Gece yarısı serinliği.
Gece yarısı dinginliği.
Gece yarısı sessizliği.
Severdim.
Hem de hepsini.
İstanbul'da mümkün değildi pek ama bunu yakalayabildiğim gece yarılarında, kimse tutamazdı beni dört duvar arasında. Kafa dağıtmanın en iyi yoluydu öyle gece yarılarının yürüyüşleri.
Bir gece yarısı hariç.
Onu hiç sevmemiştim. Kafa dağıtanı değil, kafa patlatanıydı ve sonraki hiçbir gece yarısını sevmeme izin vermeyecekti. Vermiyordu da.
O gece yarısı serin değil, dondurucuydu.
Dingin değildi hiç, ıssızlık alabildiğine kaplamıştı her yeri.
Ve sessizlik....
Bir daha asla, gürültülü ortamlardan kaçmayacaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGESİZLER
Novela Juvenil❄️❄️❄️ Kanlı bir kış gecesi, ensende ölümün sıcak nefesi. Bilinmeyenlerin gölgesinde kalmış aklının son zerreleri. Sırlarla dolup taşmış mezarların içi. Etinin üzerini süslemiş yanık izleri. Bir, iki. Bir, iki. Üçe geçmeden bulabilecek mi seni kurtu...
