THE DEVIL INSIDE ME [ON GOING]

CHAPTER 18

This work of fiction are based on a Wide
imagination of the Author. The Characters and the Settings are just created by his creative imagination and none of this was existed in real life.

Some Typos and Grammatical errors ahead.

Please don't PLAGARIZED ! It is a serious crime!

----------------------------------------------------------------
(Levi's POV)

Sa hindi ko maipiwanag na dahilan ay nakaramdam nalang ako ng kakaibang lakas.

Bigla akong nakaalis sa pagkakagapos at napalaya ko na rin ang aking bibig sa pagkakatahi rito.

Patuloy ako sa pagtakbo hanggang sa bigla nalamang akong nahulog sa isang liwanag.

Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko.

Labis kong ikinagulat ang bumungad sa akin.

"Mama?"

saad ko kasabay ng pagyakap rito.

Bakas sa mukha niya ang pagtataka.

"Gising kana anak. Pasensya ka na kung nagawa namin sayong turukan ka ng pangpatulog dahil alam ko hin--"

Bahagyang naputol ang pagsasalita nito dahil sa tanong ko.

"Ano pong pangpatulog?"

Kahit ako man ay labis na nagtataka.

Akala ko nananaginip lang ako. Pero Multo na ako, paano ako mananaginip?

Ang huli kong naalala ay matapos akong mahulog sa isang linawag.

Tiningnan ko ng dahan-dahan ang mga daliri ko sa kamay at paa.

Agad akong humarap sa salamin.

Bakas pa rin ang pagtataka sa mukha ni Mama.

"Anak? Levi? A-nong nangyayari?"

Mautal-utal niyang tanong.

Pumatak ng tuluyan ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan.

Ibinaling ko ang atensyon kong muli kay mama na nakaupo pa din sa kama kung saan ako nakahiga kanina lamang.

"Ma , ako to! Si Levi, Buhay na ako!"

Saad ko ng buong kagalakan.

"Anak, Ikaw naman talaga si Levi, Oo naniniwala ako sayo."

ani nito ng walang anumang ekspresyon sa mukha.

"Hindi ka ba masaya para sa--"

Naputol bigla ang sasabihin ko ng maisip ko si Sevi.

Tama! Hindi ako nabuhay ulit. Nasa katawan ako ng kakambal ko.

Nasa katawan ako ni Sevi. Kaya ang buong akala ni Mama ay si Sevi pa din ako.

Pero bakit?

Bakit andito ako sa katawan niya? Nasaan siya?

Muli kong ibinaling ang paningin ko kay mama.

"Ma, huwag kang mabibigla but it's me Levi. I don't know kung paano ako nakabalik sa katawan ni Sevi."

I don't know kung alam ba niya na si kay Sevi talagang katawan to at ako ang namatay so hindi alam kung ano ang magiging ekspresyon niya at kung paano nya tatanggapin ang sasabihin ko.