MAN of my DREAMS: Hello Stranger....

Chapter 12

   

                      Back to the same routine na si MJ, bumalik na siya sa trabaho niya. Business as usual naman sa bangkong pinagtatrabahuhan niya. Pinag welcome party pa nga siya ng kanyang mga kasama at supervisor. Nagkausap na rin sila ng kanyang pamilya, in short "napatawad" na niya ang mga ito, gaya ng sinabi niya kay Sarah hindi naman niya matitiis ang pamilya niya. Besides, Sarah made her realize na may dahilan sila kung bakit nila nagawa iyon na talaga naman nakabuti sa kanya. Bumalik na siya sa dati, masayahin at masiglang MJ. She thinks of Meynard all the time, walang gabing hindi siya nagdasal at laging kasama ang namayapang nobyo sa kanyang mga dasal. But unlike before, now she can smile thinking of their memories together. Now she is loosing her grief little by little. Nagtataka nga siya kung bakit ayaw siyang tigilan ng panaginip niya. Alam naman niya sa sarili niya na tanggap na niya ang lahat ng nangyari sa kanila, akala nga niya ay titigil na siyang managinip pero iniisip nalang niya na bungang tulog na lang ang lahat at hindi na niya binibigyan ng pansin.

Nagkita na rin sila ng Mama Meliza niya, ilang beses na silang parehong dumalaw sa puntod ni Meynard, kumain sa labas, nanood ng sine, namasyal tuwing weekends. Mama Meliza is a strong woman, maybe stronger than her, siya nga mag – isa nalang sa buhay pero nagawa pa niyang maging masayahin. Galing nga lang niya sa mall kanina after work kasama ang ginang at nag enjoy talaga siya sa naging bonding nila. Kakatapos lang niya maligo at nagsusuklay siya ng buhok sa harap ng salamin nang may kumatok sa kuwarto niya.

"Sweetie, can you come down for a while?", ani Kuya Chester na nasa tapat ng room niya.

"Okay Kuya", sagot ni MJ, hindi na niya tinanong kung bakit naisip niya dinner time naman na, baka pinapatawag na siya ni Mommy Vanessa niya.

                        Bagamat nagulat si MJ na nadatnan niya si David sa sala nila na nakaupo ay nangibabaw ang galit niya ditto, lalo ng maalala ang kuwintas. Pero nagpigil muna siya, seryoso niyang hinarap si David na tumayo agad nang makita siya.

"Hi goodevening Tarah, flowers for you..", ani David na halata mong nahihiya at kinakabahan. Inabot niya ang bouquet of flowers kay MJ.

Lalong naging guwapo si David, ilang weeks lang niya itong hindi nakasama ay parang mas pumuti ito at tumangkad. Bumagay ang maong black pants at long sleeves na kulay blue. Mukhang nagpagupit at nagpaayos pa ito ng buhok. Lalong naging halata ang kanyang kisaable red lips. Agad naman pianwi ni MJ ang pansin sa pisikal na kaguwapuhan ni David.

Atubili man ay tinanggap niya ang bouquet, Nakita niya mula sa peripheral view ay nakasilip ang Mommy at Daddy niya, pinatong sa center table.

"Have a sit", ani MJ na walang kangiti – ngiti.

"Tarah, we need to talk...", ani David na halata mong kinakabahan.

"Didn't I tell you that you CAN'T call me Tarah anymore", ani MJ na seryoso. "Yes we need to talk but I think we need some privacy", anang tumayo at lumabas papunta sa hardin nila.

Sumunod si David, ayaw niyang marinig ng mga magulang niya ang pag – uusapan nila. Maluwang sa hardin nila, mahangin. Tumayo si MJ sa tabi ng grotto nila, pinag – ekis pa ang dalawang braso. Lumapit naman sa kanya si David.

"Look, I know your still mad about what we did, I'm here to say sorry", ani David na nakatayo sa harap niya.

Bumuntung hininga si MJ.. "I know David, you can't say NO to Kuya, that you had no choice but to lie (pause) "Ayos na kami nila Kuya, and it would be unfair on your part if I keep on getting mad to you because of that .. so you're FORGIVEN", sabi ni MJ na seryoso pa rin at tumingin sa mga mata ni David.