Αυγής POV
Σήμερα είναι Παρασκευή, η μέρα του χορού. Εγώ και η Αρετή βρισκόμασταν στο σχολείο στολίζοντας την αίθουσα του χορού εθελοντικά (και χάνοντας μάθημα προφανώς).
"Εσύ με ποιον θα έρθεις στο χορό;" ρώτησα την Αρετή και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια. Τοποθέτησε γρήγορα την άκρη ενός μπαλονιού στο στόμα της και άρχισε να το φουσκώνει.
"Εμπρός, φούσκωνε!" είπε αμήχανα προσφέροντας μου ένα μπαλόνι και την κοίταξα με γουρλωμένα μάτια. Πήρα γρήγορα το μπαλόνι από το στόμα της και στένεψα τα μάτια μου.
"Μίλα" της είπα απότομα και αυτή ξαφνιάστηκε.
"Ει! Καλά ντε πως κάνεις έτσι! Με τον Γιάννη" ψιθύρισε και χάρηκα αμέσως.
"Με τον Γιάννη;! Σου ζήτησε αυτός;!" ρώτησα ενθουσιασμένη και αυτή μου έκανε νόημα να χαμηλώσω τον τόνο της φωνής μου.
"Ναι, με ρώτησε εχθές στην τάξη. Ούτε εγώ το περίμενα καθόλου, εννοώ νόμιζα ότι δεν με πρόσεχε ποτέ" χαμογέλασε και πήρε το μπαλόνι από το χέρι μου που της άρπαξα πριν.
Φουσκώσαμε μερικά μπαλόνια, διακοσμήσαμε την αίθουσα και μετά ήρθε η ώρα να πάμε σπίτι.
[..]
Ή ώρα είχε πλέον περάσει αργά το απόγευμα και έτσι άρχισα να ετοιμάζομαι σε βίντεο κλήση με την Αρετή.
"Ίσια ή μπούκλες;" την ρώτησα δείχνοντας της τα δύο διαφορετικά σίδερα μαλλιών.
"Μμ μπούκλες, κάνε την διαφορά" είπε κλείνοντας το μάτι και ήξερα ότι αναφερόταν στον Άγγελο.
Αφού ετοιμαστήκαμε και οι δύο κλείσαμε το τηλέφωνο και έφτασε η ώρα που θα ερχόταν ο Άγγελος. Άκουσα την χαρακτηριστική του κόρνα και βγήκα έξω. Κατέβηκε από το αμάξι και ακούμπησε το σώμα του εκεί, παρακολουθώντας με να περπατώ προς το μέρος του. Είχα μείνει άφωνη με το πόσο υπέροχος ήταν. Είναι ο πιο όμορφος άντρας που έχω δει ποτέ μου. Φορούσε ένα κολλητό επίσημο παντελόνι και ένα ασπρο επώνυμο πουκάμισο. Τα μαλλιά του ήταν τραβηγμένα προς τα πίσω. Πήγα κοντά του και με κοιτούσε στα μάτια.
"Γεια" είπα ντροπαλά και πέρασε τα χέρια του γύρω από την μέση μου.
"Γεια σου πριγκίπισσα" έχασα ένα χτύπο που με πρόφερε έτσι και αμέσως έσκυψε να με φιλήσει.
"Είσαι πανέμορφη" είπε και σηκώνοντας μου το χέρι ψηλά στριφογύρισα γύρω από τον εαυτό μου.
YOU ARE READING
Τι λες, θα τα καταφέρουμε;
Fanfiction"Τι-τι εννοείς;" ρώτησε και απομακρύνθηκε από την αγκαλιά μου. "Σου είπα ότι αύριο έχω σχολείο, πρέπει να πηγαίνω" επαναλαμβάνω τα λόγια μου απορημένη. Μα καλά τι τον έπιασε τώρα; "Σχολείο; Τι-τι τάξη;" με ρώτησε και έκανε ένα βήμα μακριά μου. Αυτό...
