Araf kulağıma o cümleleri fısıldadığında artık heyecandan ayakta duramayacak kadar titriyordum. Orada ne kadar kaldık hiçbir fikrim yoktu. Sanki zaman durmuştu. Bir süre sonra Araf'ın,
-Emin ol bende şuan rahatımızı bozmak istemiyorum güzelim ama artık gitsek iyi olacak.
Cümlesini duyduğum an kendime gelebilmiştim. En azından öyle umuyordum. Çok fazla titrediğim için Araf heyecanımı anlamış olacak ki
-Küçük hanım sizde az çok etki bırakacağımı düşünmüştüm ama bu kadarını beklemiyordum :)
Kafamı kaldırıp ona göz devirdim ve
-Hayır tabiki de sadece yemek için biraz heyecanlıyım. Sen de hemen yanlış anladın. Gerçi böyle anlayacağını tahmin etmemem hata dimi. Araf bey ve egosundan söz ediyoruz sonuçta.
Bana doğru gülümsedi
-Haklısınız Araf bey ve çok sevdiğiniz, size de geçen egosu...
-Artık gitsek iyi olur. Geç kalmak istemeyiz.
-Evet ama bir sıkıntımız var küçük hanım.
Araf'ın bu cümlesinden sonra içimdeki çocuksu heyecanın yerini ufak çaplı bir korku almıştı. Ona doğru dönerek
-Neymiş o sorun?
-Aslında senin için sorun niteliğinde değil ama benim için öyle.
-İnsanı meraklandırmayı kesip söylesen mi acabaa.
-Tamam tamam. Şimdi yemeğe gideceğiz ama sen fazlasıyla güzel oldun. Kesin kavga çıkacak. Şimdiden haber vereyim dedim.
-Umarım beni kıskanacağını söylemeye çalışmıyorsundur. Çünkü kıskanılmaktan hoşlanmam.
Evet kıskanılmayı çok sevmesem de Araf'ın bu cümleleri nedensizce hoşuma gitmişti. Bunları düşündüğüm sırada Araf oradan,
-Zaten kıskanmak için fikrini sormadım küçük hanım. Tamam kavga etmeyeceğime söz veriyorum ama kıskanmamak için söz veremem. Hadi gidelim.
Gerçekten değişmeye mi başlamıştım. Asla yapmayacağım şeyleri yapıyordum. Birinin sevgisine ihtiyacım yok dedikten sonra neredeyse hayatıma birini almak üzereydim. Bu olay nereye kadar gidebilirdi ki? Ya ben abartıyorsam ya Araf her arkadaşına davrandığı gibi bana davranıyorsa? Bu şekilde düşünerek canımı sıkmama gerek yoktu sanırım. Tamam hadi gidelim dercesine Araf'ın koluna dokundum. Arabaya doğru yürüdük. Arabaya bindikten sonra artık gerçekten nefes alışverişlerimdeki heyecan ve tedirginlik fazlasıyla belli oluyordu. Araf'ın anlamaması için kontrol altına almaya çalışsam da sanırım başarılı olamadım.
-Güzelim sakin ol yanında ben varım. Bu kadar gerilmene gerek yok. Altı üstü bir yemek.
-Bunu farkındayım altı üstü yemeğe gidiyorum ama seninle. Yanlış anlama , duyduğum kadarıyla okuldaki kızların senin etrafında dolaşmaktan başka bir işleri yokmuş.
-Önemli olan benim kimin etrafında dolaştığım değil mi?
O an romantik ortam kaldıramayacak kadar heyecanlıydım ve
-Hayır anlamıyorum ki sende ne buluyorlar.
-Sen bende ne bulduysan onlar da belki de onu bulmuştur küçük hanım.
Dediği sırada ortamı bozamayacağımı anladım. Kendimi akışına bırakmayı tercih ettim. Araf'a doğru dönerek
-Ben sende ne bulmuşum,anlatsana biraz. Bugünü mahvetmek istemiyorum o yüzden fazlasıyla kalbimi kullanacağım yani pekte Asellik bir hareket olmasa da en azından deneyeceğim. Şimdi seni dinliyorum.
