Mental diary (Jikook)

Fazla değer vermek.

Taehyung

Sabah olmuştu, eve hiç gitmemiştim. Tüm gece Jungkookun başında kalmış, günlüğüyle bakışırken uyuya kalmıştım.

Kim neden bunları yapıyordu bilmiyordum ama bir an önce bu kişiyi bulup olayları açığa çıkarmam gerekiyordu.

İşin başlamasına bir kaç saat falan vardı, yerimde hafifçe gerilip Jungkook'un yatağına baktım.

Arkasına yaslanmış öylece pencereye bakıyordu.

"Günaydın Jeongguk"

Konuşmayacağını bilsem de seslenmek istemiştim.

"Bugün kendini nasıl hissediyorsun? Daha iyi misin?"

Başını hafifçe bana çevirip sallamış tekrar pencereye dönmüştü.

"Kahvaltını yapmış olmalısın, ben bir şeyler yesem iyi olur"

Ayağa kalkıp günlüğe bakındım fakat koltukta değildi.

"Jeon, günlüğü gördün mü? Buraya koyduğumda eminim"

Etrafa bakınırken yastığının altında defterin kabını fark etmiştim fakat almamış gibi davrandığı için yansıtmamaya çalışarak kısa bir gülümseme sundum ve odadan çıktım.

"Taehyung!"

Hoseokun neşeli sesiyle gözlerimi yerden ona çevirdim.

"Ah geldin mi?" Kocaman gülümseyerek yanıma ulaşmış ve elini uzatmıştı.

"Evet, biraz erken gelmek istedim belki de bana hastaneyi gezdirirsin"

Uzattığı elini sıktım ve bende onun gibi gülümsedim.

"Aç mısın? Kafetaryadan bir şeyler alacağım"

Biraz düşünüp kafasını salladığında beraber yürümeye başlamıştık.

- - -

"Seni pek iyi görmüyorum bir sorun mu var Taehyung"

Sıkıntıyla iç çekip elimdeki kahveyi masaya bıraktım ve başımı ovdum.

"Aslına bakarsan hiç iyi değilim, burada beni mahveden şeyler yaşanıyor"

Kaşlarını çatarak baktığında yüzümü düzeltmeye çalıştım.

"Bu da ne demek şimdi?" Sesi endişeliydi.

"Öyle şeyler oluyor ki yetişemiyorum.. Anlatarak seni germek de istemiyorum"

Elini elimin üzerine koymuş ve hafifçe okşamıştı.

Hala ilgisini kaybetmemiş olması biraz olsun iyi hissettirse de burası çalıştığım yerdi tedirgince elimi çekmiştim.

"Taehyung ben, yanında olmak istiyorum.. Yani yanında olabilirim izin verirsen?"

Konuşmadan sadece iç çekişini izlemiştim,

"Amacım sadece seni iyi hissettirmek, zor zamanlar geçirdiğini söylüyorsun"

"Bak Hoseok ben, yani biliyorsun işime odaklanmam gerek."

Yine aynı bahanelerin arkasına saklanıyordum, her ne kadar bunu istemesem de yapıyordum. Zorunda hissediyordum.

"Taehyung beni yanlış anladın ben sadece yardımcı ol-"

"Merhaba bay Kim"

Kafamı gelen sese çevirdiğimde gözlerim kocaman açılmıştı,

"Ah, gelmeden önce haber veremedim üzgünüm ama gelmem gerekiyordu"