Chapter 20:
[!!] Expect a lot of typographical errors. Laptop ang gamit ko and not my phone. Sa word ako nagtype kaya may mga nag auauto correct. Hindi ko na na proof read since gusto ko na ring matulog haha. Goodnight!
Ellie's.
Naghahanda ako ngayon sa pag alis. It's already 9 pm. Pinatay ko ang aking laptop at inabot ang aking bag. Sunod ay kumatok ako sa office kung saan pinag stay ni Izzy si Daven. Pagkapasok ko ay naabutan ko itong seryoso at diretong nakatingin sa kanyang laptop. Ang kamay nito ay nasa ilalim ng kanyang baba. Sa sobrang abala nito ay hindi ata nito napansin ang presensya ko. Tumikhim ako at lumapit sa kanya. Nang magtagpo ang aming mga mata ay agad itong tumayo.
"Are you leaving?" tanong nito, nginitian ko ito at sinenyasan na umupo. Tumayo ako sa likod niya para tignan ang kanina niya pang pinagkakaabalahan bago ako dumating.
"What's keeping you busy?" I asked while staring at the screen na nakakahilo dahil panay ang scroll nito.
"You, pft." Ani nito kaya nilingon ko siya. Nakangiti ito habang diretsong nakatingin sa mga mata ko. I don't know why but there's something in his smile na parang nakakalift ng mood. Inirapan koi to dahil sa sinabi niya.
"Why? Pft. It's true! Look." Ani nito at iniharap sa akin ang laptop. May naka open na document doon. Tinignan ko ang file name at muntik na akong matawa dahil doon.
"ALL ABOUT ELLIE" basa ko nang malakas at tinanong kung para saan 'yon. Nag scroll ako habang hinihintay siyang sumagot Nakita ko roon ang ilan sa mga bagay na nabanggit ko sa kanya sa tuwing nag- uusap kami. Naroon din ang mga sagot ko sa interview na nangyari with Cassandra. I wonder how did he got this. Sa huli ay an gaming litrato. Sa loob-loob ko ay nakaramdam ako ng kaunting tuwa.
"That's my notes. I already told you, pft. Masipag akong estudyante. Ayokong pagdating ng exam ay wala akong maisagot. I badly want to pass pft." Sagot niya at binatukan ko ito ng marahan. Tumawa naman ito.
"Hindi dapat ako ang tinatrabaho mo. How's the project?"
"Nagtatrabaho naman ako ng matino pft. I'm a working student HAHAHA. It's okay, babe. The project's smooth-sailing. Everything is well planned. All we have to do is to comply base on the guidelines that we've set." Sagot nito na tila punong-puno ng tiwala sa sarili. Tinanguan ko siya. Hinanda ko na ang sarili ko sa pag alis. Bababa ako dahil gusto kong dumaan sa minimart sa baba. I want some coffee and donut.
"I'll go na. Don't stay long. Masyado mo namang sineseryoso ang pagrereview mo, pft. May bukas pa Daven."
"Are you heading home already?"
"Nope, mag s-stop by muna ako sa minimart sa baba. I'll just buy some coffee and something to eat."
"I'll accompany you then." Sabi nito at kinuha ang phone niya na naka patong sa table. Pinauna niya akong lumabas. Bawat pasilyong dinadaanan naming ay madilim na. Bilang na lamang ang mga empleyadong makakasalubong naming. Until eight lang naman kasi ang required na oras ng pagtatrabaho but there are some na kinakailangang umuwi ng late due to unfinished tasks. Pumasok kami ng elevator.
"Bakit mo ginawa 'yon Daven?" I asked out of curiosity.
"Ang alin?"
"Why did you join our company? You must have your reason kung bakit ka umalis sa dating kumpanya na pinagtatrabahuhan mo so I don't understand why you chose to write again in a sudden 'cause if the reason why you did it is because of me? That's unacceptable." Seryoso kong sabi at nilingon siya. Tumingin ito sa taas na parang nag iisip.
"Partly, you are the reason but I know that hindi lamang 'yon ang rason. Ako mismo ay hindi rin alam kung bakit pinasok koi to pft."
"Paano 'yong bar mo?"
"Syempre, aasikasuhin ko pa rin 'yon. I am actually planning to stay there for the mean time. Masyado na kasing hassle kung uuwi pa ako, pupunta sa kumpanya at ichecheck pa ang bar. Besides, may kwarto naman ako roon and I also have my essentials there." Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay sakto namang bumukas ang elevator. Lumabas kami pareho at naglakad papunta sa mart na tinutukoy ko. I got myself a canned coffee and a donut. I am really craving for the latter. Nakapila ako sa counter. Si Daven ay umiikot pa. Hindi ko alam kung anong hinahanap noon. Nang matapos siya ay kinuha niya ang mga hawak ko. He also have bunch of sweets in his hands.
"Mauubos mo 'yan?" tanong ko habang nakatingin sa iba't- ibang klase ng chocolate na hawak niya.
"Some are for you, the rest are for me." Ani nito habang nakangiti.
"What for?"
"Effective ito kapag stress."
"Who says I'm stressed?"
"Wala naman."
"See? Ibalik mo na roon ang para sa akin because I won't be needing that for now. That's too much!"
"Nah, ako nalang muna ang magtatago. Malay mo ay kailanganin mo. Mahirap naman magpabalik- balik pft."
"Ikaw bahala." Sabi ko at umupo sa isang upuan na may table sa corner. Nagbayad ito at lumapit sa akin. Inabot niya sa akin ang para sa akin. Tatayo na sana ako nang pigilan niya ako.
"Why?"
"Finish your food here. You can't eat that while driving. Gabi na." umangal pa ako ngunit masyado itong mariin sa gusto niyang mangyari kaya minabuti ko nalang umupo at inubos ang pagkain ko. Pagkatapos ay dumiretso na kami sa parking lot. Binuksan ko ang pintuan sa driver's seat. I was about to get in when he stopped me. Nakakailang pigil na ito ngayong araw.
"Ano nanaman?"
"Maybe you should leave your car at your place since I will be driving you home and to work starting tomorrow."
"Sino namang nag allow sa iyo na ipag drive ako? Wala naman akong natatandaan na pumayag ako, pft."
"I am not asking for approval though." Ani nito at diretso akong tinignan. Ganoon rin ang ginawa ko. Walang umiiwas ng tingin sa amin hanggang sa bumitaw na ako.
"Alright. Una na ako. Umuwi ka na rin." Sabi ko at pumasok na sa kotse. Isinarado ko ang pinto. Kumatok naman ito sa bintana kaya ibinaba ko 'yon.
"Yes?" tanong ko. Ibinaba nito ang mukha niya at inilapit sa akin. Hinawakan nito ang pisngi ko. Maya maya ay naramdaman ko ang marahang pagdampi ng labi nito sa noo ko.
"Drive safely, baby." Nakangiting sabi nito at saka lumayo sa sasakyan. Tinanguan koi to at binuksan ang makina. Itinaas ko ang bintana. Inilagay ko ang kamay ko sa manubela at bumusina. After that, I headed home.
YOU ARE READING
Red Room
RomanceEllie is a twenty-three year old writer who struggles to look for a fascinating subject to work upon. With luck on her side, faith allowed her to meet a bar owner which happens to be skilled in the field of writing. Both have different outlooks in l...