Uyuyan Prens +18

🕯️ 0.7 🕯️

Bölüm Şarkısı

Demi Lovato - Nighintgale
Teoman - Güzel Bir Gün

Bende tarçın sende ıhlamur kokusu
Yürürüz başkentin sokaklarında

Bir nehir şu tutuk konuşan cumartesi
Üstünde iki yonga : Çarşamba bir de cuma

Ayrılık lafları etme sevgilim
Önümüz Temmuz önümüz Ağustos nasıl olsa

Kolkola yürüyoruz tek tük öpüşüyoruz
Sonra ayrılıyoruz korkuyoruz da

Kimi zaman neden kalabalığın içinde duruyoruz da
Kimi zaman bir köşe arıyoruz en sapa (.....)

Cemal Süreya

Sezgin Efe çatık kaşlar la kızına bakıyor, kızı tüm masumluguyla yaptığı cilvelere devam ediyor, ben ve tüm salonda bu sahneyi şaşkınlık la izliyorduk . Hızla yanına koşup Burçin i kucağıma aldığımda küçük cadı bağırarak ağlamaya başladı. İlk defa görüyordu babasını ve beni direk satmıştı .

Burçin ilk konuşmaya başladığında ilk anne sonra meme sonrada baba demişti. Markete gittiğimizde bize yardımcı olan kasiyere , eve su getiren sucuya , sokakta gördüğü alelade bir adama baba demesine tav olmuş ona Sezgin Efe nin bir fotoğraf ini çerçeveletip vermiştim. Bu baban diyip yavaş yavaş alistirdigimda , küçük kızım artık bir tek babasının fotoğrafına baba demeye başlamıştı. Ama nereden bilebilirdim ki Sezgin Efe ile karşılaşacağımızı ve küçük kızımın babasını bulma telaşıyla ortalığı yaygara ya vereceğini.

Ben kızımı sakinleştirmeye çalışırken o sırada beklemediğim bir şey oldu. Sezgin Efe Aydıner ayağa kalkıp yanıma geldi ve ellerini kızıma doğru uzattı. Bunu bekleyen kızım hızla kollarımdan ona doğru atlayıp yeniden gülücükler saçmaya başlamıştı bile. Yeniden neşe ile baba diye bağırdığı nda bende gerile gerile bu sahneyi izliyordum. Sezgin Efe Aydıner kızımda olan gözlerini bana çevirip " Siz oyununuza devam edebilirsiniz" diyerek beni tabiri caizse kovmuştu .

Sahneye çıktığımda herkes hala şok ile Sezgin Efe ye bakıyordu.  Faruk bağırıp birkaç direktif verdiğinde oyun yeniden başlamış ve kalan son 2 sahne de sona ermişti. 

Kulise çıkıp hemen üstümü giyinmiş kendimi küçük kızım ın yanında bulmuştum onlara doğru yürürken Burçin in Sezgin Efe nin ceketine sımsıkı tutunarak uyuduğunu Sezgin Efe nin ise onu izlediğini fark ettim. Birkaç saniye dona kaldım . Küçük kızımın içindeki baba hasreti nin bu denli büyük olduğunu hiç bir zaman farketmemisti m . Ona bunu yapmaya ne hakkım vardı. Bir an söylemeyi düşündüm. Ama yapamazdım . Allah bilir kaç kadın vardı ona tuzaklar kurmaya çalışan, söylersem beni de onlardan sanar benden nefret ederdi. Üstelik hala nisanliydi . Ben onun nefretini kaldıramaz dim .

Gözyaşları mi silip hızlıca kızımın arabasını alarak onlara doğru ilerledim . Geldiğimi fark eden Sezgin oturduğu yerden kalkmıştı. Kızımı almak için ona yaklaştığım da o güzel kokusu dolmuş tu burnuma . Kızımı kucağından alırken sorusu ilişti kulağıma " Arabanız varmı?'
Ne saçma soruydu bu ."Hayır."

Ben kızımı pusetine koyacak iken hızlıca tek elle kaldırmış beni şok içinde arkasına bırakırken yürümeye başlamıştı. " Yürü . Ben bırakırım."

Kucağımdaki çocuğumla birlikte arkasından ilerlerken reddetmeyi düşündüm. Sonra onunla bu şansı bir daha elde edemeyeceğim düşüncesi sızdı aklıma. Aniden irkildim. Sahi ben onu sevmeyi bırakmamış mıydım? Ne çabuk unutmuştum yeminlerimi , silişlerimi . Ne çabuk geri en başa dönüvermiştim . Şimdi gidip o arabaya binicektim. Kızım biraz daha babasıyla aynı ortamda bulunacak sonra da zaten bir daha görmeyecekti .