UNICODE
"လီဆော့ဂျင်!!!"
မကျင်းလွန်းမကျယ်လွန်းတဲ့အိမ်ထဲမှာ အမျိုးသမီးတယောက်ရဲ့အသံကဟိန်းပြီးထွက်လာတယ်။
"ဘာလဲ!"
တစ်ဆက်ထဲမှာဘဲ ကောင်လေးတယောက်ရဲ့စိတ်မရှည်စွာပြန်ထူးတဲ့အသံကြားလိုက်ရတယ်။
"နင်ရိုင်းစိုင်းလှချည်လား။ ယဉ်ကျေးအောင်စကားကိုပြော ဗျာလို့မထူးတတ်ဘူးလား ဟမ်!နင်ဘယ်ကစကားတွေတတ်လာတာလဲ ပြောစမ်း ဆော့ဂျင်းး"
အဲ့ဒါပြောဖို့ခေါ်တာလား ?အားနေဆူဖို့ငေါက်ဖို့လောက်ပဲသိတာလား? စိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းတယ်
ဒါလဲစိတ်ထဲကအပြောပါဘဲ ။ လူကြီးတွေကိုခံမပြောရဘူးတဲ့ ငရဲကျတတ်တယ်တဲ့ အင်း အခုထိလိမ်မာနေပါသေးတယ် ဘာလို့များအဲ့လောက်အမြင်ကတ်နေတာလဲ?
"တော်ပြီ နင့်လိုကလေးမျိုးကပြောနေလဲအပိုပဲ သွားတော့ ဆိုင်မှာ ကော်ဖီထုပ်သွားဝယ်လိုက်စမ်း ရော့ ပိုက်ဆံ"
ဝမ်ငါးရာချပေးပြီးပြောလာတဲ့အမေ။ဆော့ဂျင်လဲထိုပိုက်ဆံကိုယူပြီးအိမ်ထဲကထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
သူဆိုင်ကိုသွားနေရင်း လူတစ်ယောက်နဲ့တွေ့တယ် သူကတစ်ခြားသူမဟုတ် ပထမဆုံးသဘောကျတဲ့သူ
"ဟေး ဆော့ဂျင်!!"
"အင်း ဟိုဆော့ ဘယ်ကိုလဲ"
"ငါ မုန့်သွားဝယ်မလို့ မင်းရော မုန့်ဆိုင်လား"
"ဟုတ်တယ် ငါ့အမေကကော်ဖီဝယ်ခိုင်းလို့ "
"အင်း ငါတို့စာမေးပွဲတောင်နီးပြီနော် "
"ဟုတ်တယ် ဘလိုလဲ ဆရာကြီး စာတွေရပြီလား"
သူ့အပြောကို ဟိုဆော့ကသဘောတကျရယ်မောတယ် သူရယ်လိုက်ရင်တအားလှပြီးချစ်ဖို့ကောင်းတယ် သူ့အသံ သူ့အပြုံး ဒါတွေအားလုံးကသူ့ကိုဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းတယ်
"ဟားဟား ဆရာကြီးမဟုတ်ပါဘူး မင်းကငါ့ထက်ပိုတော်တာပါ"
"ကဲပါ ငါလဲ အတော်ကြီးမဟုတ်ပါဘူး သဘက်ခါဆိုစာမေးပွဲကဖြေရတော့မယ် ဒါပြီးရင်ငါတို့အထက်တန်းရောက်ပြီ"
YOU ARE READING
Just Like a Story ✓✓
Fanfictionငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်း... အားလုံးဟာပုံပြင်လိုပါပဲ.... ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ဇာတ္လမ္း... အားလုံးဟာပုံျပင္လိုပါပဲ.... casts-Kim NamJoon,Kim SeokJin,Min YoonGi,Jung Hoseok,Park Jimin,Kim TaeHyung,Jeon JungKook main-Kim Seok Jin *fanfiction* *...
