The Brains, and the Heart

Chapter One: They meet.

A new school, a new experience.

'Yan ang recent tweet ni Paul, o base sa kanyang Twitter account na @PaulOnTheRoad. Malayong-malayo sa pinanggalingan niya ang panibagong paaralan na papasukan niya. Ika nga niya, bagong buhay na niya ito ulit.

Ibang-iba ang pakiramdam ni Paul pagpasok palang niya sa loob ng Whitterman Academic Institute. Ang daming tao, ang daming tilian, sigawan, at ang mas malala, hampasan. Nililibot niya ang campus nang bigla siyang mabangga ng isang taong may iniiwasan.

Shit! I'm sorry. Gulat na sabi nang estudyanteng nakabangga sa kanya. Hay nako, ang aga-aga nakikipaglaro sa kaibigan

Kumaripas siya ng takbo nang makita niyang nahanap na siya ng humahabol sa kanya.

First day of School, at may nakabangga na kaagad sakin. Galit na binigkas ni Paul. Hindi siya nakapagsalita kaagad nang makita niya yung taong nakabangga sa kanya kanina. Bukod sa inaayos na niya kaagad ang damit niya, halos malaglag pa niya ang cellphone neto.

Shit. Mukhang masaya nga itong school na ito. Sarcastic na binigkas ni Paul. Hindi pa siya nakakalayo nang may lumapit sa kanya.

Hello! You must be lost, this is the lane for the Grade 9 Students. Your uniform says you are in 8- Proton. Your lane is in the third one from the parking entrance. Sabi ng isang Grade 9 Student. So far: nabangga si Paul ng isang estudyante, nalito siya sa linya niya papasok sa room nila, at ngayon naglalakad siya sa kawalan. So far so good, Paul?

Naglalakad si Paul na parang hindi na niya alam saan na siya napupunta. Mabuti na lang at may lumapit sa kanya na isang lalaking halos katangkaran niya, maputi, at maayos pa ang uniform. Mukhang kaklase niya ito, kaya nilapitan niya.

8- Proton? Tanong niya. Pinagtinginan na kaagad sila ng mga babaeng kaklase nila, at nang ibang mga babaeng estudyante. Hindi alam ni Paul kung ano ang nangyayari at bakit may mga ganoong klaseng tinginan sila, pero dahil kanina pa siya nasa kalagayan ng kahihiyan, sinagot nalang niya ito.

Yes. Dito yung lane natin? Tanong ni Paul. Tumango lang yung kausap niya, at pinapila siya sa likod nito.

I'm Paul Martinez, but you can call me Paul. Thank you pala for saving me from being humiliated. You know, first day of classes. Sabi ni Paul. Hala, feeling close ka na kaagad ghorl? Parang sinusuplado ka nga niyan eh.

Hi. Chester Del Mundo. I don't want to have a lot of friends. Kaya swerte mo, nakilala mo ako. Ayun, suplado nga si koya. Nairita nalang si Paul, at hindi na niya pinansin ito. Nilabas niya ang phone niya, at tinext niya ang best friend niya na nasa lumang school niya, na si Tiffany.

Paul: Mars!! Miss ko na kayoooo :<

Tiffany: Marsieee! Bat ka kase lumipat parang tanga 'to.

Paul: May choice ba ako? Lumipat ng work si Daddy, kaya need din namin mag-adjust.

Tiffany: Mars parang lagi kang umuuwi sa inyo, ha! Eh halos ilipat mo na mga gamit mo sa bahay namin.

Paul: Again, may choice ba ako? Anyways, ugh. First day of school dito sa bagong school ko, and hindi na kaagad maganda karanasan ko.

Tiffany: Ano ba nangyari?

Paul: Ayun, nabangga lang naman ako ng mga naglalarong students, tapos nawala ako sa linya namin, at ngayon sinuplado ako ng kaklase ko na tumulong sakin na makapila sa linya namin.

Tiffany: Sinuplado ka mars?! Pogi ba?

Paul: Mej, pero nairita ako kasi nga, suplado.