Ο ήλιος χάιδευε τα μάτια μου, τα κύματα χαλάρωναν το σώμα μου ήταν όλα τέλεια, ήρεμα.
Είχα καιρό να νιώσω έτσι γαλήνια, χαλ--
"Γαμώτο!" φωνάζω όταν κρύο νερό προσγειώνεται στο ημίγυμνο σώμα μου.
Μία από τις φίλες μου, η Γαλήνη γελάει πονηρά όσο ο Ηρακλής με τον Δημήτρη προσπαθούν να συγκρατήσουν τα γέλια τους.
"Παιδιά!" παραπονιέμαι κοιτάζοντας το βρεγμένο σώμα μου.
"Τι είναι ρε Ισμήνη;" ρωτάει ειρωνικά η Γαλήνη πλησιάζοντας με.
"Κάνεις ηλιοθεραπεία εδώ και μια ώρα, το χεις πάρει το χρώματάκι σου μπες μέσα τώρα." διατάζει και γυρνάω τα μάτια μου.
"Και ποιός θα προσέχει τα πράγματα μας;"ρωταω ανήσυχα κοιτάζοντας τις πετσέτες και τις τσάντες μας.
Η Γαλήνη γυρνάει τα μάτια της.
"Ναι Ισμήνη, θα σου κλέψουν την πετσέτα του Τουίτι. "ειρωνεύεται και πάω να παραπονεθώ αλλά τελικά ξεφυσάω και σηκώνομαι.
Έρχεται από πάνω μου και με βοηθάει να σηκωθώ.
Πάω να την ευχαριστήσω αλλά βάζει το κρύο βρεγμένο χέρι της στην πλάτη μου με αποτέλεσμα να ουρλιάξω.
Εκείνη γελάει και αρχίζει να τρέχει εγώ από πίσω της να την κυνηγάω.
"Γαλήνη, θα σε σκοτώσω μια μέρα το ορκίζομαι!" φωνάζω από πίσω της και εκείνη βουτάει, λούζοντάς με με κρύο νερό για άλλη μια φορά.
Βουτάω και γω, αποφασισμένη να την κάνω να πληρώσει.
Πηδάω πάνω της και την βουτάω γελώντας.
Εκείνη γελάει μέσα από το νερό, δημιουργώντας μπουρμπουλήθρες και εγώ την αφήνω πάλι στην επιφάνεια.
Προσπαθεί να ανακτήσει την ανάσα της και εγώ γελάω στην κατάσταση του μαλλιού της.
Παίρνω μια στιγμή για να απολαύσω την αίσθηση του νερού γύρω μου και κλείνω τα μάτια μου.
"Πάω λίγο για κολύμπι." της λέω και εκείνη γνέφει κολυμπώντας προς τα παιδιά.
Βουτάω το κεφάλι μου στο νερό και ανοίγω τα μάτια μου.
Μικρά ψαράκια κολυμπούν κάτω από τις πατούσες μου, ίσα ίσα που τα βλέπω.
Παρακολουθώ τις ακτίνες του ήλιου καθώς κάνουν μικρές τρύπες στο νερό.
Αλλά πόδια και σώματα κολυμπούν γύρω μου αλλά κολυμπώ όσο πιο μακριά από τον κόσμο μπορώ.
![](https://img.wattpad.com/cover/219116653-288-k831903.jpg)
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ʟᴀsᴛ ᴍɪɴᴜᴛᴇ ᴇxᴘᴇʀɪᴇɴᴄᴇs?
Подростковая литератураΤο καλοκαίρι μετά την τελευταία της χρόνια στο λύκειο, η Ισμήνη αναπολεί τα πράγματα που έχει ζήσει και εκείνα που είχε όλο τον χρόνο να ζήσει αλλά ποτέ δεν έζησε. ͎ ͎Η ημέρα που θα αρχίσει το Πανεπιστήμιο πλησιάζει και δεν θέλει με τίποτα να πάει...