Uyuyan Prens +18

🕯️ 0.5 🕯️

Bölüm Şarkısı

Hep yaşın 19 - MFÖ
Sena Şener  -   Her an gidebilirim

Bu şarkı adeta bu kitabın şarkısı gibi hissediyorum.

-Bu bahar nerde kaldı yahu?
+Onu bilmeyecek ne var,
Bir başka bahara kaldı bahar.

Can Yücel

İki kelime nasıl yıkabilirdi bir insanı bu denli. Bir insan size Seni Seviyorum derdi . Seviyorsanız mutlu olurdunuz. Eğer sevmiyorsanız... İşin zoru oydu ya zaten. Bir gerçeği yumuşatarak söylesem, yada söylemesem. Önemli olan kırmamak. Önemli olan incitmemek karşındakini. Ama biliyormusunuz Sezgin Efe hiç umursamamisti beni. Kalbimin üstünden dozerle geçmiş ve işin kötüsü bunun farkında bile değildi.

Sende kimsin?

Bu kelimeleri duyduğumda adeta lal olmuş kendimi odadan dışarı atıp yere çökmüştü m . Oturana kadar yüzümün yaşlarla dolduğunu fark etmemiştim bile.

Sahi kimdim ben . Onun için bir yabancıdan farksız degilmiydim. Tanımıyordu beni herşeyden habersiz  di. Bizim hikayemiz aslında bizim degil BENİM hikayemdi. Tek başıma yazmış tek başıma hissedip tek başıma oynamıştım. Tek başıma . İki yıldır kendimi kandırmış tim . Ben aslında tek başımaydım. Ömrüm boyunca yalnız kimsesizdim ve bu iki yılda değişen hiçbir şey olmamıştı. Sadece kendime daha fazla yalan söyler olmuştum o kadar.

Bir kez daha aklıma gelen bir gerçekle irkildim. Ne yapiyordum ben burda.
Sezgin Efe uyanmıştı. Ve ben burda saçma sapan bir şekilde kendi derdime düşmüştüm. Hızla ayağa kalkıp Zeynep Hanım'ın yanına gittim . Aniden çalışma odasına girdiğimde tahmin ettiğim gibi çalışma odasında buldum onu.

Sezgin Efenin yokluğundan dolayı kendini işler için harap eden bir kadındı o. Oğlu yokken bile oğlu için herşeyin feda eden bir anne. Tüm gün şirkette olduğu yetmezmiş gibi akşam 8 de gelir bu odaya gelir çalışmasına tam hızla devam ederdi. Bir sohbetimizde bana Efemin yerini tutmak çok zor yapamıyorum diyip ağladığını hatırlıyorum. Bu kadının en büyük dileği gerçek olmuştu ve ben şuan konuşamıyor dum.

" Zeynep hanım... Sezgin- Sezgin Efe"
Aniden yerinden doğrulup korkuyla yanıma geldi " Ne oldu Kumsal birşey mi oldu Efeme"
Kekeleyerekte olsa sonunda cümlemi bir solukta tamamlamıştım.
"Uyandı"

Zeynep hanım ilk başta suratıma bomboş baktı. Yaklaşık bir dakka dona kaldığında bende şaşkınlığımdan dolayı yeni yeni uyandigim durumdan dolayı adını seslenmeye başladım. Bir kaç kere seslenip en sonunda sarsmaya başladığımda sonunda kendine geldi. Bir anda suratını gözyaşları kaplamıştı güzel kadının. Beni orda bırakıp koşarak Sezgin in odasına girdi. Onun arkasından baka kalmıştım. Gitmek ile gitmemek arasında olan tereddutumle kapıya varmıştım. En sonunda görevimi animsayip kapıya vurup içeri girdim

İçeri girdiğimde Zeynep hanım Sezgin Efe nin dibine çökmüş ağlıyor oda iyi olduğunu söyleyip annesini rahatlatmaya çalışıyordu. İçeri girmemle Sezgin in gözü bana dönerken Zeynep hanım geldiğimi farketmemisti bile.

Onun orman yeşili gözleriyle bana baktığı o an gözlerimi hızlıca çekip toparlanmak adına derin bir nefes aldım. Hızlıca yanına gidip kontrollerini yapmaya başladım.

Kan doldurmak için çekmeceden tüp aldığım da titreyen ellerimin azizliği ne uğrayan tüp yeri boyladi .

Yere eğilip tüpü alacakken güzel gözlerinin bana baktığını fark ettim.
Bir süre gözlerine dalıp gitmisken dudaklarının hareket ettiğini fark ettim. Bir kaç saniye sonra dediklerini algiladigimda silkelenip kendime geldim.