My Ghost Boyfriend ➳ Vmin

0.3~Eski arkadaşlık~

Taehyung şaşkınca bir süre yüzüme baktı.

-Hadi! Sen üşümüyor olabilirsin ama bu benim de üşümeyeceğim anlamına gelmiyor!

Daha inandırıcı olması için ellerimle kollarımı sıvazladım. Havanın soğuk olduğu falan yoktu sadece orada öyle oturmaya devam edince benim canım yanıyordu.

Kafasını hızla sallayıp ayaklandı ve yanıma geldi. İçeri geçtiğinde bir süre evimi inceledi.

-Artık eski evinde kalmıyorsun değil mi?

Aklıma gelen anılarla içimi bir hüzün kapladı.

-O evde kalmaya daha fazla dayanamadım.

Gözleri hüzünle gözlerime baktığında onu umursamadan mutfağa ilerledim.

-Acıktıysan sana yemek yapayım.

Gözlerim mutfağı inceleyen Taehyung'un gözleriyle buluştuğunda gözlerimi yumdum.

-Ah sahi sen yemek de yiyemezsin.

Hala alışamamıştım onun öldüğüne ve hayalet olduğuna. Sanki hala yaşıyor gibiydi. Taehyung'un burukça çıkan sesi yine daldığım düşüncelerden beni çıkardı.

-Evet, yiyemem.

Gözlerimi kaçırıp sandalyeme oturdum ve ramenimi yemeye kaldığım yerden devam ettim.

-Ne zamanadır bu evde yaşıyorsun?

Karşımdaki sandalyeye oturdu ve gözlerini bana çevirdi.

-3 yıla yakın zamandır.

Kafasını salladı ve etrafa bakınmaya devam etti.

-Güzel evmiş.

-Evet, öyle.

Ramenimden bir çubuk daha aldım.

-Senin hayatın nasıldı? Taşındığın o yerde.

-Daegu, taşındığım o yer Daegu'ydu. Annemle oraya geri taşınmaya karar verdik. Güzel yer Daegu, Seoul kadar olmasa da.

Kafamla onu onayladım.

-Okulun nasıldı? Ne okuyordun?

Gülümsedi.

-Aslında çok konsantre olamadığımdan o kadar iyi puan alamadım ama yine de istediğim bölümü seçebildim. Rehber öğretmeni olacaktım. Yani 2 yılım kalmıştı fakat kaza geçirdim ve işte burdayım.

Cümlenin sonuna doğru her ne kadar gülümsese de üzüldüğünü biliyordum.

-Ya sen? Sen istediğin mesleğin okuluna gidebildin mi?

Gülümsedim ve kafamla onu onayladım.

-Umarım hastalarını aşırı açlık içeren listeler yapmazsın.

Güldüğünde bende gülüşüne karşılık verdim.

-O konuda söz veremem.

Gözleri ben yemek yerken bir süre yerde gezindi.

-Jimin.

Ağzımdaki rameni yemeye çalışırken mırıldandım.

-Hm?

-Sevgilin? Hiç sevgilin oldu mu ben gidince?

Onun bu sorusuyla afallamıştım. Neden birden bunu sormuştu ki?

-Şey, birkaç flörtüm oldu ama hiçbiriyle sevgili olmadım. Senin oldu mu?

Kafasını iki yana salladı.