Unicode
သူ့မျက်လုံးတွေကိုဖွင့်ဖွင့်ချင်းတွေ့လိုက်ရတာက အဖြူရောင်မျက်နှာကြက် ..
လက်ကအပ်ကိုပါမြင်လိုက်ရတော့ သူရောက်နေတာဆေးရုံ ..
တကယ်ဘဲဘယ်နှစ်ရက်လောက်သူမေ့နေခဲ့တာလဲ ..
ခေါင်းကိုခါးယမ်းပြီး စဉ်းစားတော့ သူနောက်ဆုံးတွေခဲ့တာနမ်ဂျွန်း
" သားကအမေ့ရဲ့သားပါ လီဆွန်းဟိုနဲ့မင်ထယ်ဟီးက မိဘအရင်းတွေမဟုတ်ဘူး "
" သားကအမေ့ရဲ့သားပါ လီဆွန်းဟိုနဲ့မင်ထယ်ဟီးက မိဘအရင်းတွေမဟုတ်ဘူး "
" သားကအမေ့ရဲ့သားပါ လီဆွန်းဟိုနဲ့မင်ထယ်ဟီးက မိဘအရင်းတွေမဟုတ်ဘူး "
ဒီစကားတွေ ဒီစကားတွေကိုသူထပ်ခါတလဲလဲကြားမိပြီး သူ့ခေါင်းကိုခါယမ်းလိုက်ပြီး..
"အားးးးး ဘာတွေလဲ ဘာတွေလဲ!"
"ဆော့ဂျင် ဆော့ဂျင် "
နမ်ဂျွန်းကအခန်းထဲဝင်လာတော့ မျက်ရည်တွေကျကာ ခေါင်းကိုခါယမ်းရင်း အော်နေတဲ့ ဆော့ဂျင်ကိုတွေ့တော့ သူအပြေးသွားပြီး ဆော့ဂျင်ရဲ့ကိုယ်လေးကိုထွေးပွေ့ထားလိုက်သည် ..
"ဆော့ဂျင် .. စိတ်ငြိမ်ငြိမ်ထား .. အရမ်းမတွေးနဲ့နော် .. အခုမှသတိရလာတာမလား"
"နမ် .. နမ်ဂျွန်း .. ငါ့အမေက တကယ်ဘဲ အန်တီလားဟင် .."
သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ မျက်ရည်တွေရစ်ဝိုင်းကာ မော့ကြည့်လာတဲ့ဆော့ဂျင် ..
"ဟုတ်တယ် ဆော့ဂျင်"
"ဘာ .. ဘာလို့လဲ ဘာလို့လဲ!"
အတင်းရုန်းကန်ရင်း အော်ဟစ်နေတဲ့ ဆော့ဂျင် ..
သူဆော့ဂျင်ကိုထိန်းနေရင်းပင် အခန်းထဲသို့ဆရာဝန်တွေရောက်လာပြီး ဆေးထိုးပေးလိုက်မှငြိမ်သွားတော့သည် ..
ဆေးရှိန်နဲ့အိပ်ပျော်သွားတဲ့ဆော့ဂျင်ကိုကြည့်ရင်း သူစိတ်မကောင်း .. တော်တော်ခံစားနေရမှာဘဲ ငယ်ငယ်ထဲက အတူနေလာခဲ့တဲ့မိဘတွေက သူ့ရဲ့မိဘအရင်းတွေမဟုတ်ဘူးဆိုတော့ ...
"လူနာကစိတ်မငြိမ်သေးဘူး အခုတော့ အိပ်ဆေးထိုးထားပေးတယ် တစ်ရက်လောက်တော့သူထပ်ပြီး အိပ်ပျော်နေအုံးမှာ .. မနက်ဖြန်လာကြည့်ပါအုံးမယ် "
YOU ARE READING
Just Like a Story ✓✓
Fanfictionငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်း... အားလုံးဟာပုံပြင်လိုပါပဲ.... ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ဇာတ္လမ္း... အားလုံးဟာပုံျပင္လိုပါပဲ.... casts-Kim NamJoon,Kim SeokJin,Min YoonGi,Jung Hoseok,Park Jimin,Kim TaeHyung,Jeon JungKook main-Kim Seok Jin *fanfiction* *...
