8. BÖLÜM

217 11 8
                                    

Sinan: Bütün gece Öykü' yü düşünmüştüm. Ben yokken öykü evini bile değiştirmişti. Neyse ki artık evinin yerini biliyordum. Şuanda gidip ona herşeyi anlatmak istiyordum. Buna cesaretim var mıydı? Bunları düşünürken aklıma eski hayatimız geldi.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
10 yıl önce
Sinan: Öykü ile evlenmemize çok az kalmıştı ama onun iyiliği için evlenmiyecektik. Öykü ile buluşmak için sahile gittim.
Öykü: Hoşgeldin hayatım
Sinan: Hoşbulduk
Öykü: Birşeyin mi var? Moralin bozuk gözüküyorsun?
Sinan: Biraz. Benim senin ile birşey konuşmam lazım
Öykü: Tamam ama önce sana aldığım hediyeyi vermek istiyorum dedim ve çantamdan üzerinde Ö ve S harfleri olan kol düğmelerini çıkardım. Beğendin mi?
Sinan: Çok beğendim. Teşekkür ederim.
Öykü: Ama böyle kuru kuru bir teşekkür olmaz dedim ve Sinan' ın dudaklarına yapıştım.
Sinan: Sen bana böyle bakıp, bu kadar güzel öperken ben nasıl diyeceğim seni sevmiyorum ayrılalım. Off Allahım ben nasıl  Öykü'den ayrı kalıcam.
Öykü seninle birşey konuşmam lazım
Öykü: Tamam dinliyorum hayatım.
Sinan: Öykü sen benim hayalini kurduğum eş, hayatımı birlikte geçirmek istediğim kadın değilsin. Ben bu ilişkiye olan inancımı kaybettim.(Doktorlar leventin elayı terketme repliğinden birazcık alıntı olabilir.🤭)
Öykü:Sinan ne diyorsun sen hani biz birbirimizi cok seviyorduk, bırakmıyacaktık. Şaka yapıyorsan hic komik değil.
Sinan: Şaka değil. Özür dilerim. Ben seni sevmiyormuş.
Öykü: Allah belanı versin dedim ve tokadı yapıştırarak eve gittim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sinan: Öykü ben seni herşeyden çok seviyorum. Ayrı kaldık ama birgün kavusacağız.

Sinan Öykü'yü terketmeden 1 gün önce

Sinan: Hoşgeldin baba
Ahmet: Sinan Öykü'den ayrılacaksın.
Sinan: Ne diyorsun sen ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu?
Ahmet: Öykü'yü zengin bir iş adamı ile evlendireceğim eğer Öykü'yü terketmessen onu öldürürüm
Sinan: Sen nasıl bir babasın ya insan kendi çocuğunu öldürür mü?
Ahmet: Ben öldürürüm. Şimdi kararını sen ver?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sinan: Gerçekten yapar mıydı diye düşündüm ve yapma olasılığının çok yüksek olduğunu düşünerek yurtdışına gittim. Ama tabiki Öykü' yü başkasıyla evlendirmesine izin veremezdim. Neyse ki benim birşey yapmama gerek kalmadan bir trafik kazasında öldü. Öykü yıkılmıştı. Gidip ona herşeye anlatmak istedim. Fakat yapamadım. Babasının ne kadar şerefsiz biri olduğunu söyleyemezdim. Zaten yıkılmışken ben ona böyle bir kötülük yapamazdım. Bu yüzden gitmişti. Başka biriyle evlenmeyeceğini  düşünüyordum. 10 yıl ondan uzak kaldım. Sırf Öyküm üzülmesin diye ondan uzak kalmayı göze almıştım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Günümüz
Sinan: Artık bu gerçeği Öykü'ye anlatmam mı lazımdı,yoksa benden nefret etmeye devam mı etmeliydi?
Bugün bu is bitecekti. Herşeyi Öykü'ye anlatacaktım.Bu yüzden arabaya binip öykünün evinin önüne geldim. Bütün cesaretimi toplayıp kapıyı çaldım.
Öykü: Senin ne işin var burada. Hemen git
Sinan: Senin ile çok önemli birşey konuşmam lazım.
Öykü: Yine saçma sapan konuşup duracaksın. Hem sen benim evimi nasıl buldun?
Sinan: Saçma sapan konuşmayacağım. Seni neden terk ettigimi açıklayacağım. Evinide seni takip ederek buldum.
Öykü: İyi geç bari
Sinan: Koltuğa oturdum.
Öykü: Hadi anlat ne anlatacaksan
Sinan: Öykü ben seni .......................

Devamı bir sonraki bölümde. Yeni bölümde görüşmek üzere🖖🥰

HAYATIMIN AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin