My Ghost Boyfriend ➳ Vmin

0.4~İş~

Yatağımda uzanmış öylece tavanı seyrediyordum. Taehyung'un yıllar sonra gelmesine seviniyordum fakat ölü olarak gelmemeliydi. Yaşarken neden hiç yanıma gelmemişti? Yanıma gelmesi önemli değildi, beni arayada bilirdi. Fakat Taehyung beni 1 kez bile olsa aramamıştı.

-Neden böyle oldu?

Taehyung'tan ses çıkmayınca devam ettim.

-Neden ölüyken yanıma gelmek sorundaydın ki?

Taehyung'un iç çekişi kulaklarımı doldurdu.

-Ölmeden önce herkes son birşey yapmak ister Jimin. Benim son yapmak istediğim şey kendimi affettirmemdi.

Derin nefes alıp görmeyeceğini bilsem de kafamı iki yana salladım.

-Ondan bahsetmiyorum. Neden ölüyken gelmek zorundaydın? Neden yaşıyorken hiç gelmedin?

Bir süre ses gelmediğinde gözlerimi yatağımın yanına çevirdim ve gözlerini benden ayırmadan bana bakan Taehyung'u gördüm.

-Bazen ölsen dahi başkalarına söyleyemeyeceğin sırlar vardır Jimin.

Gözlerimi yumdum.

-Aramızda sır olmayacağını söylemiştik.

-Üzgünüm.

İç çektim ve arkamı ona döndüm.

-İyi geceler Taehyung.

~~~~~~~~~

-Jimin.

Yanımdan gelen kalın sesle gözlerimi yavaşça açtım.

-Uyandırdığım için üzgünüm.

Yatakta doğruldum ve gözlerimi ovuşturdum.

-Alarmın çaldı fakat sen uyanmadın.

Kaşlarımı çatıp yanda duran telefonumu aldım ve saate baktım.

-Lanet!

Yataktan hızla kalkıp dopabımı açtım. Altıma siyah bir pantolon, üzerime ise beyaz gömleğimi geçirdim. Arkamı döndüğümde beni izleyen Taehyung'u gördüm. Onun varlığını unutmuştum ve beni gördüğü gerçeğiyle yanaklarım kızarmıştı.

-A-ah sen orada mıydın?

Küçükken elbette birbirimizi giyinirken çok görmüştük ama şuan bir garibime gitmişti.

Taehyung hızla kafasını başka yöne çevirdi.

-Ü-üzgünüm.

Gözlerimi kırpıştırıp ona baktıktan sonra kafamı iki yana salladım.

-Taehyung ben işe gideceğim.

Kafasını bana çevirip gözlerime baktı.

-Bende gelsem olmaz mı?

Masum masum söylediği şeyi nasıl reddedebilirdim ki?

-Ah pekala.

Taehyung çocuk gibi ellerini çırparken onun bu haline güldüm ve oradan çıktım. Çok vaktim yoktu o yüzden kahvaltı yapamayacaktım. Ayakkabılarımı giyerken Taehyung da arkamda bekliyordu.

-Nerede çalışıyorsun?

Ayakkabılarımı giymeyi bitirdiğimde doğruldum.

-Part time işte çalışıyorum. Garsonum.

Kafasıyla beni onayladığında kapıyı açıp evden çıktım. Hızlı adımlarla hatta koşarak işe gittim.

-Jimin hyung, hoşgeldin.