Bu bölümüm bazı gizem ve sırlardan oluşacak inşallah begenirsiniz 🌹
İyi okumalar🌠🌟⭐✨
Zarfı açtığımda içimi en büyük korkularımdan biri kaplamıştı kendimi bir karanlığın içindeymişim gibi hissettim, yalnız hissettim her zaman yalnızdım ama bu seferki yalnızlık beni yalnızlığa iten bi şeydi babam gittiğinden beri yalnızdım annem yoktu ,benim için anne diye birşey yoktu benim annem benimle hiç olmadı benim annem olmadı hani bir insan vardır ya birilerine ihtiyaç duyar, ağlamak ister derdi olur derdini açacağı birisini ister iste öyle birisini bulamazsın kendi kendine anlatırsın kendi kendine aglarsın boyle olanada deli derler ama kim soruyorki bir sıkıntın varmı diye , tabi sormuyorlar ve yıllar sonra deliriyor herseyi kendi kendine yapmaktan...
Ben hayallerimden ,Hayatımdan ,yaşamaktan 12 yaşımda Vazgeçtim ,annemden Vazgeçtim, benim annem o gün ölmüştü bana bıçak çektiği gün benden nefret ettiğini söylediği gün o kadar acı bir durumduki belki de hicbir zaman mutlu olamiyacagim bir gündü bazen düşünüyorum neden olmuşum keşke olmasaydım diyorum ama hayat hep iyi olamaz ya iste ogunden beri kendi ayaklarimin üzerinde duruyorum annem benimle hic ilgilenmedi , gerçekten düşünüyorum da neden o mektupu polislere vermedim neden başka birine bunu söylemiyorum eminimki annemin tek düşüncesi bu kadar şeyle ilgilenmekten korkmasıdır polisdir ifadedir sıkılır ve uğraşmaya da gerek duymaz o yüzden beni cokta önemsedigini sanmıyorum annem ,babam öldüğünden üç ay sonra delirmiş %40 delirmiş bazen evin köşesine oturup "aptal ben "diyerek sayıklar .bu aralar hic yaptığını görmedim bir psikoloğu var canan abla ona gidiyor ama iki haftadır gitmiyor bazı ilaçları var onları icmedimi iste aklına ne geliyorsa yapıyor teyzemde destek amaçlı yanımızda duruyor herneyse yanımda duran sadece arkadaşlarım ve köpeğim tarçın turuncu renkte olduğu için adını tarçın koydum ama bu aralar göremiyorum bu sorunlar yüzünden tarçını komşumuz hamdi amca ya bırakıyorum iki gündür orda kalıyor.
Herneyse zarfta yazılanlar kafamı karıştırmıştıne demekti bunlar hiçbirşey anlamadım zarfı çantamın içine koyup kapıyı açtım ve içeri girdim anneme görünmeden ikinci kata odama çıktım çantamı çıkartıp yatağıma uzandim okul formalarımı çıkartma gereği duymadım çünkü yeterince yorgundum on dakikalık bir kestirme için yatmistim ama üç saatlik bir uyku almıştım uyandığımda saat aksam altıydı annem neden uyandırmadı acaba diye düşünerek aşağı kata anneme bakmaya indim salonda kimse görünmüyordu mutfağa gittim mutfakta da yoktu geriye tek yer kalmıştı annemin odası hızlı adımlarla annemin odasına geldim kapısını Tıktıkladığımda ses gelmeyince girdfim fakat odasında da yoktu son olarak arka bahçe kalmıştı annem oraya gitmez ama yinede bakmakta fayda vardır.
Arka bahçeye geldiğimde etrafa bir bakindim havuz kenarında birkaç parça eşyası görünüyordu sanırım en son orada imiş ,bahçe malzemeleri dışında bahçede hic birşey yoktu kafami çevirip gideceğim zaman evimizin duvarında bir yazı yazdığını farkettim dikkatlice baktığımda kekeleyerek okumaya başladım " na-sıl-öl-mek- is-ter-sin" yazısı yazıyordu biran afalladım ve gerçekten düşündüm de rahmetle muratin sakası olacağını sanıyorum zaten başka kim yaparda boyle cesaretliliği ayrıca evin duvarını karalamakta nedir ya boyle sakami olur diye homurdanarak cebimdeki telefonu çıkarttım ve ahmeti aradım bir kaç kez çaldıktan sonra açıldı ,
" knk süper bi şaka olmuş ama bende işe yaramadı
Ahmet: ne şakası.!!
" ya hadi ya bilmezden gelme bide, sanki anlamadım "
Ahmet: knk ne şakası bi söyle
" anladım diyorum uzatmayin hadi"
Ahmet: duygu iyimisin sen kafayımı yedin knka neyden bahsediyon anlamadım ki
