Beautiful Stranger

Chapter Six

Inilapag ni Alynna ang mga hawak na libro sa mesa at malakas na napabuntong hininga. Pagka-upo niya ay nilapitan siya ng waiter para ibigay ang menu sa kanya.

"Can I get you something to drink?" tanong nito.

Tipid na ngumiti siya bago sumagot. "An earl grey tea, please."

Nang makaalis ang waiter ay saka pa lamang nag-angat ng tingin si Sebastian. "That was deep." tukoy nito sa buntong hininga niya pagkatapos ay ibinalik ang atensyon sa binabasang libro.

Bago pumasok sa umagang iyon sa EU ay nagkita sina Alynna at Sebastian sa isang restaurant para magbreakfast at mag-usap. Isang oras ang layo niyon mula sa eskwelahan para masiguro na walang makakita sa kanilang dalawa at nasa pinakasulok sila ng restaurant nakapuwesto. Bilang pag-iingat pa ay nakasuot ng itim na baseball cap si Alynna kahit na para bang out of place iyon sa restaurant.

"Yeah," wala sa loob na sang-ayon ng dalaga. "I'm dead." Pinasadahan niya ng tingin ang menu pagkatapos ay isinara iyon. "I'll have an american breakfast and water, please. Thank you." Wika niya nang dumating ang waiter dala ang tea niya.

"I'll have the same please." dagdag ni Sebastian pagkatapos ay isinara ang librong binabasa. "And another cup of coffee."

Tumango lamang ang waiter pagkatapos ay iniwan na silang dalawa.

Inilibot ni Alynna ang tingin sa buong restaurant para tignan kung may naka-uniform na kagaya nila. Ngunit iilan lang ang kumakain sa umagang iyon.

"So I heard from Kuya Leon that Tita Ruth called at the Montecillo hall last Saturday." Simula ni Sebastian na may nakakalokong ngisi sa labi.

Naningkit ang mga mata ni Alynna sa narinig. "It was your fault!"

Nag-taas lang ng kilay si Sebastian. "Hmmm."

"Yes, kanino mo ba nakuha number ko? Diba kay Mama?" She asked hypothetically. "Kung hindi mo siya kinontact ay hindi niya i-aassume na nasa mansyon ako." katwiran niya.

"You have a point there." Sebastián nodded as an agreement. "But it's still not my fault. If you have told Kuya Leon before then you wouldn't be having this kind of a problem now." he smiled devilishly.

Napasimangot si Alynna dahil alam niyang may punto si Sebastián sa sinabi nito. Huminga siya ng malalim upang pakalmahin ang sarili. "I know that but I need to do this thing on my own."

"You know we will let you, Allie." may simptyang wika nito. "We just want to take care of you."

"And one more thing, why do I have bodyguards? This is why I don't want you, guys, to know I'm here." halos nagmamaktol na wika niya.

Sebastian just shrugged his shoulder. "Allie, hangga't hindi alam ni Kuya na nandito ka ay responsibilidad kita. You're a Montecillo after all."

"You know---"

"Hush!" Putol nito sa sasabihin niya. "You're a Montecillo." May diin na wika nito.

Hinintay muna na mailapag ng waiter ang order nila bago magsalita si Alynna. Umusal siya ng pasasalamat at umalis na ang waiter.

Inayos niya ang napkin sa kanyang hita. "I'm not using the Montecillo name at the moment, by the way." imporma niya.

Nagtaas lamang ng kilay si Sebastián at patuloy na kumakain.

"I'm using Salvador." patuloy niya. Salvador was her Mother's middle name.

"Why?"

Humigop ulit ng tea si Alynna bago sumagot. "Because I need to do this discreetly." may pag-aalinlangan na wika niya. "My existence to other people is not yet known." nakagat niya ang labi dahil sa kanyang sinabi.