Deel 2

146 20 29
                                    

Ze deden een zak over mijn hoofd heen. Ik was zo bang. 'Jo boys ze trilt helemaal' zei eentje in het Nederlands. Wacht ze kunnen Nederlands. Gaan ze me naar Nederland brengen. Ik begon te huilen ik ga dood eindigen zoals mijn zus en mijn broers. Mijn ouders gaan hier kapot van.

'Hé hé prinsesje niet huilen we gaan je goed verwennen daar hoor' hij legde zijn hand op mijn boven been. Ik voelde het. Ik begon harder te snikken.

Na een tijd stopte we. Ik hoorde de motor niet meer. Ze tilde me op en na een dikke half uur trokken ze de zak van mijn hoofd af. Ik keek recht in de groene ogen van een jongeman. Hij zat achter een bureau en had een pak aan. Hij had zwarte krullen. Groene ogen en een gekke kaaklijn. De jongens die me naar hier ontvoerde liepen weg. Ik voelde de tranen van angst nog steeds over mijn wangen glijden.

'Zo hoe oud ben jij prinses' ik herkende die stem. 'Noem me geen prinses!' Zei ik huilend. Hij keek me aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'Zo zo zo gaan we moedig spelen' zei hij eng. 'Hij pakte een mes en stond op. Ik trilde. Hij pakte mijn trillende hand en zette de mes in mijn huid. Hij deed het zachtjes en mijn vel brak zachtjes open. 'Als je me niet antwoord geeft op mijn vraag word deze snee groter'

Ik knikte. Ik moest al eerder naar de wc maar ik was zo bang. Ik voelde dat ik in mijn broek plaste. 'Hoe oud ben jij?' '14' antwoord ik in het Nederlands. Hij keek verast op. 'Oh je kan Nederlands?' 'Ja ben daar geboren' zei ik braaf. 'Wat is je achternaam?' Ik antwoorde niet omdat ik bang was. Hij sneed zachtjes verder. 'Al motalib - al motalib !' 'Goed zo'

Hij keek opeens naar onder en deed meteen een stap naar achter. 'Heb je in je broek geplast!!'

Ik begon te huilen. 'Ik wil naar papa toe' huilde ik en snikte hard. 'HALIM HIER KOMEN'

Er kwam een jongen binnen. 'Ruim de vloer op. En zeg tegen hakima dat ze moet gaan dweilen'. Hij pakte me boos bij mijn boven arm en bracht me weg. We liepen een gang in. Ik keek rond. Het was een lange gang en het was super groot meer een hal. hij duwde een random deur open. Het was een badkamer. 'Hoe heet je' vroeg hij boos. 'L...laila' zei ik trillend. Ik was zo bang.

Hij liet me zitten op de wc bril. En deed de kraan open van het bad. Zo vulde het bad vol met water. Hij draaide zich om. 'Doe je behoeftes en was jezelf' zei hij streng en met zijn rug tegen mij toe gekeerd.

Ik plaste en keek steeds of hij keek maar hij bleef zo staan. Ik stond op. 'Ik heb geen andere kleding' hij zuchtte en draaide zich om. 'Kleed je uit en was je zelf' was het enige wat hij zei. Maar deze keer draaide hij zich niet om en bleef me strak aankijken. Ik wachtte tot hij zich weer ging om draaien.

Maar hij bleef zo kijken. 'Ga je jezelf nog wassen of wat' ik knikten en deed mijn pyjama vest uit. Daarna mijn broek. Ik stapte de bad in. Het bad had gelukkig veel schuim. Ik deed mijn bh los en mijn onderbroek. En keek hem aan. Hij pakte een lichaams spons en gooide het naar me. Ik zat vroeger op volleybal dus ik ben goed in vangen. Ik vang het behendig op en begin mezelf te wassen.

Hij zat op zijn telefoon. Ik waste alles grondig. Na een tijdje kijkt hij me aan. 'Klaar??'

Ik knikte en keek naar de mini snee op mijn hand. Hij gaat mij nog meer pijn doen ik voel het. 'Je bent 14 zei je' ik knikte. 'Wanneer ben je jarig' 'volgende week zaterdag' het is maandag.

Hij knikte. En gaf me een handdoek. Een vrouw kwam de badkamer binnen. 'Je bent laat' zei hij streng. 'Het spijt me meneer ik was in de keu-' hij liet der niet uit praten. 'Je bent ontslagen. Ze legde de kleren om de wasbak en gaf me een waterige glimlach. Dat is een glimlach terwijl je tranen in je ogen hebt.

Ik zat nog steeds in het bad. Ik pakte de handdoek. Maar wist niet hoe ik zou moeten opstaan dus keek ik hem aan. Hij begreep meteen de hint en draaide zich om. Ik stond vlug op en deed de handdoek over mijn lichaam. Het bedekte bijna niks. Mijn borsten waren kwart bedekt en je zag bijna mijn dijen.

Hij keek me aan. 'Zo hier kleren en probeer er niet in te schijten oké wat dat word dan een kogel door je hoofd. Ik knikte gehoorzaam.

Hij draaide zich om. Ik trok een slipje aan en een fel rode bh. Daar boven een shirt waar je de helft van mijn buik ziet. Een buik shirtje. En een spijker short. Het kwam net boven mijn knieën.

'Klaar?' Ik knikte en hij draaide zich om en pakte me stevig vast bij mijn boven arm. 'Laila waarom denk je dat je hier bent' 'zodat jullie me pijn kunnen doen' 'waarom zouden we je pijn willen doen' 'omdat jullie dat bij mijn broers hebben gedaan'

Hij lacht. 'Je broers? Die zijn dood toch' we liepen een trap af. Een lange trap naar beneden. 'Ja' zei ik en wou huilen. 'Niet huilen prinsesje'

Hij opende een deur die helemaal onder slot en grendel lag. 'Je broers zijn hier'

Hij duwde een zware deur open en ja hoor daar zitten ze dan. Verminkt. Ze zitten op een stoel en het bloed drupt naar beneden. Naast hun licht een naakte vrouw met bruin haar aan het slapen. Op de grond. Ik had geen schoenen en geen sokken aan en de grond van ijskoud.

'YASSIN - ILIAS' gilde ik wanneer ik ze zag. Ik keek hem aan. Hij pakte me strakker vast. 'Zo prinsesje niet zo snel'

'Jaouad laat onze zusje los' zei Ilias helemaal uitgeput.

Stem en reageer

Zo willen jullie meer personages zien ?

I am not a princes i am the queen!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu