YENİ OKUL(TAMAMLANDI)

KARDEŞ OLMAK- OLMAMAK

   "Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

   İlk teneffüs 20 dakikaydı ve ben şu anda buna içimden lanetler okuyarak abim Akın'la tartışıyordum. Merve oradan bana pis pis sırıtmaya biraz daha devam ederse hem onun hem Akın'ın hem de Aslı'nın ağzını burnunu... İndirecektim. 

   "Ne yaptığımı gayet iyi biliyorum abi. Ben o kızdan hoşlanmıyorum. Ve sen de ondan uzak durmalısın. Kardeş tavsiyesi." 

   "1. olarak sana şunu söyleyeyim B-İ-L-M-Y-O-R-S-U-N. 2. olarak söyleyeceğim şudur ki sen sırf adı Merve diye hoşlanmıyorsun ve bu benim kararıma hiç bir etki etmeyecek. 3. olarak da ARTIK KARDEŞİM FALAN DEĞİLSİN." 

   Bu son söz üzerine neredeyse ağlayacaktım. O sırada Burçak lafa atladı. "İyi ama bu kız sana ne yaptı da sen onu kardeşlikten siliyorsun?"

   Akın bu sefer Burçak' a dönünce Burçak anlık şok yaşadı ama çabuk toparlandı. "Bak, benim kararıma saygı duymayana ben hiç saygı duymam. O yüzden o artık benim kardeşim değil. Merve gidelim hadi. Aslı sen de gel." 

   Akınlar gidince ağlamaya başladım. Baran "Şimdi şeytan diyo ki..." Burak "Abi ne şeytanı kov şu şeytanı ya..." Bana döndü. "Ya kızım üzüldüğün şeye bak Allah aşkına. İki güne kalmaz barışırsınız. Merak etme." 

   Gözyaşlarımın arasından Burak'a baktım. "Barışamam. Sen Akın'ı bilmiyorsun. Daha önce hiç böyle olmamıştı." 

   "Acaba o kaşar ona bağlama büyüsü mü yaptı?" diyen Burçak' a gülmeye başladılar. Hatta ben bile güldüm. Yani biraz. Çok değil. 

   Tuğçe'nin sesiyle kendime geldim. "Kızım ya ağlayınca çok çirkin oluyorsun. Gül biraz. Sana ağlamak yakışmıyor. Şimdi hep birlikte dışarı çıkıp Akın'ı kıskandırıyoruz. Nasıl fikir?"

   Baran "Güzel fikir de Tuğçe'ciğim bir hatan var." 

   "Söyle hemen hatamı da düzelteyim evelallah." 

   Bu sözler üzerine Doruk başını kaldırıp - kitap okuyordu arkadaş gizlice hocadan o sırada dersin bittiğinin farkında değildi.- "Aslı nerede?" diye sordu. 

   Tuğçe "Gitti kaşo." dedi. 

   Bu sefer hep birlikte - Doruk hariç- gülmeye başladık. Doruk bi "Ya sabır." çektikten sonra "Ya cidden söyleyin nereye gitti. Şunu sormam lazım." 

   "Ver cicim. Ben anlarım." 

    Tuğçe baktığı gibi yüzünü buruşturdu. "Bu ne be? Git ona soracağına Nazire Hoca'ya sor. O daha güzel."

   Burçak artık karnını tutuyordu. "Neyse ne hatasıymış bu Baran Bey? Söylemediniz gitti."

   "O gülünce de güzel oluyor." 

  Burak "Kim?" 

  "Balın." ve devam etti. "O gülünce sanki burada bir bahar daha yaşanıyor. O benim ilk ve son baharım." 

   O sırada zil çaldı ve ben bir şey söyleyemeden kaynayıp gitti aradan.