16. Bölüm: Avengers Binası

1.4K 92 10
                                    

Gözlerimi yavaşça araladım. Abim yanımda yoktu. Muhtelen yeni avengers binasına gitmiştir. Kuleyi ne kadar çok sevsemde burası daha güzel olacak. Her neyse üstümü giyinip okula gitmem lazım. Hızla yataktan kalktım. Banyoya girip işlerimi halledince dolabımı açtım. Rahat bir şeyler aradım.

Çantamı alıp motoruma bindim ve okula gitmeye başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çantamı alıp motoruma bindim ve okula gitmeye başladım.

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Koridorda sınıfa yürürken Peter ve Ned'i gördüm ve gülümseyip yanlarına gitti.

"Günaydıın" dedim ve zıpladım.

"Günayd-" Peter günaydın derken beni öpeceği için hemen öksürdüm. İnsanların öğrenmesini istemiyordum. Peter da istemiyor dalgınlığına gelmiş olmalı.

Ned sakince "günaydın" dedi. Ve ikimize bakıp gülümseyip durdu. Peter söylemiş olmalı.

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Dersim boş koridorda boş boş dolaşıp müzik dinliyorum. Harika aktivite. Tam köşeden döndüm ve Peter ve Happy'nin beraber yürüdüklerini gördüm. Şaşırdım. Belkide dün gece için teşekkür ediyodur Happy. Ne alaka Happy Peter'a asla teşekkür etmez. Merakıma yenik düşüp yanlarına gittim.

"Happy sen buralara gelirmiydin ya" dedim alayla.

"Melody bizde gidiyordu. Görüşürüz" dedi Happy beni geçiştirmeye çalışarak.

"Demek bensiz gidiyorsunuz. Kalbim çıt göz yaşım pıt" diyip dudağımı büktüm.

"Tamaam sende gelebilirsin" dedi bıkkınca.

Peter'a bakıp göz kırptım. O da gülümsedi ve yürümeye başladık.

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Avengers'ın yeni binasına geldik. Harika bir yer.

Peter büyülenmiş gibi bakıyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Peter büyülenmiş gibi bakıyordu. Biz içeriye girdik ve etrafı incelerken abim arkamızden geldi.

"İşte geldiniz" dedi ve hep beraber ona döndük.

"Melody sen niye geldin" dedi.

"Ne yani bende bir Avengers deyilmiyim gelemez miyim" diyince uğraşamıcağını anlatan bir bakış attı.

"Her neyse çocukla beni yalnız bırakın" dedi Happy gitmek istemedi bende istemedim merak ediyodum. Zaten şu merakım yüzünden başıma gelmeyen kalmadı.

Ben düşünürken abim beni ve Happy'i uzaklaştırmıştı bile.

Onlar konuşurken biraz geçtikten sonra yaklaştık onlara. Abim Peter'a yeni kostum veriyor. Ve bu çok güzel görünüyordu.

"Denedikten sonra Happy sana odanı ve yeni evini gösterir. Neredeydi Vision'ın yanında mı?" dedi abim ne yani Peter'da mı artık bir avengers. Bu çok güzel bir haber.

"Evet Vision'ın kapıya pek ihtiyacı olmuyor" Happy nin bu dediğine kıkırdadım. Keşke benim odamın yanında olsaydı.

Biz konuşup gülüyorken Peter dönüp "Teşekkür ederim Bay Stark ama ben böyle iyiyim" dedi.

"İyi misin? Nasıl yani? Ne kadar iyisin?" Dedi abim

"Bence bir süre daha yere yakın dursam iyi olur. Mahallenin dostu örümcek adam olarak" dedi Peter.

"Beni geri mi çeviriyorsun. İyi düşün bence şuna bir bak" diyip yeni yaptığı kostümü gösterdi. "Son şansın evet mi hayır mı?"

"Hayır" dedi Peter.

"Tamam. Happy seni eve bıraksın" dedi abim. Şaşırmıştım. Peter için iyi bir şey olabilirdi. Daha sık görüşebilirdik.

"Arabada bekle. Biraz konuşacağız" dedi Happy.

"Teşekkür ederim Bay Stark"

"Ne demek Bay Parker. Rica ederim" abim ve Peter'ın bu ciddi konuşması beni birazcık germedi değil.

Peter bana bakıp gülümsedi ve yürümeye başladı. "Bu bir test değil mi? Arkada kimse yok" dedi Peter. Muhtemelen biz uzakta dururken abim ona gazetecilerin burda olduğunu söylemiştir.

"Evet. Geçtin" dedi abim.

"Sağ olun Bay Stark" diyip gitmeye başladı Peter.

"Ben teşekkür ederim" dedi abim. Ben ise boş boş etrafa bakmaya başladım. Ve kapı açıldı içeriye Pepper girdi.

"Çocuk nerede?" Dedi. Ben bunun bir test olduğunu zannediyordum.

"Gitti" dedi abim sakince.

Peper sinirle "Ciddi misin büyük bir açıklama bekleyen bir sürü insan var içeride. Ne diyeceğim onlara" dedi.

"Bir şeyler düşünürüz şuna ne dersin" abim biraz düşünüp konuşmaya devam etti "Happ, yüzük sende mi hâlâ" dedi.

"Bende mi?" Diyip ceplerini karıştırdı Happy.

"Nişan yüzüğü" dedi abim.

Araya girerek "tamam sizin harika evliliğinizi kaçıracağım üzgünüm ama gitmem gerek" diyip abimin yanağından öptüm.

"Gitmek istemezsin birazcık bekle" dedi abim onu dinleyip durdum.

"Şaka mı? 2008 den beğri taşıyorum" diyip yüzüğü çıkardı Happy.

"Yüzüğü taşıdığına inanamıyorum" dedi Pepper.

"Bende" dedim.

"Kapıyı açim mi hayatım?" dedi abim. Ve Pepper ve ikisi içeri girdiler. Bende Happy'den önce Peter'a yetişmek için koştum.

"Heyy nereye gidiyorsun" diyen Happy'e cevap vermeden hızla koşmaya başladım.

Sonunda Peter'a yetişip soluklanmaya başladım.

"İyi misin?" Dedi Peter.

"Evet" diyince bana sarıldı. "Neden durup dururken sarıldın?" Dedim.

"Çünkü seni seviyorum" diye cevap verince bende kalp kalmadı. Benden ayrıldı ama hâlâ elleri belimdeyken konuşmaya devam etti. "Diyorum ki bizim eve mi gitsek film falan izleriz" dedi.

"Üzgünüm burda işlerim var ama daha sonra olabilir" dedim ve tam öpmek için uzandığımda aklıma her yerde abimin kameralarının olduğunu hatırlayıp geri adım attım.

"Neden öpmedin" dedi şaşkınca.

"Her yerde kamera var ve Happy gelmek üzeredir" dedim ve kapıdan Happy geldi.

"Görüşürüz" diyip yanlarından ayrıldım.

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

PETER PARKER (askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin