Episode 9

1.5K 185 3
                                        

Zawgyi

အစ္ကို႔အျပံဳးေလးကိုျမင္ေနရတာနဲ႔တင္ ကိုယ့္အတြက္ျပည့္စံုတယ္အစ္ကို...

အစ္ကိုက႐ႈပ္ေထြးေနတဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ေလးတစ္ခုဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ္ကေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးအမိခံမဲ့ေကာင္မေလးေပါ့....

အမ်ားၿကီးေမ်ွာ္လင့္ရင္းခ်စ္ခဲ့ရတာကိုေနာင္တရမရဘူး
အစ္ကို...

အရာအားလံုးထဲကမွအစ္ကို႔ကိုေရြးခ်ယ္မိတဲ့ကိုယ့္ကိုျပန္ေရြးခ်ယ္ေပးတဲ့အခါ ကိုယ့္ကမာၻမွာၾကယ္ေတြေႂကြတယ္အစ္ကို..

တကယ္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္ေႂကြခဲ့ရတာအစ္ကိုရဲ႕...

အစ္ကို႔ဆုေတာင္းေတြျပည့္ဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္.....

Incomplete🌹

"ကိုယ္တို႔မဂၤလာေဆာင္ၾကေတာ့မလား..ဆူဇန္နီး"

သူ႔႐ံုးပိတ္ရက္႐ွည္အတြင္းမွာကိုယ္အိမ္မွာပဲေက်ာက္ခ်ေနေတာ့သည္။ဒီလိုရက္႐ွည္ေတြ႔ရဖို႔ကလြယ္တာမဟုတ္ေတာ့ ကိုယ္ကလည္းမႏွင္ရက္။အန္တီတို႔ကိုအားနာေပမယ့္ လူႀကီးေတြက ကိုယ္တို႔ကိုအရင္တည္းကနီးေစခ်င္ေနၾကတာဆိုေတာ့

လႊတ္ေပးထားၾကသည္။

"ဟင္လို႔...ေမးေနတယ္ေလကြာ ကိုယ့္ကိုၾကည့္"

အေတြးလြန္ေနတဲ့ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုေမးဖ်ားကေနဆြဲကာ သူ႔ဘက္ကိုလွည့္ေစသည္။

"Hmm?...ဘာေျပာလိုက္တာလဲ mian ဆူဇန္တကယ္မၾကားလိုက္တာပါ"

မ်က္ႏွာစပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ေမးလိုက္ေပမယ့္ သိသိသာသာပ်က္သြားတဲ့အစ္ကို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုသတိထားမိလိုက္သည္။

"ထားလိုက္ေတာ့..."

"Wae?...တစ္ေခါက္ပဲထပ္ေျပာျပပါ ေနာ္ ေနာ္"

လက္ေလးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပကာေမးေနေပမယ့္လည္း
သူ႔မ်က္ႏွာႀကီးကျပံဳးမလာ။သက္ျပင္းအ႐ွည္ႀကီးခ်ကာျဖင့္တစ္ဖက္လွည့္သြားေတာ့သည္။

"မြ" "ကိုကိုရာ တစ္ေခါက္ေလးျပန္ေျပာခိုင္းတာကို"

Incomplete [Completed] Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz