?'
Ik knikte.
'Het leven is oneerlijk!'
Stem & reageer🧐
JE LEEST
I am not a princes i am the queen!
Lãng mạnMijn ouders zijn bijna alles kwijt. Ik ben het enige wat ze nog hebben en een hoop geld waar ze niks mee kunnen doen. Als 15 jarige meisje word ik zo veel beschermd. Ik mag niet eens zomaar naar buiten ik mag niet eens naar school mijn ouders zeggen...