money ↬ jaemin + ryujin ✓

Güzellik Uykusu

Yorum yapmayı ve vote atmayı unutmayın lütfen 💖

Genç kız gelen sesler yüzünden uyuyamıyor, geniş ve konforlu yatağında dönüp duruyordu. "Güzellik uykumu bölmeye cüret eden kim?" Sinirle doğrulup göz bandını bir hışımla çıkararak kapıya baktı. "Ya~ Seonah!"

Sinirle bağırdığında küçük yardımcı koşar adımlarla Bayan Shin'in odasına koşturdu. Kapıyı tıklatıp içer girdiğinde dağılmış saçları ile onun nefes nefese kalmış haline baktı.

"Su ister misin?" Umursamaz bir şekilde sorduğunda Seonah kafasını iki yana salladı,Bayan Shin en azından merhametli biriydi. "Teşekkür ederim Bayan Shin."

Bayan Shin gözlerin ondan çekerek açık perdeden gökyüzüne bakarak konuştu. "Bu gürültü de ne böyle? Diğerlerine biraz daha sessiz olmasını söyle."

Abartılı bir mimikle konuştuğunda Seonah hızlıca onu onaylamak için kafasını salladı. "Söylerim efendim."

"Şimdi kış kış." Elinin tersi ile onu kovaladığında Seonah saygıyla eğilip hızlı bir şekilde dışarı çıktı,Bayan Shin onu oldukça strese sokuyordu.

Göz bandını yeniden gözlerine geçirdiğinde kendini yumuşak yastıklara bıraktı. Keyifle mırıldandıp yastığa sarıldığında bu çokta uzun sürmedi,kapı çalınmadan pat diye girilmesi ise onu daha da sinirlendirmişti.

"Seonah güzellik uykumu böldüğün için sana tuvalletleri temizletmeme az kaldı. Hangi cesaretle bilmiyorum ama kapımı çalmadan içeri girmekte ne? Cidden... otuz dördüncü kişi olacaksın Seonah. Seonah?"

Kaşlarını çatarak ellerini saçlarına attı. Seoanah mutlaka kapıyı çalarak girer ve kendini açıklamaya çalışırdı,hatta evdeki tüm çalışanlar böyle bir saygısızlık asla yapmazdı.

Öyleyse bu kimdi? Ryujin korku ile doğrularak kafasını kapıya çevirdiğinde hala göz bantlarını indirmemişti. Hırsız veya katil görmekten korkuyordu.

"Ne yapacağım? Ya beni kaçırıp organlarımı alırsa?" sessizce mırıldandığında kendine kim olduğunu hatırlattı. Burası onun eviydi ve kimse bir şey çalmaya cüret edemezdi,özellikle böbreklerini.

Tüm cesaretini toplayarak bir hışımla göz bandını çıkararak başında dikilen kişiye baktığında korku ile ona baktı. "Ah,seni tanıyorum. Bana zorla telefon aldıran kızsın!"

Heyecanla konuştuğunda Ryujin yataktan zıplayarak kenarda duran küçük vazoyu eline aldı.

"Seni sapık! Telefon paran için buralara kadar gelmene gerek yoktu,çok istiyorsan veririm ben paranı. Nasıl odama girersin? Tutuldun mu yoksa bana,beni mi takip ediyorsun? Nasıl girdin içeri! Anladım... sen kesin bana aşıksın yoksa nereden bileceksin evimi!"

Bağırarak konuştuğunda karşısındaki çocuk telaşla ona baktı.

"Sakin ol,sapık değilim ben!"

Ellerini ben suçsuzum dercesine kaldırdıktan sonra telaşla elini ensesindeki saçlarına götürdü. Evdeki herkesi başlarına toplamak ve hesap vermek istemiyordu. Tamam,genç bir kızın odasına aniden girmek hoş değildi. O da bunun oldukça farkındaydı ama oldukça meraklı olması onun suçu değildi.

Birde dedesi çalışacağı kişinin güzel bir kadın olduğunu söyleyince merakı daha da artmıştı.

"Sana neden inanayım! Bir genç kızın odasına izin almadan giriyorsun,buradan ne çıkarabilirim sence?"

Çocuk hınzırca sırıtıp pembe pijamaları ve elindeki vazo ile ona bakan kızı süzdü. Şuan ona göre çok fantastik görünüyordu.

"Ha~sen şeyi diyorsun! Öyle bir amacım olsa o gün yapardım,merak etme."