Τι λες, θα τα καταφέρουμε;

Κεφάλαιο 6

Αυγής POV

"Γεια-γεια σου Κωνσταντίνε" είπα αμήχανα και απομάκρυνα τα χέρια του από πάνω μου.

"Αυτό είναι που είχες κανονίσει και δεν μπορούσες να έρθεις μαζί μας; Πίστεψέ με θα ήταν πολύ πιο διασκεδαστικά με την δική μας παρέα" είπε ο Κωνσταντίνος και κοιτούσε τον Άγγελο στα μάτια με θράσος. Εγώ δεν είπα τίποτα.

"Ναι, με εμένα ήθελε να έρθει. Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;" απάντησε απότομα ο Άγγελος και ο Κωνσταντίνος γέλασε ειρωνικά.

"Όχι φίλε μου. Κανένα απολύτως. Απλά νόμιζα ότι η κοπελιά από εδώ-" είπε ο Κωνσταντίνος και έκανε μια παύση για να με δείξει, "είχε ξεπεράσει την φάση 'βγαίνω με φλώρους' στην ζωή της" συνέχισε και ο Άγγελος σηκώθηκε πάνω έτοιμος για καβγά.

"Χριστέ μου, Άγγελε όχι!" Φώναξα εγώ διότι ήξερα πως ο Κωνσταντίνος θα τις φάει και θα τρέχουμε μετά.

"Χα, για να σε δω ρε" είπε ο Κωνσταντίνος και ετοίμασε τα χέρια του σε μπουνιές. Εγώ πανικόβλητη πήγα και στάθηκα ανάμεσα τους. Ο Άγγελος όμως σηκώθηκε ήδη και ήταν έτοιμος να κτυπήσει τον Κωνσταντίνο.

"Άγγελε, κοίταξε με! Κοίτα με!" του φώναξα και έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπο του για να με κοιτάζει μόνο εμένα. Με κοίταζε στα μάτια και πρόσεξα ότι ηρεμούσε με αυτό. Ο θώρακας του δεν ανεβοκατέβαινε όσο πριν και η έκφραση του χαλάρωσε.

"Δεν αξίζει" του είπα ήρεμα και εκείνος έγνεψε. Μετά με θυμωμένο ύφος κοίταξε τον Κωνσταντίνο.

"Μην σε ξαναπετύχω μπροστά μου" του είπε απειλητικά και αφού με πήρε από το χέρι με τράβηξε προς την έξοδο του μαγαζιού. Βρεθήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο και άρχισε να οδηγάει. Δεν ήθελα να πάω ακόμη στο σπίτι, αλλά δεν είπα κάτι.

"Θα πάμε λίγο κάπου αλλού τώρα, ναι;" είπε και εγώ έγνεψα καταφατικά. Μετά από αυτό που έγινε στο μαγαζί, προτίμησα να μην μιλήσω για λίγο. Κατάλαβα ότι ο Κωνσταντίνος μόνο προβλήματα μου φέρνει και θα προσπαθήσω να τον αγνοώ όσο περισσότερο μπορώ.

Ο Άγγελος μετά από λίγο σταμάτησε το αυτοκίνητο και συνειδητοποίησα ότι μας έφερε σε μια παραλία. Κατέβηκε από το αυτοκίνητο χωρίς να πει τίποτα και ήρθε να μου ανοίξει την πόρτα.

"Δεν μπορούσα να σκεφτώ κάπου αλλού" είπε και εγώ του χαμογέλασα αμυδρά. Περπατήσαμε προς την άδεια παραλία και καθίσαμε στην αμμουδιά.

"Το πρώτο μας ραντεβού πήγε χάλια" διαπίστωσε και γέλασα.

"Πράγματι. Αλλά δεν πειράζει, εφόσον είμαστε μαζί ακόμα" συνέχισα και με κοίταξε έντονα με τα πράσινα του μάτια.