NİYE BANA SÖYLEMEDİN?

711 35 3
                                    

   Annemin yanına gidince annem"kızım niye ayağa kalkıyorsun? "Dedi.
   "Anne dışarıya çıkabilir miyim? "Dedim cevabını bile bile.
    "Hayır tabii ki de ayağının haline bak."
    "Anne hayat memat meselesi."
    "İyi o zaman babanı arıyorum."
    "Yaşa annelerin şahı...!" Dedim ve  anneme sarıldım. Bir yandan annemi şapur şupur öperken bir yandan da teşekkür ediyordum. "Dur kız yavaş yavaş..."
    Annem telefonu eline aldığı birkaç tuş tusladi. Muhtemelen babamı arıyordu. "Baban izin vermiyor."
    Telefonu elime aldım. "Ne için izin vermiyorsun baba?" Dedim.
   "Yakınlarda cinayet olmuş kızım." Diyen  babama gözlerimi devirdim içimden.
    "Baba yoksa korkuyor musun?"
    İşte bunun adı ters psikolojiydi. Babamın tongaya düşeceğini biliyordum. Ve sonuçta umduğum gibi oldu.
    "Pekala kızım nereye gitmek istiyorsun? "Diyen babama " karakol..." Diye cevap verdim.
    Annemin ve babamın gözlerinden açıldığına yemin edebilirdim. "Ne için oraya gitmek istiyorsan güzel kızım? "
     "Çünkü arkadaşım Baran ve Burçak aynı zamanda da abim karakolda lar baba..."
     Annem telaşla "Akın'ın karakolda ne işi var?" Diye sordu.
      Bir telaş "anne Akın'ın bir suçu yok..." Dedim.
      "O zaman arkadaşlarının  bir suçu var..."
       Anneme her şeyi anlattım. Annem sürekli ağzını tutuyordu. Hep Telaşlandıgı  zaman böyle yapar.
         Babam "pekala seni götüreceğim."
          Annem "ne yaptığını sanıyorsun sen Deniz? "
           "Merak etme Hanım. Ben kızımla oğluma güveniyorum."
           "İYi bakalım."
             Babam beni aldığında giyinmiş ve  hazırlamıştım. Babam "hazır mısın güzel kızım? " Deyince başımı salladım usul usul.
              Annem arkamızdan su dökerek uğurladı bizi.
                Karakola geldiğimizde abim bana şaşkınlıkla bakıyordu. Ama yine de babama hoşgeldin demeyi eksik etmedi. Diğerleri de aynı şekilde.
                  "Baba tanıştırayım... Baran ve Burçak sınıf arkadaşlarım. Kardeşimi tanıdığını varsayıyorum."
                    Babam "başınız sağ olsun çocuklar."deyince Baran"dostlar sağ olsun efendim."dedi.
                       Babam "ben bir lavaboya gideyim..."dedi ve lavaboya doğru yol aldı.
        "Babamın ne işi var burada? "Diyen  Akın'a her şeyi anlattım.
      Baran elimi tuttu. "Babam burada." Diye fısıldayınca "olsun. Ben sevgilimi çok özledim." Dedi.
       "Yalnız biraz sonra yıllarca Özlem çekeceksin."
        Korku ile arkamı dönünce babamla karşılaştım.
         Gülümseme ile karışık kızgınlıkla bize bakıyordu. Baran hemen elini çekti.
           "Balın."
            "Efendim babacığım? "
            "Niye bana söylemedin "
             "Neyi baba?"
              "Sevgilin olduğunu tabii ki...."
       

YENİ OKUL(TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin