Bölüm 3

145 27 8
                                    

''Baksana, bulutlarda ağlıyor bugün...''Önce bir yağmur bir yağmur iki gözüm

Önce ıpıslak iki kuş

Sonra yıkılmış evrenler geçti vitrinden

Sonra insanlar iki gözüm

İnsanlar

Kahrolmuş

.................................................................................................................................. 

 Hayat hep insanları sürüklüyor. Belirsizlikler arasında sürüklüyor.Hayatta sürükleniyor... bizim peşimizden, belirsizliklerin peşinden. Bazen o bizi sürüklüyor, bazen biz onu. 

 Korkularımız mı? biz hep korkularımızın peşinden sürükleniyoruz. Onların peşinden sürüklendiğimiz için korkularımız hep bizi buluyor. Şuan onu yaşıyordum, korkularımın peşinden sürüklendiğim için korkularım beni buluyordu. Korkularımın beni yönetmesi değil benim korkularımı yönetmem gerekti. 

 Şuan yoldayım Cemalin yanına gidiyorum. Cemal benim psikolağum 15 yaşından beri ona gidiyorum. Aslında 26 yaşında ama ona adıyla hitap ediyorum çünkü arkadaş gibiyiz.İlk başlarda ona hiçbirşey anlatmıyordum ama sonradan güvenmeye başladım.Annemin beni ona gönderme sebebi benimle ilgili herşeyi öğrenmek. Annemin planına göre ben psikoloğa gidip herşeyimi anlatacağım, psikoloğumda her anlattığımı anneme anlatacaktı.Ama öyle olmadı Cemal hiç bir şeyimi anneme anlatmıyordu. Bazen ben derdimi anlatmıyordum o derdini anlatıyordu. Geçen gün kız arkadaşından ayrılmıştı ağlaya ağlaya derdini anlatmış. Kimseye söylemeyin aramızda. 

  Girişe girip danışmadaki kızın yanına gittim.Artık o bile tanıyordu

''Merhaba! psikoloğum müsait mi?'' gülümseyerek yanıt verdi

'' Evet müsait o da seni bekliyordu.'' gülümseyerek yanından ayrıldım ve Cemal'in odasının yolunu tuttum. kapıyı tıklatmadan içeri girdim. O da yerinden sıçradı çünkü çok sesli bir şekilde kapıyı açmıştım

''3 yıl oldu ve sen hala şu kapıya tıklayarak içeri girmeyi öğrenemedin'' onun bu cümlesine sadece omuz silktim. Biraz keyifsizdim dün olanlardan dolayı ve bunları içimde tutamazdım bunları anlatmak için Cemal'e geldim

''Boşver onu şimdi sana anlatacaklarım var.'' meraklı gözlerle bana baktı ve hiç sorgulamadan

''Anlat '' dedi. Hiç bir şeyi atlamadan ilk mesaj geldiği günden dün gelen nota kadar herşeyi anlattım.

''O notu getirdin mi yanında? Ver bi bakayım'' çantamdan notu çıkarıp verdim ona. Okudu ve okuduğu an gözleri kocaman açıldı.tekrar konuşmaya başladı

''Beren bak peşinde bir sapık olabilir bunu ailene söylemeliyiz yada polise. Bunları yazan kişi sana adını falan söyledi mi?'' kucağımdaki ellerimle oynayarak

''Soyadını söyledi.Soyadı o adamla aynı'' gözlerim dolmaya başlamıştı.En ufak bir şeyde bile gözlerim doluyordu.

''Soyadı Erdinç mi? bu olayı senden benden ve ailenden başka kimse bilmiyor değil mi? Belki okuldaki sevmediğin ya da kavga ettiğin bir arkadaşın seni üzmek için bir şaka yapıyordur.''

''İşte bu yüzden annemlere anlatmadım. Direk sana geldim.''

'' O adam öldü beren o olması imkansız.Hem diyelim ölmedi senden ne istesin ki'' gözlerimden yaşlar firar etmeye başlamıştı

''Bilmiyorum'' dedim ve dışarıyı göstererek devam ettirdim ''Baksana bulutlar da ağlıyor bugün'' bana kızgın bir suratla baktı baş parmağını sallayarak

''Hemen dramtik moda geçme hem ben sana ağlamayı yasaklamamış mıydım! Boşver bu konuyu benim sana anlatacaklarım var hep ben seni dinliyorum birazda sen beni dinle. Hani benden geçen gün ayrılan kız arkadaşım varya'' lafını bölerek konuştum

''Şu ağlaya ağlaya anlattığın kız arkadaşın değil mi?'' dedim dalga geçer bir ses tonuyla

''Ne alakası var o an gözüme toz kaçmıştı o yüzden gözlerim dolmuştu.Neyse o kız beni dün akşam ağlaya ağlaya arada yalvardı bana 'Cemal n'olur barışalım hata ettim ben' falan gibi bir sürü şey söyledi. Ben de n'apayım acıdım affettim.'' kahkahalara boğulmuştum. Evet az önce ağlıyordum şimdi kahkaha atıyorum.Neredeyse şizofreni olacağım.

''O kadar çok yalvardı mı ya?'' dedim kahkahalarımın arasında.

''Tabii sen ne diyorsun ben sana daha çeyreğini anlattım.Bende olsam benim gibi yakışıklı çocuğu kaçırmam'' bunun gibi daha bir çok şey konuştuk kahkahalarımızla birlikte. 

 Oradan çıkınca yine eski düşüncelerim yerini aldı.Hayat beni nereye sürükleyecekti?

Ya da ben hayatı nereye sürükleyecektim?

Gamzeli Bey| TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin