My Ghost Boyfriend ➳ Vmin

1.1~Sorular~

Yorgunluktan kendimi Taehyung'un masasına bıraktım.

-Ah ölüyorum sanırım.

Taehyung bu halime gülümseyerek bakarken tek kaşımı kaldırdım.

-Ne? Niye öyle bakıyorsun?

Omuz silkti.

-Sadece bu halin gözüme çok şirin gözüktü.

Aniden ettiği iltifatla yanaklarım kızardı ve bakışlarımı kaçırdım.

-Jimin hyung, iyi misin?

Daniel yanımdaki sandalyeye oturdu.

-İyiyim, neden sordun?

Kafasını Taehyung'un olduğu tarafa çevirince şaşkınca suratına baktım. Yoksa Taehyung'u görebiliyor muydu?

-Ne bakıyorsun?

Taehyung tek kaşını kaldırıp Daniel'a bakarken Daniel bana dönmüştü. Yoksa onu görmüyor muydu?

-Sabahtan beri bu tarafa bakarak konuşuyorsun.

Eliyle Taehyung'u gösterdi.

-Yoksa orada birşey mi var?

Dudağımı ısırıp Taehyung'a baktım. Taehyung da bana bakıyordu.

-Bence ona soruları sormalısın Jimin.

Gözlerimi tekrar Daniel'a çevirdim. Pekala ne kaybederdim ki? Değil mi?

-Daniel, sana birkaç soru soracağım ama lütfen korkma olur mu?

Daniel kafasıyla beni onayladı. Bakışlarımı Taehyung'a çevirdim.

-Taehyung nerede şu çocuk?

Daniel bana anlamaz bakışlarla bakarken Taehyung omuz silkti.

-Ben bakıp geleyim.

Geri gelemeyeceğinden korksam da yapabileceğim birşey yoktu.

-Acele et lütfen.

Taehyung yok olduğunda korkudan nefesim hızlanmıştı. Lütfen geri gelsin, onsuz yaşayamam.

Gözlerim dolduğunda Daniel elini omzuma koydu.

-Hyung.

Gözlerimi ona çevirdim ve endişeli bakışlarıyla karşılaştım. Daha da endişelenmemesi için zorla gülümsedim.

-Şimdi beni iyi dinle Daniel. Bundan sonra benimle konuşmayı kesebilirsin, sorun değil. Bir arkadaşım bana her şeyi umursamamam gerektiğini öğretti.

-Neyden bahsediyorsun hyung?

Derin bir nefes aldım. Hala gelmeyen Taehyung yüzünden daha da gerilmiştim.

-B-ben ölmüş insanları görebiliyorum.

Yüzüne baktığımda gözleri kocaman açılmıştı.

-Ne?!

Gözlerimi yere çevirdim.

-S-sabahtan beri bir hayaletle mi konuşuyordun?

Dudaklarımı dişleyip kafamı salladım.

-P-peki adı ne o hayaletin?

Kafamı çevirip umutla bakan gözlerine baktım.

-Taehyung.

Gözlerindeki umut ışığının söndüğüne tanık oldum.

-A-ah öyle mi?