Siyah Gül

103 10 2
                                    

-Verity.Verity.VERİTY.Uyanmayı düşünüyormusun?

Gözlerimi hafifçe araladığımda bana biraz sitem,biraz endişe,biraz sevgi...Kısacası duygu salatası olmuş bir adet Clotit buluyorum.Yattığım yerden hafiçe doğrulmaya çalışıyorum.Kollarım beni kılaylıkla taşıyor.Nasıl bu kadar çabuk iyileşebildim?Doğru ya Kraliçe Aurora beni bayıltmıştı.Çok uzun süre uyduğumu Clotit'şn sabırız bakışlarından daha çok dışardak, Cas'ın kişbemelerinden anlıyorum.En şirin ve masum halimi takınarak fazla uzun olmadığını umduğum ne kadar uzun uyudum sorusunu soruyorum.İki kaşını kaldırıyor.Bunu iyiye işaret sayıyorum.

-Daha yeni yıla girmedik Verity.Merkak etme.-gözlerimin ona bakışlarından olsa gerek nefesini bıkkınlıkla veriyor-beş saat oldu güzelim.Artık yola çıkmazsak Pradison'un ikinci dönemine bile yetişemeyebiliriz.

Beş saat?Ben BEŞ saatir mi uyuyorum?O kadar oldumu ya.Yerimden adeta zıplıyorum ve belim ve boynumun tutulmuş olmasından Clotit'e hak veriyorum.Eklemlerii ısıtmak için bir iki esneme hareketinden sonra iyice kendime geliyorum.Benim yaptığım hareketleri 10 adet göz izliyor.Ve bana korku-endişe arasında bakan iki çift göze dönüyorum.

-Loren ve Lirta değil mi?İyi olduğunuzu umuyorum.

Her zaman takınmadığım ,beni on yaşında hisswetiren şirin gülümsememi takınıyorum.Gülümsememi takiben iki iç çekiş geliyor.Lirta yavaşça hareketleniyor-çünkü ona öldürecekmiş gibi bakan Luke elinde bir mızrakla duvara sırtını dayamış.O ne zaman geldi ki-Yanıma geliyor ve ben daha ağazımı açamadan bana sıkı-Çok sıkı-sarılıyor.Kollarımda hissetiğim baskının artmasıula eş zamanlı olarak bu sevgi üçgenine Loren'de katılıyor.İkiside benden ayrıldığında bu günlük sarınılma istikakımı doldurduğumu umuyorum.İkiside sağ elini iki omuzuma atıp gözlerime bakıyor.Lirta elini kemerine götürüyor ve aynı anda duvara yaslanmış olan Luke hareketleniyor be belinden bir bıçak çekiyor ama Clotit'in el işareti üzerine yerine adeta mıhlanıyor.Kısa süreli Luke'a çevrilen gözler şimdi Lirta ve Loren2de,onların gözleri ise bende.Lirta kemerinden bir parşömen çıkarım elime tutuşturuyor.Eski ve bazı yerleri yanmış parşömene anlamazca bakıyorum.Soru sorar gibi Lirta'ya çevirdiğim bakışlarımı Loren cevaplıyor.

-Onun elinde tutsakken bşzden hemen her şeyimizi aldı.Evimizi,ailemizi hatta bedenlerimizi ve kardeşimin zihnini.Ama benim zihnimi ele geçiremedi.Ve içimde-daha doğrusu içimizde-yanan öfke ve özgürlük eteşini de alamadı.Orada tıpkı bizim gibi bür sürü insan vardı bedenleri birleştirilern.Kimisi kardeşti,kimi anne-oğul\kız kimisi de sevgili.Ve herbirimizi bir askemişiz gibi eğitiyordu.Bize öğrettiği  tüm kara büyüler bu parşömende yazıyor.Ondan gizlice başkasına yazdırdık.İşine yarayabilir diye düşündük Verity çünkü oradaki insanların çoğu sadece seni öldürmek için eğitiliyor.

Lafını bitirdi ve ikiside geri çekildiler.Odanın ortasında elimde kağıtla öylece kalakaldım.Öldürülmeye çalışılacağım için kormalımıydım yoksa onca insanın tutsak edilmesine sebeb olduğum için vicdan azabı mı çekmeliydim?Karşımda duran iki insana saiyenin kesri kadar bir zamandagüvenmez bir bakış attım.Ama hayır.İkiside yalan söylemiyordu.Hem zaten neden yalan söylesinler ki?Ve onlar haklıysa-ki öyle görünüyor-beni öldürmeye çalışıcak bir sürü insan dışarıda beni bekliyordu.Ve hepsinin Loren ve Lirta gibi olması da cabası.Kafamı sinirle kaldırdığımda dört korku dolu göz benimkilere çarpıyor.Gözlerindeki korkdan suratımdaki kormuşşla sinirli arasındaki ifadeyi anlıyorum ve mimiklerimi yumuşatıyorum ve konuyu değiştiriyorum.

-Teşekkürler.Dikkatli olurum.Sizde dikkatli olun lütfen ve her şey için bir kez daha özür dilerim.(Clott'e döndüm)Clotiti,biraz daha gitmezsek Cas hepimizi saman niyetine yer.

VerityHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin