...Angelic Anarchy...

⚔2⚔

Στο προηγούμενο κεφάλαιο...

Όμως έχω ένα περίεργο προαίσθημα για σήμερα. Νιώθω ότι κακό θα γίνει. Όσο έντονο και αν είναι, όμως, θα το προσπεράσω, αλλά όσο πλησιάζουμε στο προαύλιο, τόσο αυτό γίνεται ακόμα πιο έντονο. Κάτι δεν πάει καλά...

Στο σημερινό...

Γιατί το νιώθω τόσο έντονα ότι κάτι θα γίνει και θα διαλυθούν όλα!?

Τέλος πάντων, μπήκαμε στο προαύλιο και κατευθύνθήκαμε προς το στέκι μας, που είναι κοντά στο καπνιστήριο του σχολείου.

Κάτσαμε και αφήσαμε τις τσάντες μας ενώ περιμέναμε τα υπόλοιπα κορίτσια να έρθουν.

Σε κάποια φάση, βλέπω την Μαρία να τρέχει πανικόβλητη προς το μέρος μας και να κρατάει το κινητό της, λες και κρατάει τον χαμένο θησαυρό του Αλί Πασά

Άλεξ: "Μαράκι όλα καλά?"ρώτησε και την κοιτάξαμε καχύποπτα

Μαρία: "Σταυρούλα έρχεσαι λίγο να σου πω?" είπε νευρικά και παρατηρούσα άγχος στην φωνή της.

Εγώ: "Έλα λέγε, τι έγινε?" είπα ενω σηκώθηκα και απομακρυνθήκαμε από την παρέα

Μαρία: "Έχεις μιλήσει καθόλου με τον Αχιλλέα?"ρώτησε πιο χαλαρά

Εγώ: "Μιλήσαμε χθες το απόγευμα αλλά μου είπε ότι θα βγει με έναν παλιό φίλο που είχε να δει καιρό. Από 'κει και πέρα δεν έχουμε μιλήσει καθόλου, γιατί ρωτάς?" είπα χαλαρά

Μαρία: "Ωραια... Αυτά που θα σου πω θέλω να τα πάρεις ψύχραιμα και να μην κάνεις λαμπόγυαλο όλο το σχολείο!" είπε ακόμα πιο νευρικά

Τι γίνετε ρε!?

Εγώ: "Θες να μου πεις τι έχει γίνει και μετά βλέπουμε! Έχεις αρχίσει να με τρομάζεις..." είπα κοιτώντας την καχύποπτα

Μαρία: "Χθες είχα βγει για περπάτημα με μια παλιά φίλη και είπαμε να κάνουμε τον γύρο της περιοχής!" είπε όσο πιο ήρεμα μπορούσε

Εγώ: "Εεε ωραία, και?" Ρώτησα μην καταλαβαίνοντας τι γίνεται

Μαρία: "Κάποια στιγμή, λοιπόν, περάσαμε από ένα πάρκο κοντά από το σπίτι του Αχιλλέα..."

Εγώ: "Ρε Μαρία, πες μου δηλαδή τι έχει γίνει, με γκάστρωσες τόση ώρα!" είπα αγανακτησμένη

Μαρία: "Ωραία λοιπόν. Είδα τον Αχιλλέα, αλλά όχι με τον "φίλο" του! Ήταν με γκόμενα! Αχ Παναγία μου, το 'πα!" είπε επιτέλους

Έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου.

Δεν μπορεί, αποκλείεται!