Chapter 7

13 1 0
                                    


                          Kinakabahan na si MJ, lumakas na ang pintig ng puso niya. Nakasakay siya kay Hercules at nasa loob sila ng kakahuyan na nasa dulo ng dalampasigan ng Santillan island. Sa loob ng ilang araw na wala si David at ditto siya nagpalipas ng hapon niya. Safe naman dahil wala naman iba tao ditto at madalas sinasamahan siya ni Mang Berto. Pero kanina ay nagpilit siya na siya na lang lalo na't nakita niyang hindi pa tapos sa ginagawa ang matandang lalaki. Ang sabi pa niya ay sandali lang siya, kaya napapayag na rin niya sina Yaya at Mang Berto. Nung una ay nasa regular na daan lang ang tinahak niya at kung saan siya madalas dalhin ni Mang Berto, ngunit nalibang siya at parang kung anong meron na nagyayaya na pumasok pa sa lobb ng kakahuyan. Nakakita siya ng makitid na ilog na sobrang linaw ang tubig. Ang ganda ng paligid, parang nasa loob siya ng painting. Nabahala lang siya ng biglang dumilin ang kalangitan at hindi na niya mahanap ang daan palabas ng kakahuyan. Bumaba siya kay Hercules at hinimas ang kabayo

                        "Hercules, stay here okay?", anang pinakakalma ang sarili.

                        Kinapa niya ang bulsa ng kanyang pantalon, pero wala ang cellphone niya, nakalimutan niya itong dalhin kanina. Naglakad siya ng kaunti palayo kay Hercules nang biglang kumidlat sabay kulog!

                        "Ay!!!!!!", napasigaw na sabi ni MJ at napapikit sabay takip ng tainga.

                        Nataranta naman si Hercules na natakot rin a kumaripas ng takbo, sinubukan niyang tawagin at habulin ang kabayo pero kumidlat at kumulog na naman!

                     Oh my God! I'm scared! I'm scared! She wants to cry! Nag – iisa na siya ditto sa kakahuyan, no where to run, no where to go.

                     God please help me here, I don't want to die here.. please help me..

                    Kasabay ng pagpatak ng luha niya ay ang pagpatak ng malakas na ulan, ilang sandali pa ay umupo siya sa tabi ng punong Malaki, hoping na masisilungan niya pero dahil ang lakas ng ulan, nababasa pa rin siya. She is very cold, nanginginig na siya sa ginaw, umiiyak pa rin siya sa sobrang kaba at takot. May mga pagkulog at pagkidlat parin.

                      Sa gitna ng ulan ay patuloy lang siyang nagdasal n asana ay may dumating na tulong. May narinig siyang yabag! Yabag ng kabayo! Papalapit sa kanya! Bigla siyang nabuhayan ng loob , lumingon siya sa kanan at kaliwang dereksyon naririnig niyang malapit na malapit na ito sa kinaroroonan niya! Aktong tatayo siya !

                      "D- David!", gulat na sabi ni MJ, aktong tatayo siya nang

                       "Don't move!", malakas na sigaw ni David habang nakasakay ng kabayo – si Hercules ! basang basa rin ito at may hawak na riffle sa kamay at nakatutok sa lugar ni MJ.

                       "W-What---", akmang tatayo palapit kay David.

                        "I said DON'T MOVE!", sigaw ni David sabay kalabit sa riffle.

                        Napasigaw si MJ at nabingi sa sobrang lapit ng bala ng riffle sinabayan pa ng kulog at kidlat. Napatingin si MJ kay David hinihingal at tiim – bagang na parang sasabog sa sobrang galit ng mata. Tatayo n asana si MJ para lapitan si David para tanungin bat niya ginawa iyon – Biglang nahulog sa paanan niya ang duguang katawan ng malaking ahas!

                     Oh my! ..

                    Shit! malakas na wika ni David na nagmamadaling bumaba kay Hercules!
                   Then everything went blank...

MAN of my DREAMS: Hello Stranger....Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon