MAN of my DREAMS: Hello Stranger....

Chapter 1

              Kinakabahan na si MJ ( o Tara sa kanyang mga magulang) dahil kalahating oras na silang naghihintay kay Meynard ( ang groom niya). Ngayon ang araw ng kasal nila matapos ang tatlo at kalahating tao na nagging sila ay nagdesisiyon na silang lumagay sa tahimik. Nasa loob siya ng sasakyan ng kanyang Kuya Chester ( habang hinihintay nga si Meynard), nakasuot ang magandang wedding gown sa kanya na sadyang tinahi ayon sa kanyang kagustuhan. Talagang bumagay ang damit pang kasal niya at pinarisan pa ng make – up na lalong nagpalutang sa kanyang natural na ganda. Meynard would be stunned once he will see her right now, thinking of that, she smiled..

             "Meynard is just stuck in traffic jam.. Darating siya alam ko", MJ thought to herself.

              Tumingin siya sa labas, kitang – kita niya ang mga kasali sa entourage at iba pang bisita na nasa labas ng simbahan. Inip na inip na sa tingin niya at may mga konting nagbubulungan. Maybe asking what is the cause of the delay or why Meynard has not showed up. Nakita rin niya sa di kalayuan ng sasakyan nila ang kanyang mga magulang, halata sa kilos nila na kinakabahan silasa hindi pa pagdating ni Meynard. Kung ano ano na ang pumasok sa isip niyang nangyari sa nobyo.

              "No! Hindi puwede! Darating siya, I know Meynard can't do this to me", she convince herself.

              "Sweetie, are you okay?", anang Kuya Chester niya na nakasilip sa bintana.

Napatingin siya sa kuya niya, sa sobrang pag – iisip ni hindi niya namalayan na nakalapit na ito sa sasakyan. Tumango siya at pinilit na ngumiti sa kuya niya. Actually she is trying to control her tears, naiiyak siya sa sobrang kaba at pagkalito.

             "Don't worry, darating din si "Bayaw, naipit lang iyon sa traffic o kaya sobrang nagpa- pogi para pumantay sa bride niya", ani Chester sabay kindat sa kapatid niya.

             Napangiti siya, lihim na umasa na anytime soon, Meynard will be here. Pareho silang napalingon ng kuya niya nang may dumating ang Montero Sports na sasakyan. Nabuhayan ng loob si MJ kay Meynard ang sasakyan na dumating! Hindi siya puwedeng magkamali!

             "He's here! Thank God", usal niya sa sarili.

             Hindi umalis ang tingin niya sa sasakyan na dumating, balot parin ng kaba ang dibdib niya.

            "Sweetie, lalapitan ko lang sila ah?', sabay haplos ng pisngi ng kapatid.

            Tumango si MJ at pinilit pa rin ngumiti, pagkalayo ng kuya niya ay tumingin na ulit siya sa Montero na sasakyan, nakita niyang bumaba duon si Mama Meliza ( Meynard's mom), nakaayos na rin siya at nakabihis ayon sa motif ng kasal nila. Linapitan naman ito agad ng mommy, daddy at ngayon ay kuya niya. Napansin niyang nagulo ang make – up ng mata niya at may bahid ng dugo ang suot nitong gown. Lalo siyang kinabahan, wala sa sariling binuksan niya ang pinto ng kotse at dali – daling lumabas para lumapit sa kinaroroonan ng mga magulang niya at Mama Meliza na kasalukuyang nag – uusap. Binalewala na niya ang "pamahiin" na hindi pwedeng madumihan ang wedding gown ng ikakasal hanggat wala pa ang groom. Halos takbuhin niya ang daanan, nakita niyang nakatingin na rin ang mga bisita sa kinaroroonan nina Mama Meliza. Sa wakas! Nakalapit na siya..

           "Mama, nasaan po si Meynard?", halos maiyak na siya sa tanong.

            "MJ, anak, T – Try to calm down...", alangan na wika ng Mama Meliza, pigil ang luha rin ito.

           "Mama, please tell me what happen to Meynard",medyo malakas na ang boses na sabi niya, tumulo na nang tuluyan ang luha niya. Kumapit pa siya sa mga braso ng kuya niya na nakaalalay sa kanya.

         "M - Meynard met an a- accident, o – on his way here.. N- Nauna na siya samin , he is so excited for this moment MJ,, and then this happen", wika ni Mama Meliza, tumulo na rin ang luha niya. Inalalayan naman siya ng mommy at daddy niya dahil parang matutumba ito.

         "NO!!!!", sigaw ng puso at isipan ni MJ, this can't be happening on their wedding! They've worked hard for this, they dreamed for this moment. "How can this be happening?!".

          "Mama!! Where is he?", sabi niya habang mahigpit parin ang kapit niya sa kuya niya, pakiramdam niya ay nawalan ng lakas ang babang bahagi ng katawan niya.. "I want to see him, Meynard need me now", sabi pa niyang umaagos ang luha niya.

           Ilang sandal pa ay nasa ospital na sila, nasa operating room pa si Meynard hanggang ngayon, Lahat sila matiyagang nakabantay para sa paglabas ng doctor na umasikaso kay Meynard. Hindi na nga nakuhang magpalit ng damit ni MJ dahil gusting gusto niyang makita ang nobyo.

          "God please, save Meynard. He is too young, I love him so much", usal niya sa sarili.

           Hours later, lumabas na ang doctor and he explained Meynard's case, according to him Meynard is in a state of comma, he suffered a serious head injury though his operation prevented his severe internal bleeding. They will have to wait for the result through Meynard's consciousness. They transfer him in the ICU, since bawal pumasok ang kahit sino man maliban sa nurse at doctor ay may transparent na salamin. Pinagtiisan nilang duon nalang tignan si Meynard habang mahinang hikbi at walang tigil ang luha sa mga mata nina MJ, Mama Meliza at Mommy Vanessa, habang ang Daddy Charlie at Kuya Chester ay pigil ang luha sa pagtulo. Pare – pareho silang hirap na makita ang kalagayan ng napaka bait na si Meynard. Nakapikit at nakabalot ng puting tela ang ulo nito habang may mga pasa sa mukha at maging sa buong katawan, may tubong nakalagay sa bibig at sa knayang mga kamay ay may mga nakatusok pa na karayom na tingin nila ay duon pinadaan ang mga gamot. Masakit isipin alam nila kasalukuyang nakikipaglaban si Meynard sa kamatayan.

              Napahawak pa si MJ sa salamin, habang umaagos ang luha.. "Baby, please f-fight,,, fight for me...", mahinang sabi niya.

              Naramdaman niya na pinisil ni Kuya Chester niya ang kamay niya. Mangilig ngilid rin ang luha ng Kuya niya.

             "Kuya,, si Meynard..., ", anang tumulo ulit ang luha niya, hindi na niya nakuhanh ituloy ang sasabihin dahil parang may kung anong nakabara sa lalamunan niya.

                "Shhhh.. wag ka munang mag – isip ng kung ano Sweetie", pilit ngumiting sagot ni Chester, sabay yakap sa kapatid.

                  "Mabuti pa anak, umuwi ka muna sandali at magbihis", bulong ni Mommy Vanessa.

                    "No mommy! I won't leave Meynard here", medyo malakas na sabi niya, wala siyang pakialam kung ilang oras o araw pa niyang suotin itong gown niya, o kahit pagtinginan pa siya ng mga ibang naroon. Ang naisip lang niya ay si Meynard – wala ng iba.

                    "MJ, anak it's okay—sandali ka lang naman, ang sabi naman ng doctor stable naman ang vitals ni Meyn at ---", wika ni Mama Meliza

                      "No Mama! I'm staying here with you.. with Meynard", mtigas niyang sagot na, ni hindi na niya pinatapos ang sasabihin pa sana ni Mama Meliza niya. Tinignan niya ang nobyo.. 

                     "Baby, please,, wake up"., Naiiyak na naman siya.

                      Bumuntung – hininga si Chester, "Ang mabuti pa Mom, Dad, tayo na muna ang umuwi para magpalit. Tapos dalhan ko na lang ng pamalit ditto si MJ. Is that okay Sweetie? sabay tingin sa kapatid niya. Alam niya hindi nila mapipilit ang kapatid na umuwi kaya iyon ang naisip niya.

                      Tumango lang si MJ at bumalik ulit ang tingin sa nobyong nasa loob ng ICU. Magdamag silang naghintay ng Mama Meliza niya, magkahawak kamay sila, parehung umuusal ng dasal sa kaligtasan ng lalaking mahal na mahal nila.

"Lord, please save Meynard,, send us a miracle from heaven.. I cannot live without him..",

Please...