Τι λες, θα τα καταφέρουμε;

Κεφάλαιο 37

Άγγελος POV

Έφτασα έξω από το σπίτι της Αυγής λίγα λεπτά μετά τις οκτώ και την περίμενα να κατέβει. Μόλις την είδα να περπατάει προς το μέρος μου έχασα ένα χτύπο με το πόσο συγκλονιστική ήταν.

"Γεια" είπε ντροπαλά μόλις μπήκε μέσα στο αμάξι.

"Γειά σου όμορφη" απάντησα και την φίλησα.

"Σου πάει πολύ η γραβάτα" είπε μετά από λίγο και χαμογέλασα.

"Με έχεις ξαναδεί με γραβάτα" της θύμισα και έγνεψε θετικά.

"Ναι το ξέρω" είπε χαμογελώντας και γέλασα αχνά πριν βάλω το χέρι της μέσα στο δικό μου.

Έδωσα το όνομα της κράτησης μας και ο σερβιτόρος μας μετέφερε σε ένα τραπέζι για δύο άτομα όπως ζήτησα.

" Είσαι εντάξει;" ρώτησα την Αυγή. Κάτι στις κινήσεις της με έκανε να καταλάβω πως κάτι έτρεχε μαζί της.

"Ναι μια χαρά" απάντησε βιαστικά και μου χαμογέλασε παράξενα.

"Το ξέρεις πως μπορείς να μου μιλάς" την θύμισα και είδα το πρόσωπο της να χαλαρώνει.

"Ναι το ξέρω" απάντησε απλά πριν κρύψει το κεφάλι της πίσω από τον κατάλογο διαβάζοντας τον.

Είχαμε παραγγείλει και άρχισε να μου μιλάει για το πως πέρασε την μέρα της σήμερα. Δεν είχα ακούσει την φωνή της όλη μέρα και συνειδητοποίησα πόσο μου είχε λείψει.

" Ας μην το ξανακάνουμε αυτό με το να μην μιλήσουμε όλη μέρα. Με το ζόρι κρατιόμουν μην σου τηλεφωνήσω" είπε εκνευρισμένη και γέλασα.

"Ναι συμφωνώ. Ήταν φρικτή ιδέα" απάντησα και έγνεψε.

"Είναι κάτι που πρέπει να-" ξεκίνησε να πει όμως ο σερβιτόρος την διέκοψε αφήνοντας τα πιάτα μπροστά μας.

" Τι θα έλεγες; " την ρώτησα μόλις έφυγε.

" Τίποτα, ας φάμε" απάντησε απλά και δεν είπα τίποτα.

Αν θέλει να μου πει ας μου πει.

Αυγής POV

"Σου άρεσε το φαγητό;" με ρώτησε καθώς περπατούσαμε έξω κρατώντας χέρι.

"Ναι. Και σου είπα πολλές φορές ότι δεν θέλω να πληρώνεις πάντα εσύ για εμένα" είπα ενοχλημένη και στριφογύρισε τα μάτια του.

"Θέλω να πληρώνω για σένα γιαυτό το κάνω" είπε και ξεφύσιξα.

"Υποσχέσου μου ότι την επόμενη φορά θα πληρώσω εγώ" είπα και το σκέφτηκε για λίγο.